Yazar "Öztürk, Emrah" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 11 / 11
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Behçet Üveitine Bağlı Gelişen Kistoid Makula Ödemi Tedavisi İçin İntravitreal Deksametazon İmplant Enjeksiyonu Yapılan ve İmplantın Ön Kamaraya Geçtiği Hastada Risk Faktörleri ve Tedavi Yaklaşımı(2019) Öztürk, Emrah; Gündüz, Abuzer; Özsoy, Ercan; Fırat, MuratÖz: Behçet üveiti nedeni ile izlem altında olan 67 yaşındaki kadın olgunun, aktif üveite bağlıkistoid maküla ödemi olması nedeni ile sol gözüne intravitreal deksametazon implant enjeksiyonuyapıldı. Olgu enjeksiyon sonrası üçüncü haftada, acil servise sol gözde ağrı ve bulanık görme şikâyetleri ile başvurdu. Olgunun yapılan muayenesinde deksametazon implantın ön kamaraya geçtiğiizlendi. Olguya aynı gün ameliyathane şartlarında ön kamaradan deksametazon implant çıkarımıyapılmasına rağmen, izlemlerde korneal dekompansasyonun düzelmediği görüldü ve olgu korneanakli sırasına alındı. Sonuç olarak, intravitreal deksametazon implant enjeksiyonu sonrası nadirdeolsa ön kamara migrasyonu izlenebilmekle birlikte, bu komplikasyonun oluşturacağı ciddi sonuçları önleyebilmek için erken tanı ve müdahale çok önemlidir.Öğe Central serous chorioretinopathy due to low dose exogenous corticosteroid administered for a bee sting: a complication or coincidence?(2018) Fırat, Murat; Yılmaz, Turgut; Gündüz, Abuzer; Demirel, Soner; Dikici, Seyhan; Öztürk, EmrahAbstract: Central serous chorioretinopathy (CSCR) is a posterior segment disorders characterized by localized and limited serous retinal detachment and/or retinal pigment epithelium detachment. The etiopathogenesis has not been fully elucidated. Local or systemic steroid administration through various routes and endogenous steroid increase are known to cause CSCR. It is believed that steroids cause CSCR development by delaying the healing of retinal pigment epithelium or increase choriocapillaris permeability through various mechanisms. The role of an allergic reaction in CSCR development is controversial. We evaluated a case that developed CSCR following a single intramuscular injection of 8 mg dexamethasone (Dekort, Deva) for a bee sting in this study. The systemic steroid dose used in our case was much lower than other doses reported to cause CSCR in the literature. This suggests that some molecules in the bee venom may have contributed to CSCR development in our case.Öğe Efficacy of dexamethasone implant in the treatment of macular edema due to different etiologies(2020) Öztürk, Emrah; Esener, Burak; Gündüz, AbuzerAbstract: Purpose: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of intravitreal DEX implant injection in the treatment of macular edema due to four different etiologies. Materials and Methods: This is a retrospective and case control study. A total of 177 patients who underwent intravitreal DEX implant between 2014 and 2018 for four different etiologies, which are diabetic retinopathy (DR), branch retinal vein occlusion (BRVO), central retinal vein occlusion (CRVO) and posterior uveitis (PU), were included in the study. Best-corrected visual acuity (BCVA) and central macular thickness (CMT) were evaluated in pre-injection, 1st, 3rd, and 6th months post-injection. Results: Eighty-one patients (45.8%) had DR, 44 (24.9%) had BRVO, 35 (19.8%) had CRVO, and 17 (9.6%) had PU. There was a statistically significant difference in BCVA in the DR, BRVO and PU groups after the injection, but no significant difference was observed in the CRVO group. It is observed that there was a statistically significant decrease in CMT in all groups after the injection. The change in CMT in the 1st month was 153.4 ± 137 µm in the DR group, 161.1 ± 151 µm in the BRVO, 270.5 ± 189 µm in the CRVO and 142.2 ± 174 µm in the PU group. Conclusion: The intravitreal DEX implant reduces the CMT in patients with macular edema secondary to various etiologies and improves BCVA in patients with macular edema secondary to various etiologies except for patients with CRVO.