Yazar "Açar, Davut" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    ALTERNATİF EĞİTİM YAKLAŞIMLARINDA DEĞERLER EĞİTİMİ
    (2022) Candemir, Burcu; Tunç, Yunus; Açar, Davut; Sağlam, Mehmet
    Erken çocukluk dönemi çocuklar için kritik gelişmelerin tamamlandığı bir dönemdir. Bu dönemde çocuk fiziksel, bilişsel, dil, sosyal-duygusal ve öz bakım becerileri alanlarında gelişmektedir. Bu dönemde çocuk sosyal çevre ile etkileşim kurdukça değer kavramının toplumsal yansımasıyla karşılaşmaktadır. Değer, insana yüklenen bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Saygı, sevgi, yardımseverlik, paylaşma, bu değerlerden yalnızca birkaç tanesidir. Çocuk, ilk sosyal çevresi olan ailesinden başlamak üzere toplumda bu değerlerle temas etmekte ve benimsemektedir. Erken çocukluk döneminde okul öncesi eğitim ortamları çocuğa zengin uyarıcı bir çevre sunmaktadır. Değerler okul öncesi eğitim ortamlarında eğitim programına “değerler eğitimi” olarak eklenmekte ve programın içerisinde harmanlanmış şekilde işlenmektedir. Ancak değerler eğitimi yalnızca okul öncesi eğitim programında değil alternatif eğitim yaklaşımlarında da farklı bakış açılarıyla ele alınmaktadır. Bu alternatif eğitim yaklaşımları; Montessori, Reggio Emilia, Waldorf eğitim yaklaşımları başta olmak üzere Açık Eğitim, Bank Street (Gelişimsel Etkileşim), Çocuktan Çocuğa, Head Start, High Scope ve Proje yaklaşımı olarak sıralanabilir. Bu araştırma, literatürde alternatif eğitim yaklaşımlarında değerler eğitimi uygulamalarına yönelik bilgi vermeyi amaçlamaktadır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Sınıf Öğretmenlerinin Çocuklarda Yaratıcılığa İlişkin Görüşleri
    (2022) Çelik, Osman Tayyar; Açar, Davut; Tunç, Yunus; Candemir, Burcu
    Bu çalışmada sınıf öğretmenlerinin çocuklarda yaratıcılığa ilişkin görüşleri fenomenolojik bir yaklaşım benimsenerek incelenmiştir. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırma verileri 2021-2022 eğitim-öğretim yılında 25 sınıf öğretmeni ile yapılan yüz yüze görüşmelerle toplanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizinden yararlanılmış katılımcı görüşleri anahtar sözcükler halinde kodlanarak temalar oluşturulmuştur. Verilerin analizi sonucunda sınıf öğretmenlerinin yaratıcılığı daha çok kişisel bir beceri ve ürün olarak değerlendirdiği, ürün olarak daha çok özgünlük ve yeniliğe vurgu yaptıkları kişisel beceri olarak ise kalıpların dışına çıkma, hayal kurabilme becerisi olarak gördükleri belirlenmiştir. Öğretmenler çocuklarda yaratıcılığı tanımlarken daha çok sergiledikleri davranış örüntüleri ve kişisel özellikleri içeren metaforlar oluşturdukları sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca sınıf öğretmenlerinin, çocuklarda yaratıcılık becerilerini artırmak için ağırlıklı olarak, beyin fırtınası, örnek olay, drama gibi yöntem ve teknikleri kullandıkları bunların dışında zekâ oyunları, resim yapmak gibi etkinliklere yer verdikleri tespit edilmiştir. Son olarak sınıf öğretmenlerinin merkezi eğitim sistemini, öğrencilerin kişisel özelliklerini, öğretmenlerin akademik yetersizliğini, okul binalarının ve ikliminin elverişsiz olmasını ve aile/toplumdan kaynaklı değişkenleri çocuklarda yaratıcılığı desteklemeyi engelleyen faktörler olarak algıladıkları tespit edilmiştir.