Özet:
Öz:Bu makalede, Post-Sovyet dönüşüm yazınında adem-i merkeziyetçiliğe dair yapılmış çalışmalarda eksik kalan ve merkezyerel ilişkisinde gerilim yaratan iki dinamik, Neo-Gramşiciyaklaşımın kavramsallaştırmasının yardımı ile Özbekistan'dakimahalle politikaları üzerinden incelenmiştir: (a) ulusal devletin, neo-liberalizmin yapısal hegemonyasına uyum sağlamakiçin gerçekleştirmeye çalıştığı adem-i merkeziyetçi politikalarladönüşüm sürecinin özgün koşullarından dolayı -ulus devletinşası ve özel sektörü yaratma- merkeziyetçi eğilimlerinin artmasının yarattığı gerilim; ve (b) yerel sosyal ilişkilerin bir formu olarak yerel devletlerin (mahalle yönetimleri) yerel hegemonya ile beraber rejimin hegemonyasına uyum sağlama noktasında yaşadığı gerilim