Öğe Keratitis which is developed after keratoconus treatment with corneal cross-linking process, its causes and treatment approach: a case report(Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi, 2017) Öztürk, Emrah; Gündüz, Abuzer; Genç, Oğuzhan; Yeşilöz, ÖzgürAbstract A keratoconus patient, which is 17 years old male, is treated with corneal cross-linking process for his right eye. Two in the superior and two in the inferior, totally four corneal keratitis foci have been seen after post-operation first day controls. The superior eyelid meibomitis has been determined after detailed examination. It was thought that the keratitis foci developed because of this process. The patient hospitalizated and his treatment are reorganized. Corneal keratitis foci became smaller, corneal epithelial defects totally cicatrized after 6 days treatment and the patient was discharged. On the follow-ups, keratitis foci were recurred by a minimal nephelions. As a result, although cross-linking process of keratoconus treatments are less invasive than the other methods; bacterial keratitis can be seen in the presence of predisposing factors. Meibomitis can lead to the development of bacterial keratitis as in our case. Keywords: Keratoconus; Corneal Cross-Linking Treatment; Bacterial Keratitis; Meibomitis.Öğe Keratitis which is developed after keratoconus treatment with corneal cross-linking process, its causes and treatment approach: a case report(2017) Öztürk, Emrah; Gündüz, Abuzer; Genç, Oğuzhan; Yeşilöz, ÖzgürKeratokonus tanısı ile sağ gözüne korneal Cross-linking tedavisi uygulanan 17 yaşında erkek hasta ameliyat sonrası 1. gün kontrolünde korneada 2 adet süperiorda, 2 adet inferiorda olmak üzere 4 adet keratit odağı izlendi. Yapılan ayrıntılı muayenede üst kapakta meibomit olduğu saptandı. Keratit odaklarınında buna bağlı geliştiğini düşünüldü. Hastaya yatış verilerek tedavisi yeniden düzenlendi. Tedavinin 6. gününde keratit odaklarının küçüldüğü, epitel defektinin tamamen kapandığı tespit edilerek hasta taburcu edildi. Takiplerde keratit odaklarında minimal nefelyon oluştuğu izlendi. Sonuç olarak, Cross-linking tedavisi keratokonus tedavisinde diğer yöntemlere göre daha az invaziv olsa da işlem sonrası predispozan faktörler varlığında bakteriyel keratit görülebilmektedir. Bizim olgumuzda da olduğu gibi kapaklarda meibomit olması bakteriyel keratit gelişimine neden olabilmektedir.Öğe Keratokonus tedavisi için korneal cross-linking işlemi sonrası gelişen keratitin nedeni ve tedavi yaklaşımı: olgu sunumu(İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi, 2017) Öztürk, Emrah; Gündüz, Abuzer; Genç, Oğuzhan; Yeşilöz, ÖzgürÖz: Keratokonus tanısı ile sağ gözüne korneal Cross-linking tedavisi uygulanan 17 yaşında erkek hasta ameliyat sonrası 1. gün kontrolünde korneada 2 adet süperiorda, 2 adet inferiorda olmak üzere 4 adet keratit odağı izlendi. Yapılan ayrıntılı muayenede üst kapakta meibomit olduğu saptandı. Keratit odaklarınında buna bağlı geliştiğini düşünüldü. Hastaya yatış verilerek tedavisi yeniden düzenlendi. Tedavinin 6. gününde keratit odaklarının küçüldüğü, epitel defektinin tamamen kapandığı tespit edilerek hasta taburcu edildi. Takiplerde keratit odaklarında minimal nefelyon oluştuğu izlendi. Sonuç olarak, Cross-linking tedavisi keratokonus tedavisinde diğer yöntemlere göre daha az invaziv olsa da işlem sonrası predispozan faktörler varlığında bakteriyel keratit görülebilmektedir. Bizim olgumuzda da olduğu gibi kapaklarda meibomit olması bakteriyel keratit gelişimine neden olabilmektedir.