Plastik sanatların olmazsa olmazlarından olan heykel sanatı tarihsel gelişimi içerisinde değişimlerle, yeni
buluşlarla ve sanat akımlarıyla birlikte yoğrularak günümüze gelmiştir. Özellikle düşünsel gelişmeler, dünya
savaşları, akımlar, sanatı olduğu kadar sanatçıları da etkilemiştir. Bugün gelişimine dönüp baktığımızda
özellikle figürün hakim olduğu heykel sanatında önemli değişimlerin olduğunu ve bu değişimlerin plastik
anlatımı da çeşitlendirdiği, zenginleştirdiği görülmektedir.
20. yy ile birlikte pek çok sanatçı bu köklü değişimlerin çerçevesinde ürünler vermiştir. Bunlardan biri de
metafor olarak insan figürü üzerine düşsel ve biçimsel yeni anlamlar kazandıran Henry Moore’dur.
İngiltere’nin endüstri kenti olan Yorkshire da, dünyaya gelen Moore yaşadığı bölgedeki coğrafyanın sahip
olduğu form zenginliklerini özümseyerek, daha sonra mekanla birlikte kurguladığı açık heykellerine
aktarmıştır.
Moore figüratif soyutlama anlayışına hem biçim hem de içerik açısından yeni bir anlam kazandırmıştır. Bu
makalede Moore’un eserleri, heykel geleneğini yıkarak, yeni bir biçim dilini oluşturması ve heykel sanatına
katkıları incelenecektir.
The art of sculpture, an essential member of the plastic arts family, has been formed during its historical
evolution together with the changes, new inventions and art movements of the era. Especially spiritual
progresses, world wars and art movements affected the artists as well as the arts themselves. When the
progress of sculpture is observed, one can see that this discipline dominated by the figure, has undergone a
series of important changes and that these changes have diversified and enriched the plastic expression.
By the 20th century many artists have created works as part of these radical changes. One of the mentioned
artists is Henry Moore, who added new plastic and visionary meanings to human figure as a metaphor. Born
in Yorkshire, an industrial city in England, Moore has internalized the richness of the forms of the
surrounding environment and applied them on his open sculptures designed together with the spatial
organization.
Moore has given a new meaning to the perception of figurative abstraction in terms of both form and content.
In this paper, the contributions of Moore's works to the art of sculpture by demolishing the tradition and
creating a new language of form will be discussed.
