Yazar "Aksoy Derya, Yeşim" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 17 / 17
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Aile Sağlığı Merkezlerine Başvuran 30-70 Yaş Grubu Kadınların Ulusal Kanser Taramalarına Yönelik Bilgi Tutum ve Davranışları: Karadeniz Bölgesi’nde Bir İl Örneği(2020) Gök Uğur, Hacer; Aksoy Derya, Yeşim; Yılmaz Yavuz, Ayten; Şılbır, Muhammet Furkan; Öner, AylinÖz: Amaç: Bu çalışma aile sağlığı merkezlerine başvuran 30-70 yaş grubu kadınların ulusal kanser taramalarına yönelik bilgi, tutum ve davranışlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Çalışma tanımlayıcı olarak Nisan-Aralık 2015 tarihleri arasında Karadeniz Bölgesinde bulunan bir ildeki kadınlar üzerinde yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini il genelinde yaşayan tüm kadınlar, örneklemi ise ulusal standartlar kapsamında taraması yapılan meme, serviks ve kolorektal kanser tarama aralığını kapsayan 30-70 yaş aralığındaki kadınlar oluşturmuştur. Evreni belli olan gruplar için kullanılan formül ile örneklem büyüklüğü belirlenerek, ilçelerden tabakalı örnekleme yöntemi ile 466 kadın örnekleme alınmıştır. Araştırmanın verileri literatür doğrultusunda araştırmacılar tarafından hazırlanan “Anket Formu” kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler ve ki kare testi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmada kadınların %42.1’inin 30- 39 yaş aralığında olduğu, %87.8’inin evli, %35.8’inin ilkokul mezunu, %63.9’unun ev hanımı ve %47.9’unun ilçede yaşadığı bulunmuştur. Araştırmada kadınların %27.5’i her ay düzenli olarak kendi kendine meme muayenesi yaptığını, %41.4’ü klinik meme muayenesi yaptırdığını, %45.6’sı mamografi çektirdiğini, %42.3’ü smear testi yaptırdığını ve %17’si kolerektal kanser taraması yaptırdığını belirtmiştir. Sonuç: Araştırmada kadınların çoğunun meme, serviks ve kolerektal kanserlere yönelik erken tanı uygulamalarının yetersiz olduğu belirlenmiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda; sağlık profesyonelleri tarafından kadınların tarama programları konusunda bilgilendirilmesi ve taramaları önemsemeleri için algıladıkları kanser taramalarıyla ilgili sağlık inançlarının artırılması önerilir.Öğe Assessment of levels of knowledge of breastfeeding counseling of health personnel working in primary health care institutions(2019) Kayhan Tetik, Burcu; Aksoy Derya, Yeşim; Uçar, Tuba; Coşkun, Ebru İnci; Felek, Selma; Citil, Semsettin; Sener, KemalAbstract: Aim: The aim of this study is to evaluate the knowledge level of breast milk and breastfeeding of health professionals working in primary health care institutions in Malatya. Material and Methods: A Cross-sectional Study’s survey prepared by using the Handbook of Breastfeeding Counseling translated by Child and Adolescent Reproductive Health Branch of the Ministry of Health of Turkey. 778 people were contacted by the interviewers by visiting the primary health care institutions in Malatya city center and districts, directly. All data was evaluated with SPSS 22 software and p<0.05 was accepted as statistically significant. Results: The mean age of the participants was 36.15 ± 8.57 years; 77.6% of them were women; 49.1% were working in Family Health Center. It was determined 80.1% of family physicians and 84.5% of midwives / nurses have been consulting about breast milk / breastfeeding in daily practice. When the respondents’ answers to the statements of knowledge about breast milk/breastfeeding counseling were assessed, there was no significant difference between the answers given by the family physicians and midwives/ nurses (p> 0.05). The participants gave