Sepsis, enfeksiyonlara bağlı gelişen sistemik inflamatuar yanıt sendromu olarak tanımlanmaktadır. Enfeksiyon odağının etkin bir şekilde ortadan kaldırılamadığı veya uygun tedavi edilemediği durumlarda ağır sepsis, septik şok ve çoklu organ yetmezliğine kadar ilerleyebilir. Sağlık bakımı ve enfeksiyon hastalıklarının yönetimi, tanı veya tedavisindeki ilerlemelere rağmen, sepsiste uygunsuz veya geç gelen tanı mortalitenin artmasına neden olmaktadır. Bu nedenle, mikrobiyolojik test sonuçları elde edilene kadar, enfeksiyöz veya enfeksiyöz olmayan durumları ayırt edebilen yöntemler, sepsisli hastalara doğru ve zamanında yaklaşım konusunda klinisyenlere yardımcı olmaktadır. Günümüze kadar bu amaçla değişik parametreler araştırılmıştır. C-reaktif protein ve prokalsitonin seviyelerindeki artış sepsis tanısında yol gösterici olabilse de, bilim adamları yeni ve daha özgül belirteçleri araştırmaya devam etmektedirler. Çalışmamızda; sepsis ve ağır sepsisli hastalarda sTREM-1, sHLA-G5 ve lenfosit alt tiplerinin düzeylerini değerlendirmeyi hedefledik. Amacımız sepsis immünopatogenezinin daha iyi anlaşılmasını sağlamak ve sepsisin erken veya ayırıcı tanısında bu belirteçlerin değerini göstermekti. Yirmi sağlıklı kontrol grubu ile, sepsis ve ağır sepsis tanısı almış 20 hasta çalışmaya alındı. Antimikrobiyal tedavi başlamadan önce, hasta serumlarında ELISA yöntemi ile sTREM-1 ve sHLA-G5 düzeyleri; akım sitometri yöntemi ile lenfosit, monosit, granülosit, CD14+ monosit, CD14+HLA-DR+ hücreleri, CD3+, CD3+HLADR+, CD4+ ve CD8+ T-lenfosit, CD19+ B-lenfosit, NK ve NK-T hücre düzeyleri çalışıldı. Hasta grubunda CD14+ monosit ve CD3+HLA-DR+ T-lenfosit düzeylerinin kontrol grubuna göre anlamlı yüksek olduğu saptanırken (p<0,05), diğer lenfosit alt tipleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). sTREM-1 düzeyleri hasta grubunda kontrol grubuna göre yüksekti (p<0,05). sHLA-G5 düzeyleri açısından hasta ve kontrol grubu arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Sonuç olarak, sepsis patogenezi hala tam olarak aydınlatılamamıştır ve sepsisin tanısında duyarlılık ve özgüllüğü daha yüksek altın standart bir belirteç bulunmamaktadır. Daha fazla hasta sayısı içeren ileri çalışmaların patogenezi daha iyi açıklayacağı ve hızlı tanıyı kolaylaştıracağı kanısındayız.
Sepsis is defined as the systemic inflammatory response syndrome caused by infections. If focus of infection can not removed or treated appropriately it may progress to septic shock and multiple organ failure. Although improvements in healthcareand management, diagnosis or treatment of infectious diseases, inadequate or late diagnosis of sepsis still lead to increase the mortality. Therefore, until receiving the microbiological test results, methods that can discriminate the infectious and noninfectious conditions, help to clinicians for accurate and timely approach to the patients with sepsis. For this reason, different parameters have been investigated to date. Increased C- reactive protein and procalcitonin levels are helpful in sepsis, but the researches continue to investigate for new and more specific markers. In our study, we aimed to evaluate the levels of sTREM-1, sHLA-G5 and lymphocyte subtypes in patients with sepsis and severe sepsis. Thus, we intend to provide better understanding of the immunopathogenesis of sepsis, to demonstrate the value of these markers in early or differential diagnosis of sepsis. Twenty healthy control subjects and 20 patients diagnosed with sepsis and severe sepsis, were included the study. Before initiation of antimicrobial therapy, serum levels of sTREM-1 and sHLA-G5 levels measured with ELISA method; lymphocyte, monocyte, granulocyte, CD14+ monocyte, CD14+ HLA-DR+ cells, CD3+, CD3+ HLA DR+, CD4+ and CD8+ T-lymphocytes, CD19+ B-lymphocytes, NK and NK-T cell levels were measured by flowcytometry. In the patient group, CD14+ monocytes, CD3+ HLA-DR+ T-lymphocyte levels were found higher than the control group (p <0.05), there were no statistically significant differences between other lymphocyte subtypes (p> 0.05). sTREM-1 levels in the patient group were found higher than the control group (p<0.05). There were no significant differencesat the levels of sHLA-G5 between the patient and the control groups (p> 0.05). In conclusion, pathogenesis of sepsis is still not exactly understood, and there is no marker as a gold standard marker with high sensitivity and specificity in the diagnosis of sepsis. We believe that further studies containing larger number of patients will clarify the pathogenesis and help for rapid diagnosis of the sepsis.
