Yazar "Özer, Murat Atabey" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 6 / 6
  • Küçük Resim
    Öğe
    Deneysel Travmatik Katarakt Modelinde Aposinin Etkinliğinin Araştırılması
    (2017) Polat, Nihat; Özer, Murat Atabey; Parlakpınar, Hakan; Vardı, Nigar; Gündüz, Abuzer; Çolak, Cemil; Çolak, Cemil
    Öz: Amaç: Yeni bir travmatik katarakt modeli oluşturmak ve nikotinamid adenin dinükleotid fosfat (indirgenmiş) oksidaz inhibitörü olan aposinin molekülünün travmatik katarakt üzerine olan etkisini incelemektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışma için erişkin ve sağlıklı Yeni Zelanda cinsi tavşanlar kullanıldı. Yirmi bir tavşan eşit olarak üç gruba ayrıldı. 1. Grup: Kontrol grubu, 2. Grup: Santral 5 mm ön kapsülün künt spatül ile süpürülerek (polisaj) katarakt (perforasyonsuz) oluşturulup ilaçsız bırakılan grup, 3. Grup: Santral 5 mm ön kapsülün künt spatül ile polisaj yapılarak katarakt (perforasyonsuz) oluşturulup 21 gün boyunca intraperitoneal 20 mg/kg/gün aposinin verilen grup idi. Tavşanlara günlük olarak biyomikroskobik muayene yapıldı. Katarakt varlığı ve ilk oluşum zamanları kayıt edildi. Yirmi birinci gün kataraktlı bölge çapları ölçüldü. Ötanazi sonrası lens çıkarılarak kapsüler histopatolojik incelemeler yapıldı. Bulgular: Kontrol grubundaki hiçbir tavşanda katarakt oluşumu gözlenmez iken, 2 ve 3. Gruptaki bütün tav- şanlarda travmatik kataraktın 7. günde başladığı saptandı. Oluşan kataraktların 21. gündeki çapları 2. Grupta ortalama 7,6±0,5 mm, 3. Grupta ise ortalama 3,4±0,5 mm idi ve sonuç istatistiksel olarak anlamlıydı (p= 0,0001). Sonuç: Günümüze kadar deneysel travmatik katarakt modelleri lens kapsülünün perfore edilmesi ile yapılıyordu. Bu çalışmada, ilk defa kapsül perforasyonu yapmadan travmatik katarakt modeli oluşturuldu. Kullanılan aposinin molekülünün katarakt gelişimini tam olarak engelleyemediği, ancak anlamlı şekilde katarakt progresyonunu azalttığı saptandı.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effects of molsidomine on retinopathy and oxidative stress Induced by radiotheraphy in rat eyes
    (Current Eye Research, 2016) Özer, Murat Atabey; Polat, Nihat; Özen, Serkan; Ekici, Kemal; Polat, Alaaddin; Vardı, Nigar; Tanbek, Kevser; Yıldız, Azibe; Parlakpınar, Hakan
    Purpose: To determine the role of Molsidomine in preventing radiation-induced retinopathy after head and neck region irradiation of rats with a single radiation dose of 15 Gy. Male Wistar albino rats were randomly grouped into five as follows: (1) control group rats, which were applied through an intraperitoneal (i.p.) vehicle without radiotherapy (RT); (2) RT group rats received a single dose of 15 Gy irradiation and after daily 0.1 ml vehicle i.p. for 5 consecutive days; (3) molsidomine (MOL) group rats were treated for 5 consecutive days by i.p. with 4 mg/kg/day MOL; (4) irradiation plus MOL group (RT+MOL) rats received irradiation and after 10 days single daily i.p. dose of MOL for 5 consecutive days; and (5) MOL+RT group rats were treated for 5 consecutive days by i.p. with MOL before RT. At the end of the work the rats were sacrificed under high-dose anesthesia on the 16th day and then eye tissues were taken for histopathological, immunohistochemical (caspase-3), and biochemical analyses (superoxide dismutase [SOD], glutathione peroxidase [GSH], and malondialdehyde [MDA]). RT significantly decreased both the content of GSH and the