Amaç: Günümüzde yaygın olarak uygulanan ısınma protokolleri ile ilgili çalışmaların sayısı her ne kadar çok olsa da sportif performans üzerindeki etkilerinin ne olduğu konusunda henüz bir fikir birliği yoktur. Bu bağlamda araştırmanın amacı taekwondocularda farklı ısınma protokollerinin, biyomotor yetiler üzerine akut etkilerini incelemektir. Materyal ve Metot: Araştırmaya, gönüllü olarak Efsane Taekwondo Spor kulübünde haftada 3 gün antrenman yapan, yaşları 15-18 arasında değişen 17 erkek taekwondocu katıldı. Araştırmada 48 saat aralıklarla üç farklı ısınma protokolü uygulandı. Isınma protokolleri sırasında öğrenme etkisinin dışlanması için rastlantısal model kullanıldı. Performans testleri olarak maksimal kuvvet (sırt-bacak), serbest dikey sıçrama, görsel reaksiyon (nelson el-ayak testi), 20m sürat, dinamik denge (y denge testi), çeviklik (hexagonal test), esneklik (otur-uzan) testleri uygulandı. Bulgular: Isınma protokollerinin maksimal kuvvet, serbest dikey sıçrama, görsel reaksiyon testleri, dinamik denge testleri, esneklik testi değerleri üzerinde istatistiksel açıdan anlamlı bir etkisinin olmadığı tespit edilmiştir (p>0.05). Bunun aksine 20m sürat ve çeviklik performans değerleri üzerinde istatiksel açıdan anlamlı bir etkisinin olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Sonuç: Dinamik ısınma uygulamaları, taekwondocuların 20m sürat ve çeviklik performansı üzerinde, PNF ve statik ısınma uygulamalarına göre daha etkilidir (p<0.05). Sporcuların maksimal kuvvet ve serbest dikey sıçrama performansları üzerinde, farklı ısınma uygulamalarının istatistiksel açıdan etkisi olmadığı (p>0.05) ancak ortalama değerleri incelendiğinde PNF ve statik germe uygulamalarına göre dinamik germe uygulamaları kuvvet ve dikey sıçrama performansını olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir. Sporcuların dinamik denge ve esneklik performansları üzerinde, farklı ısınma protokollerinin etkisinin olmadığı (p>0.05) ancak ortalama değerleri incelendiğinde dinamik ve statik germe yöntemlerine göre PNF germe uygulamaları esneklik ve denge performansını olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Isınma Protokolleri, Taekwondo, Biyomotor Yetiler
Aim: Although the number of studies on the widely applied warm-up protocols today is high, there is no consensus on the effects on sportive performance yet. In this context, the aim of the research is to examine the acute effects of different warm-up protocols on biomotor abilities in taekwondo players.. Material and Method: 17 male taekwondo players aged between 15-18, who voluntarily train at the Legend Taekwondo Sports Club 3 days a week, participated in the research. In the study, three different warming protocols were applied at 48-hour intervals. The random model was used to exclude the learning effect during the warm-up protocols. As performance tests, maximal strength (back-leg), dynamic vertical jump, visual reaction (nelson hand-foot test), 20m speed, dynamic balance (y balance test), agility (hexagonal test), flexibility (sit down) -reach) tests were applied. Results: It was determined that warm-up protocols did not have a statistically significant effect on maximal strength, dynamic vertical jump visual reaction tests, dynamic balance tests, flexibility test values (p>0.05). On the contrary, it was determined that it had a statistically significant effect on 20m sprint and agility performance values (p<0.05). Conclusion: Dynamic warm-up practices are more effective on 20m speed and agility performance of taekwondo players than PNF and static warm-up practices (p<0.05). Different warm-up applications did not have a statistically significant effect on the athletes' maximal strength and dynamic vertical jump performance (p>0.05), but when their average values were examined, it was determined that dynamic stretching applications had a positive effect on strength and vertical jump performance compared to PNF and static stretching applications. Different warm-up protocols had no effect on the dynamic balance and flexibility performances of the athletes (p>0.05), but when the average values were examined, it was determined that PNF stretching applications had a positive effect on flexibility and balance performance compared to dynamic and static stretching methods. Key Words: Warm-up Protocols, Taekwondo, Biomotor Abilities
