Özet:
Öz:Kılıç Arslan iç ve dış bütün politikalarını Anadolu’nun Türkleşmesi üzerine kurmuştur. Bunun için de iç ve dış politikasını uygularken siyasi atmosferi analiz etmiş ve buna uygun kararlar almıştır. Şayet devletin geleceğini tehlikeye düşürebilecek şartlarla karşı karşıya kalmışsa daha yumuşak daha esnek bir politika ile içinde bulunduğu olumsuz durumdan kurtulmaya çalışmış, rahatladıktan sonra da gerçek niyetleri doğrultusunda faaliyetlerine devam ettirmiştir. Kılıç Arslan’ı içeride uğraştıran en önemli meseleler; kardeşleri Devlet ve Şahinşah’ın isyanları, Danişmendliler’in Selçuklular’a karşı uygulamış olduğu olumsuz politikalar ve Nureddin Mahmud b. Zengi’nin de Danişmendliler ile işbirliği yapmasıdır. Dolayısıyla II. Kılıç Arslan tahta geçtiğinde aslında devlet Bizans’a karşı da zor durumda olmasına rağmen öncelikle iç huzuru sağlama çabaları ile uğraşmıştır. Bunun için de bizzat kendisi İstanbul’a giderek Danişmendliler ile de ittifak içerisinde olan Bizans Devleti ile bir anlaşma yapmıştır. Bu anlaşma sonrasında önce kardeşi Şahinşah’ı ortadan kaldırmış, arkasından da Danişmendliler’i kontrol altına alarak Nureddin Mahmud b. Zengi ile de bir anlaşma yapmıştır. İç huzuru sağladıktan sonra asıl hedefi Bizans’a dönen II. Kılıç Arslan, Miryokefalon Zaferi ile Bizans’ın Anadolu’yu yeniden ele geçirme hayallerini sona erdirmiştir. Bu çalışmada II. Kılıç Arslan’ın Miryokefalon Savaşına kadar Bizans’a karşı uygulamış olduğu dış politika izah edilmeye çalışılacaktır.
