Bu çalışmada; Türk Müziği’nin herhangi bir türünde, var olan bir notanın icrâsı sürecinde dile gelen “doğru
icrâ”, “asıl olan nota”, “doğru nota”, “yanlış nota” gibi söylemlerin niteliğine dikkat çekilmek istenmiştir.
Türk Müziği icrâcılarının yetişme biçimleri ve süregelen eğitim-öğretim gelenekleri doğrultusunda doğaçlama
yetisinin baskın olması sonucu kişilerin daha özgür müzik icrâ ettikleri bilinen ve gözlenebilen bir durumdur.
Bu bağlamda, yerel icrâcılıkla birlikte doğru/gerçek/orijinal icrâ öngörüsünü taşıdığı düşünülen klarnetçi
Somalı Mustafa Çalar’ın icrâsının var olan notalar ile kıyaslaması yapılmıştır. Bu kıyaslama için kişisel
motiflerin tespiti gerçekleştirilmiş, özgün bir kodlama yöntemi ile sayısal olarak ifade edilmiştir.
In this study; asked for point to effect of discourses like “perfect performance”, “the real score”, “correct
score”, “incorrect score” which are said in process of playing any Turkish Music score.
It’s a known and observable situation about Turkish Music performers, make more untrammelled
performance as a result of domination about improvisation capacity in the direct of the their growth styles
and the process of education traditions. In this sense, there is a comparison of standard scores versus
Mustafa Calar’s performance which’s considered about local performing and correct/real/original type. For
this comparison, after the personal motives (patterns) have detected, they have stated quantitatively via a
distinctive coding method.