Öğe Long-term effects of phacoemulsification surgery on intraocular pressure in patients with primary open-angle glaucoma and pseudoexfoliation glaucoma(2020) Öztürk, Emrah; Fırat, Penpe GülAbstract: Aim: To compare the long-term effects of phacoemulsification surgery on intraocular pressure (IOP) in primary open-angle glaucoma (POAG) and pseudoexfoliation glaucoma (PXG) patients. Material and Methods: This is a retrospective-comparative study. The data of the patients who underwent phacoemulsification surgery by the same surgeon between 2010 and 2016 and followed up more than 24 months postoperatively were collected. While group 1 consisted of 24 patients with POAG group 2 consisted of 16 patients with PXG. Preoperative, postoperative 1st day, 1st, 12th, 18th, 24th, 36th and 48th months IOP and best corrected visual acuity (BCVA) were enrolled. Results: The mean follow-up time of group 1 was 44.17 ± 17.8 months and 43.13 ± 19.4 months for group 2 (p= 0.86). There was no statistically significant difference between the groups in the preoperative, postoperative 1st day, 1st, 12th, 18th, 36th and 48th months IOP (p>0.05). There was a statistically significant difference for the IOP value measured postoperative 24th month between the groups (p= 0.005). There was a statistically significant difference between preoperative and postoperative 1st, 12nd months IOP measurements in group 1 (p= 0.02; p= 0.009, respectively). There was a statistically significant difference between preoperative and postoperative 24th months IOP measurements in group 2 (p=0.01). Conclusion: Although phacoemulsification surgery may cause an increase (14-19 %) in IOP early postoperative period in eyes with POAG and PXG, may provide a modest level decreases (19-18 %) in the long term.Öğe Pre-, intra- and post-operative management in phacoemulsification surgery for completely monocular cases(2019) Dikci, Seyhan; Demirel, Soner; Fırat, Penpe Gül; Öztürk, Emrah; Türkoğlu, Elif Betül; Ceylan, Osman Melih; Yılmaz, Turgut; Gündüz, Abuzer; Gözükara Bağ, HarikaAbstract: Aim: To evaluate the results of phacoemulsification (PE) surgery in completely monocular cases and to emphasize the important points in the pre-, intra- and post-operative periods. Material and Methods: A total of 42 patients who had no light perception in one eye and had underwent PE surgery in the other eye at our clinic between January 2014 and March 2016 were included in the study. The charts of the patients were evaluated retrospectively. The age and gender of the cases, whether there was an additional pathology in the eye undergoing surgery, the reason of visual loss in the other eye, the type of anesthesia used, pre- and post-operative best corrected visual acuity (BCVA) with the Snellen chart, intraocular pressure and intra- and post-operative complications were investigated. Results: There were17 (40.5%) female and 25 (59.5%) male patients with a mean age of 74.2±10.5 (45-93) years. The most common causes of the monocular state were glaucoma, cataract and trauma, the most common accompanying pathologies in the eyes undergoing cataract surgery were glaucoma, zonular weakness and age-related macular degeneration. Mean BCVA was 0.07±0.1 (0.01-0.4) pre-operatively and 0.5±0.3 (0.01-1) post-operatively (p?0.001). The mean follow-up duration was 3.9±5.6 months (1 week to 24 months). The most common post-operative complication was corneal edema. Conclusion: The stress created by cataract surgery on the physician and patient is quite high in monocular cases. However, satisfactory results with PE are obtained in these cases by carefully using pre-, intra- and post-operative methods.Öğe A Rare Complication of Phacoemulsification: Phaco Tip Fracture(2021) Öztürk, Emrah; Gündüz, AbuzerAbstract: Phacoemulsification is frequently applied by ophthalmologists for the treatment of cataracts. As with all surgeries, various complications may develop during phacoemulsification. Instrument fracture, especially phaco tip fracture is one of the rare complications of phacoemulsification. We aim to report a case of phaco tip fracture during phacoemulsification surgery in the intumescent cataract and describe early signs of this condition.