wrong answers to 40% of the questions about conditions that require practical support such as insufficient breastmilk and the conditions related to the breasts. Conclusion: In our study we observed that basic subjects were well known by healthcare personnel whereas there is a serious lack of information, especially in daily practice, which should be constantly updated. We think that the training of breastfeeding and breastfeeding counseling should be updated periodically and especially emphasis should be given to new developments and practical information.Öğe Assessment of levels of knowledge of breastfeeding counseling of health personnel working in primary health care institutions(2019) Kayhan Tetik, Burcu; Aksoy Derya, Yeşim; Ucar, Tuba; Coskun, Ebru Inci; Felek, Selma; Citil, Semsettin; Sener, Kemal;Aim: The aim of this study is to evaluate the knowledge level of breast milk and breastfeeding of health professionals working in primary health care institutions in Malatya.Material and Methods: A Cross-sectional Study’s survey prepared by using the Handbook of Breastfeeding Counseling translated by Child and Adolescent Reproductive Health Branch of the Ministry of Health of Turkey. 778 people were contacted by the interviewers by visiting the primary health care institutions in Malatya city center and districts, directly. All data was evaluated with SPSS 22 software and p0.05 was accepted as statistically significant.Results: The mean age of the participants was 36.15±8.57 years; 77.6% of them were women; 49.1% were working in Family Health Center. It was determined 80.1% of family physicians and 84.5% of midwives / nurses have been consulting about breast milk / breastfeeding in daily practice. When the respondents’ answers to the statements of knowledge about breast milk/breastfeeding counseling were assessed, there was no significant difference between the answers given by the family physicians and midwives/ nurses (p> 0.05). The participants gave wrong answers to 40% of the questions about conditions that require practical support such as insufficient breastmilk and the conditions related to the breasts. Conclusion: In our study we observed that basic subjects were well known by healthcare personnel whereas there is a serious lack of information, especially in daily practice, which should be constantly updated. We think that the training of breastfeeding and breastfeeding counseling should be updated periodically and especially emphasis should be given to new developments and practical information.Öğe The correlation of the gender of the fetus with prenatal attachment and perceived social support level(2018) Aksoy Derya, Yeşim; Erdemoğlu, ÇiğdemAbstract: Gender preferences that are based on the traditions or expectations of the geography are inevitable in Turkey, as in other countries. This study aimed to determine the correlation of the gender of the fetus with prenatal attachment and perceived social support level. The cross-sectional study was conducted between August 2015 and June 2016 in family health centers in Malatya, Turkey. A power analysis was performed, and the sample size was estimated as 265 pregnant women. The data were obtained “Pregnant Introduction Form,” “Prenatal Attachment Inventory,” and “Multidimensional Scale of Perceived Social Support.” The data were analyzed using descriptive statistics, Mann–Whitney U tests, independent-samples t test, and Cronbach’s alpha reliability analysis test. PAI total mean score was found to be 61.67 ± 8.58 for the primigravid women bearing a female child, and 57.74 ± 8.97 for the primigravid women bearing a male child (p<0.05). The mean total score of PAI and MSPSS in multigravid women was determined in favor of males (p<0.05). Although the female gender of the fetus in primigravid women positively affected prenatal attachment, male gender of the fetus or having only male children in multigravid women enhanced both prenatal attachment and perceived social support level. The association among fetal gender, prenatal attachment and perceived social support indicates the impact of gender preference in pregnancy.