Acil Serviste Gerçekleşen Kardiyak Arrestler ve Kardiyopulmoner Resüsitasyon Deneyimlerimiz

Abstract

Öz:AMAÇ: Bu çalışmada acil serviste kardiyak arrest gelişen hastalarda var olan hastalık gruplarını, arrest ritimlerinin türlerini, kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR) süresi ile mortalite oranlarını araştırmayı amaçladık YÖNTEM: Bir yıllık süre içinde hastane içinde arrest olan 70 hastanın dosyası geriye dönük incelendi. Yaş, cinsiyet, etiyoloji, arrest sırasındaki kardiyak ritim, kardiyopulmoner resüsitasyon süresi ve sonuçları araştırılan parametrelerdi. Kardiyopulmoner resüsitasyon kalp atımı ve kan basıncının devamlılığı sağladığında girişim başarılı kabul edildi. Grup içi karşılaştırmalarda ?2 testi ve kardiyak arrest sırasındaki ritim farklılıklarına göre cinsiyetlerin karşılaştırılmasında Kruskal Wallis testi kullanıldı. BULGULAR: Yaş ortalaması 63,4±17,3 olan 70 hastaya ileri yaşam desteği verildi. Hastaların 41'i (%58,6) erkek ve 29'u (%41,4) kadındı. Arrestin başlangıcındaki kardiyak ritimler incelendiğinde en sık ventriküler fibrilasyon 32(%45,7) ve asistoli 28(%40) izlendi. Kardiyopulmoner resüsitasyon yapılan 11 (%11,7) hastada resüsitasyona yanıt alınamadı. Arresti takiben uygulanan kardiyopulmoner resüsitasyon süresi ortalama 17,64±14,30 dakikaydı. Kardiyopulmoner resüsitasyona yanıt alınan hastaların 18'i (%25,7) iyileşti ve taburcu edildi. SONUÇ: Kardiyak arrestlerin önemli bir kısmı kardiyak hastalıkların sonucudur ve arrest sırasında en sık ventriküler fibrilasyon görülür. Buna ek olarak ventriküler fibrilasyonla başlayan arrest hastalarında hem spontane dolaşımın sağlanması hem de hastaneden taburculuk şansı daha fazladır Başlık (İngilizce):Cardiac Arrests in the Emergency Ward and Our Experiences on the Cardiopulmonary Resuscitation Öz (İngilizce):AIM: We aimed to analyse the patients diagnosed with cardiac arrest in the emergency ward in accordance to their chronic illnesses, cardiac rhythm at the beginning of the cardiac arrest, the duration of the cardiopulmonary resuscitation and the mortality rates.METHODS: The records of 70 patients diagnosed with in-hospital cardiac arrest in one year period were analysed retrospectively. Age, sex, etiology, cardiac rhythm at the time of cardiac arrest, the duration and the results of the cardiopulmonary resuscitation were the searched parameters. Cardiopulmonary resuscitation was considered successful following the establishment of spontaneous heart beats and a steady blood pressure. χ2 test was used for intra group analysis and Kruskal Wallis test used to compare the genders of the patients according to the cardiac rhythm at the time of the cardiac arrest.RESULTS: Seventy patients with a mean age of 63.4±17.3 received advanced life support. There were 41 (58.6%) male and 29 (41.4%) female patients. In the analysis of the cardiac rhythms at the beginning of the arrests, ventricular fibrillation in 32 (45.7%) and asystole in 28 (40%) patients were the most frequent ones. Eleven (11.7%) patients were unresponsive to cardiopulmonary resuscitation. The mean cardiopulmonary resuscitation time was 17.64±14.30 minutes. Eighteen (25.7%) of the patients recovered and were discharged.CONCLUSION: Most of the cardiac arrests are the results of cardiac diseases and ventricular fibrillation is the most frequent cardiac rhythm at the time of the arrest. In addition, in patients with ventricular fibrillation at the time of the cardiac arrest, the chance of establishment of a spontaneous circulation and hospital discharge is higher