Abstract:
Özet
Hukuk devleti ilkesinin gereği olarak kamu hizmetinin herkese eşit bir şekilde sunulması
gerekmektedir. Bu husus, Anayasa’nın 10. maddesinde yer alan “kanun önünde eşitlik”
ilkesinin doğrudan yansımasıdır. Herkes, kamu hizmetinden yararlanmada ve kamu
hizmetine girmede eşittir. Anayasa’nın 70. maddesinde düzenlenen “kamu hizmetine
girme hakkı” konusunda, “hizmetin gerektirdiği niteliklerden başka hiçbir ayrım
gözetilemeyeceği” açık bir şekilde ifade edilmiştir. Ancak bu açıklık, kamu hizmetinden
yararlanma konusunda bulunmamaktadır. 1982 Anayasası’nın 10. maddesine 2004 yılında
“kadınlar ve erkekler eşit haklara sahiptir. Devlet, bu eşitliğin yaşama geçmesini
sağlamakla yükümlüdür. Bu maksatla alınacak tedbirler eşitlik ilkesine aykırı
yorumlanamaz”. hükmü eklenmiştir. 1982 Anayasasına 2004 yılında eklenen bu fıkra ile
ilk defa cinsiyet eşitliğine vurgu yapılmıştır. Pozitif düzenlemeler böyle olsa da
uygulamada cinsiyet temelinde farklı durumlar gözlenmektedir; bazı kamu hizmetlerinin
kadınlara “ayrı ortamlarda” olarak sunulması gibi. Örneğin, Dünyada ve ülkemizde pek
çok örneği bulunan kadınlara “özel” toplu taşıma hizmetleri akıllara “eşitlik mi?
ayrımcılık mı?” sorusunu getirmektedir. Çalışmamız, bu soru temelinde oluşturulmuştur.
Kamu hizmetlerinden yararlanmada eşitlik ilkesi ile ilgili olarak, Türk ve Uluslararası
yargı kurumları kararları, ulusal ve uluslararası hukuki belgeler ve idari uygulamalar ile
konu açıklamaya çalışılmıştır.