activity of SOD, and significantly increased the production of MDA level in the rat eyes. MOL treatment significantly increased the SOD and GSH levels and significantly decreased the MDA production (p < 0.0001). In addition, RT significantly increased the number of ganglion cells (GCs; p = 0.001), whereas especially pretreatment with MOL improved (p = 0.013). RT led to significant retinopathy formation, and MOL therapy protected the retina from radiation-induced retinopathy (p < 0.0001). We suggest that MOL is a powerful antioxidant and free radical scavenger that prevents the rat eyes from radiation-induced retinopathy and oxidative stress.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Effects of Tadalafi l on Macular Parameters and Choroidal Thickness in Diabetic Patients
    (Retina-Vitreus, 2018) Özer, Murat Atabey; Özen, Serkan; Polat, Nihat; Öğreden, Ercan; Demirelli, Erhan; Beytur, Ali; Küçüksümer, Yaşar
    Öz: Objective: To investigate the effects of tadalafi l on macular parameters and choroidal thickness in diabetic patients with erectile dysfunction (ED). Materials and methods: Total 37 diabetic patients with ED were included in this single-centred, open-label prospective study. The treatment was initiated with 5 mg tadalafi l hydrochloride daily for 3 months. Choroidal thickness, central macular thickness (CMT), and total macular volume (TMV) measurements were performed using spectral domain optical coherence tomography (SD-OCT). SD-OCT and visual acuity (VA) measurements were repeated during all visits. Fundus fl uorescein angiography (FFA) was also performed at baseline and at the 12 th week. Results: There was a statistically signifi cant increase in the choroidal thickness compared to that at baseline at all visits except at the fi rst visit (mean central foveal choroidal thickness, baseline; 248.7 ± 21.5, 1 st day; 247.4 ± 23.2, 4 th week; 275.9 ± 21.3, and 12 th week; 275.1 ± 24.4, ?m, p < 0.001). There was no statistically signifi cant change in the mean VA (baseline; 0.21 ± 0.07, 12 th week; 0.22 ± 0.06, logMar), mean CMT (baseline; 236.7 ± 32.4, 12 th week; 234.8 ± 32.8, ?m), mean TMV (baseline; 9.88 ± 1.21, 12 th week; 9.83 ± 1.26, mm 3 ), and FFA compared to the baseline values (p > 0.05). Conclusions: Choroidal thickness safely increases in response to systemic tadalafi l administration. The long-term use of systemic tadalafi l does not cause any adverse effects on the retina and the macula in diabetic patients with ED.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Glokomda sabit kombine tedaviler
    (İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2014) Özer, Murat Atabey
    Glokomun başlangıç tedavisi göz içi basıncını düşürmek üzere bir veya daha fazla glokom ilacının topikal kullanılmasına dayanmaktadır. Tedavide bir topikal ilacın yeterli olmadığı durumlarda, ikili veya üçlü ilaç tedavileri uygulanmaktadır. İkili veya üçlü tedaviler ayrı ayrı uygulanabildiği gibi sabit kombine ilaçlar şeklinde de kullanılabilmektedir. Sabit kombinasyon tedavilerinin, pozoloji, kullanım rahatlığı ve yan etkiler açısından birden çok ilacın bir arada kullanımına göre daha avantajlı olduğu gözükmektedir. Bu makalede glokomda ülkemizde halihazırda kullanılmakta olan sabit kombinasyon ilaçların temel özellikleri incelenmiş, etkinlik, tolerabilite gibi özellikleri araştırılmıştır
  • Küçük Resim
    Öğe