Öğe Doğum sayısı, doğum şekli ve gebeliğin planlı olma durumunun lohusalarda posttravmatik gelişim ve konfora etkisi(2021) Aksoy Derya, Yeşim; İbici Akça, Emine; Kamalak, Hülya; Gökbulut, NilayAmaç: Bu araştırma doğum sayısı, doğum şekli ve gebeliğin planlı olma durumunun lohusalarda posttravmatik gelişim ve konfora etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Kesitsel tipte olan bu araştırma Türkiye’nin doğusundan bulunan bir ildeki devlet hastanesinin lohusa ve sezaryen servisinde yatan 324 lohusa ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri "Lohusa Tanıtım Formu", "Travma Sonrası Gelişim Ölçeği" ve “Doğum Sonu Konfor Ölçeği" ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirmesinde tanımlayıcı istatistiklerin yanı sıra independent t-test ve pearson korelasyon testleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan lohusaların yaş ortalaması 28.79±5.59 (en küçük: 17-en büyük: 52) ve ortalama doğum sayısı 2.36±1.19 (en küçük: 1-en büyük: 6)’dur. Lohusaların Travma Sonrası Gelişim Ölçeği’nden aldıkları puan ortalaması 78.30±22.76 ve Doğum Sonu Konfor Ölçeği’nden aldıkları puan ortalaması 119.65±15.71’dir. Primiparların Travma Sonrası Gelişim Ölçeği ve Doğum Sonu Konfor Ölçeği’nden aldıkları toplam puan ortalamasının multiparlara oranla istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Normal doğum yapan lohusalar sezaryenle doğum yapanlara oranla daha yüksek Doğum Sonu Konfor Ölçeği puan ortalamasına sahiptir (p<0.05). Gebeliği planlı olan lohusaların Travma Sonrası Gelişim Ölçeği ve Doğum Sonu Konfor Ölçeği’nden aldıkları puan ortalamaları gebeliği plansız olanlara oranla istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksektir (p<0.05). Ayrıca, posttravmatik gelişim düzeyleri ile doğum sonu konfor düzeyleri arasında pozitif yönde zayıf bir ilişki bulunmuştur (r=0.186, p<0.05). Sonuç: Primipar ve gebeliği planlı olan lohusaların daha yüksek posttravmatik gelişim ve doğum sonu konfor düzeyine sahip olduğu belirlendi. Normal doğum yapan lohusaların doğum sonu konfor düzeyi daha yüksekti. Ayrıca, travma sonrası gelişim düzeyi arttıkça doğum sonu konfor düzeyinin arttığı görüldü.Öğe DOĞUMHANEDE ÇALIŞAN EBELERDE İŞE BAĞLI GERGİNLİK DÜZEYİ İLE TÜKENMİŞLİK, ÖRGÜTSEL BAĞLILIK VE ÖRGÜTSEL ADALET DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ(2020) ÜNVER, Hacer; Aksoy Derya, Yeşim; Uçar, TubaDoğumhaneler ebelerin sıklıkla stres yaratıcı olaylarla karşılaştıkları ve ruhsal olarak zorlukların yoğun yaşandığı en önemli alanlardandır. Bu araştırma; doğumhanede çalışan ebelerde işe bağlı gerginlik düzeyi ile tükenmişlik, örgütsel bağlılık ve örgütsel adalet düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır. İlişkisel tanımlayıcı nitelikteki bu araştırma Kasım 2017–Ocak 2018 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Bu araştırma, Türkiye’nin doğusunda bulunan bir ildeki kamu hastaneler birliğine bağlı 8 hastanenin doğumhanelerinde çalışan 156 ebe ile yürütüldü. Veriler kişisel tanıtım formu, işe bağlı gerginlik ölçeği, örgütsel bağlılık ölçeği, örgütsel adalet ölçeği ve Maslach tükenmişlik envanteri ile toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel yöntemlerin yanı sıra pearson korelasyon analizi kullanıldı. Bu araştırmada; işe bağlı gerginlik düzeyi arttıkça duygusal tükenme ve duyarsızlaşma düzeyinin önemli düzeyde arttığı, buna karşın kişisel başarının, örgütsel devamlı bağlılık düzeyinin ve örgütsel adaletin önemli düzeyde azaldığı saptandı (p<0.05). Ebelerde işe bağlı gerginlik, duygusal tükenme ve duyarsızlaşmanın örgütsel adalet düzeyini azaltan önemli değişkenler olduğu görüldü. Buna karşın ebelerde işlemsel adalet düzeyi arttıkça duygusal ve devamlı bağlılık düzeyinin de arttığı belirlendi (p<0.05). Bu araştırmada işe bağlı gerginlik ve tükenmişliğin örgütsel adalet düzeyini etkileyen önemli yordayıcılar olduğu ve işlemsel adalet algısı arttıkça örgütsel bağlılığın da arttığı belirlendi.Öğe EBELERİN İŞE BAĞLI GERGİNLİKLERİ İLE ÇATIŞMA ÇÖZÜM STİLLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ(2019) ÖZŞAHİN, Zeliha; Nacarb, Gülçin; Aksoy Derya, YeşimBu araştırma, ebelerin işe bağlı gerginlikleri ile çatışma çözüm stilleri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacı ile gerçekleştirilmiştir. Tanımlayıcı ve ilişkisel nitelikte planlanan bu araştırma Türkiye’nin doğusunda bulunan bir il ve bu ile bağlı ilçe hastanelerinde çalışan 115 ebe üzerinde yürütülmüştür. Veriler, “Kişisel Tanıtım Formu”, “İşe Bağlı Gerginlik Ölçeği (İBGÖ)” ve “Çatışma Çözüm Stilleri Ölçeği (ÇÇSE)” ölçeği aracılığı ile elde edilmiştir. İstatistiksel değerlendirmede; sayı, yüzde, ortalama, standart sapma ve pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırmaya katılan ebelerin yaş ortalamasının 39.05 ± 8.56 ve %50.9’ unun lisans mezunu olduğu görülmüştür. Ebelerin %37’ sinin doğum salonunda çalıştığı, %58.8’inin hem gündüz hem de gece çalıştığı bulunmuştur. Ebelerin işe bağlı gerginlik ölçeği puan ortalaması 58.35 ± 7.39 iken, ÇÇSE puan ortalaması 40.95 ± 7.72’ dır. Ebelerin işe bağlı gerginlik ölçeği ve çatışma çözüm stilleri envanteri puan ortalaması arasında negatif yönde zayıf bir ilişki olduğu saptanmıştır (r: -0.240; p: 0.010). Ayrıca çatışma çözüm stilleri envanteri iletişimi kesme alt boyutu ile İşe Bağlı Gerginlik Ölçeği puan ortalaması arasında negatif yönde anlamlı ilişki bulunurken (r: - 0.240; p: 0.011), diğer alt boyutları ile anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Araştırmaya katılan ebelerin işe bağlı gerginlik düzeylerinin yüksek olduğu ve eşleriyle yaşadığı ilişkilerde bu durumdan etkilendiği saptanmıştır. İşe bağlı gerginlik düzeyi arttıkça çatışma çözmede İletişimi kesme yönteminin daha çok kullanıldığı belirlenmiştir.Öğe EBELERİN İŞE BAĞLI GERGİNLİKLERİ İLE ÇATIŞMA ÇÖZÜM STİLLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ(2019) Özşahin, Zeliha; Nacar, Gülçin; Aksoy Derya, YeşimÖz: Bu araştırma, ebelerin işe bağlı gerginlikleri ile çatışma çözüm stilleri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacı ile gerçekleştirilmiştir. Tanımlayıcı ve ilişkisel nitelikte planlanan bu araştırma Türkiye’nin doğusunda bulunan bir il ve bu ile bağlı ilçe hastanelerinde çalışan 115 ebe üzerinde yürütülmüştür. Veriler, “Kişisel Tanıtım Formu”, “İşe Bağlı Gerginlik Ölçeği (İBGÖ)” ve “Çatışma Çözüm Stilleri Ölçeği (ÇÇSE)” ölçeği aracılığı ile elde edilmiştir. İstatistiksel değerlendirmede; sayı, yüzde, ortalama, standart sapma ve pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırmaya katılan ebelerin yaş ortalamasının 39.05 ± 8.56 ve %50.9’ unun lisans mezunu olduğu görülmüştür. Ebelerin %37’ sinin doğum salonunda çalıştığı, %58.8’inin hem gündüz hem de gece çalıştığı bulunmuştur. Ebelerin işe bağlı gerginlik ölçeği puan ortalaması 