Mitral valv prolapsusunda geç potansiyel sıklığı ve beta bloker kullanımının geç potansiyeller üzerine etkisi

Abstract

Öz:AMAÇ: Bu çalışmamızda mitral valv prolapsuslu (MVP) hastalarda geç potansiyel (GP) sıklığı ve β-bloker kullanımının geç potansiyel parametreleri üzerine etkisini araştırmayı amaçladık. METOD: Çalışmaya 40 kadın (yaş, 25±6), 32 erkek (yaş, 26±8) toplam 72 MVP'lu hasta alındı. Hastaların kullandıkları ilaçlar 1 hafta süreyle kesildikten sonra, tüm olguların elektrokardiyografileri, ekokardiyografileri ve sinyal ortalamak elektrokardiyografi (SOEKG) kayıtları alındı. SOEKG kayıtlarında 72 olgunun 24 (%33.3) 'ünde geç potansiyel pozitif olarak bulundu. Bu hastalar rastgele 12 kişilik iki gruba ayrıldı. Hastalara 12 hafta süre ile propranolol 40 mg ve plasebo verildi. 12 hafta sonunda ölçümler tekrarlandı. BULGULAR: İlk kayıtlardan SOEKG kayıtlarının incelenmesinde iki grup arasında herhangi bir fark izlenmedi. 12 hafta sonunda yapılan kontrollerde propranolol ve plasebo grubu değerleri sırasıyla QRSd; 106.6+18.5 msn, 111.4+14.6 msn (p<0.05), LAS 40; 35.3+12.1 msn, 39.3+13.8 msn (p<0.05), RMS 40; 22.5+12.1 μV, 23.4±14.4 μV (p>0.05) olarak bulundu. Propranolol grubunda 4 hastada GP negatifletirken, plasebo grubunda ise 1 hastada GP negatif olarak bulundu (p>0.05). Propranolol alan grupta klinik bulgularda belirgin olarak düzelme görüldü. SONUÇ: MVP 'lu hastalarda GP pozitifliğinin normalden yüksek olduğu, β-bloker grubu ilaçların SOEKG parametreleri üzerine olumlu etkileri olduğunu ve bu olumlu etkinin belirgin klinik düzelmeyle birlikte olduğunu gördük.

Abstract:AIM: In this study, we aimed to investigate the frequency of late potentials (LP) and the effect of &amp;beta;-blocker usage on late potential parameters in patients with mitral valve prolapse. METHOD: A total of 72 patients, 40 females (mean age, 25&plusmn;6), 32 males (mean age, 26&plusmn;8) were included in to the study. After a washout period of one week, electrocardiography, echocardiography, signal averaged electrocardiographic (SAECG) measurements were obtained from the all participants. Late potentials were found in 24 (%33.3) of 72 patients in SAECG recordings. These patients randomly divided into two groups. Propranolol (40 mg po) and placebo were given to the patients for 12 weeks duration. Measurements were repeated at the end of 12 weeks. RESULTS: There was no difference between two groups in the first SAECG recordings. The measurements obtained at the end of the 12 weeks in the propranolol and the placebo groups were QRSd; 106.6&plusmn;18.5 msec, 111.4&plusmn;14.6 msec (p&lt;0.05), LAS 40; 35.3&plusmn;12.1 msec, 39.3&plusmn;13.8 msec (p&lt;0.05), RMS 40; 22.5&plusmn;12.1 &amp;mu;V, 23.4&plusmn;14.4 &amp;mu;V (p&gt;0.05) respectively. LP negativity was seen in four and one patients of propranolol and placebo groups respectively (p&gt;0.05). There was a significant improvement in the clinical findings of propranolol group. CONCLUSION: We found that, LP positivity in patients with MVP was higher than normal subjects. &amp;beta;-blocker group drugs have useful effects on SAECG parameters and these effects were found to be associated with significant clinical improvements.