    Primer açık açılı glokomda topikal sabit kombinasyon ilaç tedavilerinin tolerabilitelerinin incelenmesi
    (İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2014) Özer, Murat Atabey; Yıldırım, Cem
    Amaç: Bu çalışmada primer açık açılı glokom hastalarında klinik pratikte de rutin uygulanmakta olan; brimonidin tartrat-timolol maleat, latanoprost-timolol maleat ve dorzolamid hidroklorür-timolol maleat sabit kombine topikal ilaç tedavilerinin oküler tolerabilitelerini incelemek amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim dalında Şubat-Temmuz 2009 tarihleri arasında, primer açık açılı glokom tanısı ile izlenen toplam 58 hasta (116 göz) rastgele atama ile; grup 1 (brimonidin tartrat- timolol maleat) için 18 hasta (34 göz), grup 2 (dorzolamid hidroklorür- timolol maleat) için 20 hasta (34 göz) ve grup 3 (latanoprost- timolol maleat) için 20 hastaya (36 göz) ayrılarak çalışmaya alındı. Hastalarda ilaçlar başlandıktan sonra beşinci dakikada ve ikinci aydaki yan etki skor ortalamaları kaydedildi. Kaydedilen yan etki skor ortalamaları her üç grup arasında kıyaslandı. Bulgular: İlaç başlangıcından beş dakika sonraki yan etkiler için ortalama skorlar grup 1, grup 2 ve grup 3 için, sırası ile 0.44±0.51, 0.55±0.32 ve 0.49±0.41 olarak bulundu. Her üç grup arasında istatistiksel açıdan fark bulunamadı (p>0.05). 2. ayda kaydedilen ortalama skorlar ise sırası ile 0.41±0.39, 0.60±0.71 ve 0.51±0.65 olarak bulundu. Her üç grup arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark bulunamadı. (p>0.05). Sonuç: Her üç ilaçta da tolere edilebilir düzeyde oküler yan etkiler görüldü. Her üç ilancın da oküler tolerabilite skor ortalamaları birbiri ile benzer olarak değerlendirildi.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Primer Açık Açılı Glokomda Topikal Sabit Kombinasyon İlaç Tedavilerinin Tolerabilitelerinin İncelenmesi
    (İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2014) Özer, Murat Atabey; Yıldırım, Cem
    Amaç: Bu çalışmada primer açık açılı glokom hastalarında klinik pratikte de rutin uygulanmakta olan; brimonidin tartrat-timolol maleat, latanoprost-timolol maleat ve dorzolamid hidroklorür-timolol maleat sabit kombine topikal ilaç tedavilerinin oküler tolerabilitelerini incelemek amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim dalında Şubat-Temmuz 2009 tarihleri arasında, primer açık açılı glokom tanısı ile izlenen toplam 58 hasta (116 göz) rastgele atama ile; grup 1 (brimonidin tartrat- timolol maleat) için 18 hasta (34 göz), grup 2 (dorzolamid hidroklorür- timolol maleat) için 20 hasta (34 göz) ve grup 3 (latanoprost- timolol maleat) için 20 hastaya (36 göz) ayrılarak çalışmaya alındı. Hastalarda ilaçlar başlandıktan sonra beşinci dakikada ve ikinci aydaki yan etki skor ortalamaları kaydedildi. Kaydedilen yan etki skor ortalamaları her üç grup arasında kıyaslandı. Bulgular: İlaç başlangıcından beş dakika sonraki yan etkiler için ortalama skorlar grup 1, grup 2 ve grup 3 için, sırası ile 0.44±0.51, 0.55±0.32 ve 0.49±0.41 olarak bulundu. Her üç grup arasında istatistiksel açıdan fark bulunamadı (p>0.05). 2. ayda kaydedilen ortalama skorlar ise sırası ile 0.41±0.39, 0.60±0.71 ve 0.51±0.65 olarak bulundu. Her üç grup arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark bulunamadı. (p>0.05). Sonuç: Her üç ilaçta da tolere edilebilir düzeyde oküler yan etkiler görüldü. Her üç ilancın da oküler tolerabilite skor ortalamaları birbiri ile benzer olarak değerlendirildi.