58.35 ± 7.39 iken, ÇÇSE puan ortalaması 40.95 ± 7.72’ dır. Ebelerin işe bağlı gerginlik ölçeği ve çatışma çözüm stilleri envanteri puan ortalaması arasında negatif yönde zayıf bir ilişki olduğu saptanmıştır (r: -0.240; p: 0.010). Ayrıca çatışma çözüm stilleri envanteri iletişimi kesme alt boyutu ile İşe Bağlı Gerginlik Ölçeği puan ortalaması arasında negatif yönde anlamlı ilişki bulunurken (r: - 0.240; p: 0.011), diğer alt boyutları ile anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Araştırmaya katılan ebelerin işe bağlı gerginlik düzeylerinin yüksek olduğu ve eşleriyle yaşadığı ilişkilerde bu durumdan etkilendiği saptanmıştır. İşe bağlı gerginlik düzeyi arttıkça çatışma çözmede İletişimi kesme yönteminin daha çok kullanıldığı belirlenmiştir.Öğe THE EFFECT OF GENDER ROLES AND SEXUAL QUALITY OF LIFE ON MENOPAUSAL COMPLAINTS(2021) Aksoy Derya, Yeşim; ALTIPARMAK, Sümeyye; ÖZTAŞ, Hatice GülThis research is conducted with the purpose of identifying the effect of gender roles and sexual quality of life on menopausal complaints. Sample of this cross-sectional research consisted of 306 women in menopausal period.The data was collected using “Personal Information Form”,“Gender Roles Attitude Scale”,“The Sexual Quality of Life-Female (SQOL-F)” and “Menopause Symptoms Rating Scale (MSRS)”.While the average age of women is 53.03±4.91 years, their average age of menopause is 48.58±3.31 years.The total average score that women get from GRAS is 47.61±8.04, total average score they get from SQOL-F is 49.12±11.87 and total average score they get from MSRS is 18.15±9.14. Total average scores they get from Somatic Complaints, Psychological Complaints and Urogenital Complaints sub-dimension of MSRS are 6.64±3.15, 7.15±4.27 and 4.35±3.00, respectively.It was determined that total and all sub-dimension score averages of MSRS increased significantly as the GRAS average score increases in women in menopausal period (p<0.05).In addition, it was also determined that average score from MSRS Urogenital Complaints sub-dimension decreased significantly as SQOL-F average score increases (p<0.05).It was determined that as equalitarian attitude level in terms of gender roles increases, complaints regarding menopausal symptoms increase and urogenital complaints experienced during menopause caused decrease in sexual quality of lifeÖğe THE EFFECT OF GENDER ROLES AND SEXUAL QUALITY OF LIFE ONMENOPAUSAL COMPLAINTS(2021) Altıparmak, Sümeyye; Aksoy Derya, Yeşim; Öztaş, Hatice GülThis research is conducted with the purpose of identifying the effect of gender roles and sexual quality of life on menopausal complaints. Sample of this cross-sectional research consisted of 306 women in menopausal period.The data was collected using “Personal Information Form”,“Gender Roles Attitude Scale”,“The Sexual Quality of Life-Female (SQOL-F)” and “Menopause Symptoms Rating Scale (MSRS)”.While the average age of women is 53.03±4.91 years, their average age of menopause is 48.58±3.31 years.The total average score that women get from GRAS is 47.61±8.04, total average score they get from SQOL-F is 49.12±11.87 and total average score they get from MSRS is 18.15±9.14. Total average scores they get from Somatic Complaints, Psychological Complaints and Urogenital Complaints sub-dimension of MSRS are 6.64±3.15, 7.15±4.27 and 4.35±3.00, respectively.It was determined that total and all sub-dimension score averages of MSRS increased significantly as the GRAS average score increases in women in menopausal period (p<0.05).In addition, it was also determined that average score from MSRS Urogenital Complaints sub-dimension decreased significantly as SQOL-F average score increases (p<0.05).It was determined that as equalitarian attitude level in terms of gender roles increases, complaints regarding menopausal symptoms increase and urogenital complaints experienced during menopause caused decrease in sexual quality of life.