Epilepsi tedavisinde uzun dönem fenitoin kullanımının alveolar kemik kaybı üzerine etkisi

Abstract

Yıl: 2012Cilt: 22Sayı: 3ISSN: 1300-9044Sayfa Aralığı: 235 - 241 Metin Dili:Türkçe Öz:Amaç: Epilepsi tedavisinde sıklıkla kullanılan eski nesil antiepileptik ilaçlardan birisi olan fenitoinin diş eti büyümesi ve kemik metabolizmasında değişiklikler gibi bir takım yan etkileri bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı epilepsi hastalarında uzun dönem fenitoin kullanımı ve alveolar kemik kaybı arasındaki ilişkiyi değerlendirmekti. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma fenitoin (PHT) kullanan epileptik (n=65) ve PHT kullanmayan epileptik olmayan (kontrol grubu, n=65) toplam 130 birey üzerinde yapıldı. Periodontal değerlendirme için plak indeksi (Pİ), sondlama derinliği (SD), sondlamada kanama (SK) ve klinik ataçman düzeyi (KAD) ölçüldü. Kemik miktarını değerlendirmek için ise panoramik ve periapikal radyografiler kullanıldı. Bulgular: PHT kullanan grup ile kontrol grubu arasında Pİ, SK, SD değerleri benzer bulundu (p>0.05). Ayrıca iki grup arasında ortalama KAD’lerinin, KAD>4 mm bölgelerin yüzdesinin, kemik kaybı yüzdelerinin ve DMFT skorlarının da istatistiksel olarak farklı olmadığı görüldü (p>0.05). Kemik kayıplarının periodontal parametrelerle ilişkili olduğu görülürken (p<0.001), PHT kullanımı ve kemik kaybı arasında ilişki bulunmadı (p>0.05). Sonuç: Bu çalışmanın bulguları PHT kullanımının alveolar kemik yıkımını artırabileceğini desteklememektedir. Başlık (İngilizce):The effect on alveolar bone loss of long-term phenytoin use in the treatment of epilepsy Öz (İngilizce):Aim: Phenytoin which is one of the older generation antiepileptic drugs frequently used to treat epilepsy, has some side effects such as gingival hyperplasia and bone metabolism alterations. The aim of this study was to evaluate the relation between alveolar bone loss and long term use of phenytoin in patients with epilepsy. Material and Methods: This study was perfomed on a total of 130 individuals using phenytoin (epileptic, n=65) and not using phenytoin (non- epileptic, control group, n=65). Plaque index (PI), probing depth (PD), bleeding on probing (BOP) and clinical attachment level (CAL) was measured for assessment of periodontal evaluation. Panoramic and periapical radiography were used to evaluate the amount of bone. Results: The mean of PI, PD and BOP found similar between the group using phenytoin and control group (p&gt;0.05). Additionally, the mean of CAL, DMFT scores and percentage of sites with CAL&gt;4mm and the percentage of bone loss were similar for both groups (p&gt;0.05). While bone loss is associated with periodontal parameters, there was no relationship between using PHT and bone loss. Conclusion: Results of this present study not to support that the use of phenytoin may be increase the destruction of alveolar bone.