Öğe Surgical Management of Primary Inferior Oblique Muscle Overaction: A Subgroup-Specific Surgical Approach(2020) Özsoy, Kadir Ercan; Gündüz, Abuzer; Öztürk, Emrah; Çankaya, CemObjectives: The aim of this research was to assess the surgical results of recession and myectomy procedures in a subgroup of patients who had primary inferior oblique muscle overaction.Methods: The records of 94 patients who had been treated due to primary inferior oblique muscle overaction were retrospectively analyzed. The patients were classified into 2 groups according to the severity of the inferior oblique hyperfunction. Recession was performed for patients with a low grade (+1 or +2) inferior oblique hyperfunction, and patients with high grade (+3 or +4) hyperfunction underwent myectomy surgery. Patients demonstrating a horizontal misalignment underwent conventional horizontal muscle surgery along with an inferior oblique weakening procedure.Results: A total of 134 eyes fulfilled the inclusion criteria. Recession was performed in 95 eyes and myectomy in 39. Surgical success was obtained in 96.8% of the eyes that underwent recession and 97.4% of the eyes that underwent myectomy. Residual inferior oblique hyperfunction was observed in 3 eyes after recession and in 1 eye after myectomy. After surgery, about one-quarter of the patients with unilateral inferior oblique overaction subsequently developed a contralateral inferior oblique overaction.Conclusion: The results of this study demonstrated that both recession and myectomy procedures are effective for treating primary inferior oblique hyperfunction with minimal complications when applied in the appropriate patient.Öğe Vitamin D eksikliğinin kontrast duyarlılık fonksiyonu üzerine olan etkisi(İnönü Üniversitesi, 2018) Öztürk, Emrah; Çankaya, Üyesı? CemAmaç: Vitamin D eksikliği, prevalansı yüksek ve kolayca tedavi edilebilen bir hastalık olmasına rağmen tedavisi genellikle gözardı edilmektedir. Vitamin D reseptör ve düzenleyici enzimlerin göz dokularında saptanması, vitamin D'nin göz sağlığını sürdürmede önemli bir rolü olduğunu düşündürmektedir. Bu nedenle çalışmamızda vitamin D eksikliğinin kontrast duyarlılık fonksiyonu ve retina dokusu üzerine olan etkilerini araştırmayı amaçladık. Materyal ve metot: Bu çalışma Aralık 2017 - Temmuz 2018 tarihleri arasında İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalında prospektif olarak yürütüldü. Grup 1, vitamin D eksikliği olan ve hiçbir sistemik ve oküler hastalığı olmayan 18-50 yaş arası 42 hastadan, Grup 2 ise vitamin D düzeyi normal olan 34 sağlıklı bireyden oluşmaktaydı. Tüm olguların tam oftalmolojik muayenesi, kontrast duyarlılık testi, OKT ile makula kalınlığı ve RSLT kalınlığı ölçümleri yapıldı. Bulgular: Kontrast duyarlılığın Grup 1'de tüm uzaysal frekanslarda Grup 2'ye göre azaldığı izlendi. 6 cpd, 12 cpd ve 18 cpd uzaysal frekanslarda gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark izlendi (sırası ile p=0,004; p=0,001; p=0,042). RSLT kalınlıkları karşılaştırıldığında gruplar arasında sağ ve sol göz arasında anlamlı fark izlenmedi (sırası ile p=0,200; p=0,118). Makula kalınlıklarının değerlendirilmesinde ise Grup 1'de iki gözde de tüm alanlardaki makula kalınlığında artış olduğu izlendi. Sağ gözde alt iç, sol gözde alt iç, temporal iç ve dış makula alanlarında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu izlendi (sırası ile p=0,018; p=0,003; p=0,033; p=0,040). Sonuç: Vitamin D eksikliğinin, kontrast duyarlılık fonksiyonu üzerine olumsuz etkileri olduğu ve aynı zamanda retina tabakalarında da belli segmentlerde kalınlık farkı oluşturduğu izlendi. Anahtar Kelimeler : Görme, Kontrast duyarlılık, Makula, RSLT, Vitamin D eksikliği