Öğe The effect of marital adjustment on mother-baby bonding and breastfeeding self-efficacy level(2021) Altiparmak, Sumeyye; Yilmaz, Ayse Nur; Aksoy Derya, YeşimAbstract: This study was conducted to determine the effect of marital adjustment on mother-baby bonding and breastfeeding self-efficacy. This cross-sectional study is conductedon 510 postpartum women, who delivered a baby in a public hospital in the eastern region of Turkey, between January and June 2019. Data were collected using PersonalInformation Form, Marital Adjustment Scale (MAS), Mother-Infant Bonding Scale (MIBS) and Breastfeeding Self-Efficacy Scale Short Form (BSES). Data were analyzedby descriptive statistics and t test and Pearson correlation analysis were used in independent groups. The mean age was 29.2 ± 6.67 and it was found that 78.8% ofthe postpartum women had a desired / planned pregnancy, 48.4% breastfed their baby within the first half hour after birth, and 70.2% gave only breast milk within thefirst 24 hours after birth. The mean MAS score was 44.29 ± 8.06; the mean MIBS score was 22.97 ± 2.58; and the mean BSES score was 59.02 ± 9.84. It was found thatpostpartum women with an adjusted marriage relationship (59%) had a statistically higher level of mother-infant bonding and breastfeeding self-efficacy compared topostpartum women with non-adjusted marital relationships (p <0.05). It was found that there was a weak positive correlation between the mean MAS score and the meanMIBS score (r = 0.278, p = 0.000). It was also found that there was a moderate positive correlation between the mean MAS score and the mean BSES score (r = 0.507, p= 0.000). It was found that postpartum women who had an adjusted marital relationship had higher levels of mother-infant bonding and breastfeeding self-efficacy thanthose leading a non-adjusted marital relationship. In addition, it was observed that mother-infant bonding and breastfeeding self-efficacy increased as marital adjustmentincreased in postpartum women.Öğe Gebelerin Öz Bakım Gücü ile Sağlık Uygulamaları Düzeylerinin ve Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi(2019) Sis Çelik, Aslı; Aksoy Derya, YeşimÖz: Bu çalışmada amaç gebelerin öz bakım gücüdüzeylerini, yaptıkları sağlık uygulamalarını veetkileyen faktörleri belirlemek, özbakım gücü ilesağlık uygulamaları arasındaki ilişkiyi incelemektir.Tanımlayıcı ve kesitsel nitelikte yapılmıştır.Araştırmanın örneklemini, Türkiye’nin doğusundakibir il merkezinde bulunan 3 farklı Aile SağlığıMerkezine başvuran 530 gebe oluşturmuştur. Veriler 1Ekim 2017-30 Mayıs 2018 tarihleri arasındatoplanmıştır. Verilerin toplanmasında “Anket formu”,“Gebelikte Sağlık Uygulamaları Ölçeği” ve “ÖzBakım Gücü Ölçeği” kullanılmıştır. Gebelerinyaşlarına, eğitim düzeylerine, çalışma durumlarına,eşlerinin eğitim düzeylerine ve mesleğine, yaşadıklarıyere, maddi durumlarına, sahip oldukları aile tipine,gebelik sayılarına, yaşayan çocuk sayılarına, gebeliğiisteme durumlarına ve doğum öncesi bakım almasayılarına göre Öz Bakım Gücü Ölçeği ve SağlıkUygulamaları Ölçeği toplam puan ortalamalarıarasındaki farkın anlamlı olduğu belirlenmiştir(p<0.001). Öz bakım Gücü Ölçeği toplam puanortalamasının 100,71±24,29 ve Sağlık UygulamalarıÖlçeği toplam puan ortalamasının 114,43±17,90olduğu saptanmıştır. Öz Bakım Gücü Ölçeği ile SağlıkUygulamaları Ölçeği toplam puan ortalamalarıarasında istatistiksel olarak pozitif yönde anlamlı birilişki olduğu saptanmıştır (r: 0,766, p=0,000).Gebelerin öz bakım gücü düzeyleri ve yaptıkları sağlıkuygulamalarının orta düzeyde iyi olduğu, öz bakımgücü düzeyleri arttıkça yaptıkları sağlıkuygulamalarının da arttığı saptanmıştır. 25-34 yaşarasında olan, üniversite mezunu olan, gelir getiren birişte çalışan, eşi üniversite mezunu ve memur olan, ilmerkezinde yaşayan, maddi durumu iyi düzeyde olan,çekirdek tipi aileye sahip, primipar, gebeliğini isteyenve 4’ten fazla doğum öncesi bakım alan gebelerindiğer gebelere göre öz bakım gücü düzeylerinin veyaptıkları sağlık uygulamalarının daha iyi düzeydeolduğu belirlenmiştir.Öğe Kadın Doğum Hekimi ve Ebelerin Elektif Sezaryen Doğum Hakkındaki Görüş ve Deneyimleri(2014) Aksoy Derya, Yeşim; Güler, HandanÖz: Kadın Doğum Hekimi ve Ebelerin Elektif Sezaryen Doğum Hakkındaki Görüş ve Deneyimleri Giriş: Tıbbi endikasyon olmadan (elektif) yapılan sezaryenler günümüzde karşılaşılan en sık sezaryen doğum uygulama nedenidir. Sezaryen uygulamasının rutin hale gelmesi, çeşitli etik tartışmaları da beraberinde getirmektedir. Amaç: Bu kesitsel tanımlayıcı çalışma, kadın doğum hekimi ve ebelerin elektif sezaryen doğum hakkındaki görüş ve deneyimlerini incelemek amacıyla planlandı. Yöntem: Araştırmanın örneklemini, çalışmaya katılmayı kabul eden 36 kadın doğum hekimi ve 84 ebe oluşturdu. Bulgular: Hekimlerin %100'ünün (elektif=%40.9, tıbbi endikasyon=%59.1) ebelerin ise %48.7'sinin (elektif=%47.4, tıbbi endikasyon=%52.6) kendi doğumlarında sezaryeni deneyimledikleri saptandı. Hekimlerin %58.3'ü ebelerin ise %39.3'ü eğer şuanda hamile olsalar kendileri ya da eşleri için elektif sezaryen doğumu seçeceklerini belirtti. Her iki grup için, elektif sezaryen doğumu seçmedeki ilk neden hekimlerde %33.3, ebelerde %78.7 ile "ağrı çekmek istememek/korkmak" olarak belirlendi. Ebelerin %54.8'inin, hekimlerin ise %80.5'inin "sezaryenle yapılan doğum sağlık ekibine daha fazla zaman kazandırdığı için günümüzde hekimler tarafından tercih edilmektedir" görüşüne tamamen ya da kısmen katıldığı saptandı (p = .024). Sonuç: Bu çalışma, kadın doğum hekimi ve ebelerin elektif sezaryen doğuma eğilimli olduğunu göstermektedir. Sağlık profesyonellerine ait görüş ve deneyimlerin, ailelerin doğum şekli tercihinde yönlendirici olabileceği düşünülmektedirÖğe Kadınlarda Zayıflık Prevalansı ve Emzirme Arasındaki İlişki(Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 2015) Aksoy Derya, Yeşim; Timur Taşhan, SerminAmaç: Bu araştırma kadınlarda zayıflık ile emzirme arasındaki ilişkinin saptanması amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Toplum temelli, tanımlayıcı ve kesitsel nitelikte olan bu araştırma ŞubatTemmuz 2010 tarihleri arasında bir sağlık ocağının Aşı Polikliniğinde yürütülmüştür. Araştırmaya 327 kadın dahil edilmiştir. Verilerin toplanmasında Katılımcı Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde Student’s t-test, c² and Fisher’s Exact test analizleri kullanılmıştır. Bulgular: Kadınlarda zayıflık prevalansı %15.9 bulunmuştur. Araştırmada zayıf kadınların doğum sonu bebek emzirme oranlarının (%84.6), olmayanlara göre (%95.7) daha düşük olduğu (p<0.05) saptanmıştır. Ayrıca araştırmada BKİ normal olan kadınların (%87.5) zayıf olanlara (%60) göre bebeklerini daha uzun süre emzirdikleri, zayıf kadınların (%84.6), normal BKİ olan kadınlara göre (%52) bebeklerini daha fazla karışık besledikleri saptanmıştır (p<0.05). Ayrıca zayıf BKİ’ne sahip kadınların normal BKİ’ine sahip kadınlara göre daha fazla oranda 6.aydan önce ek besine başladıkları saptanmıştır (p<0.05). Sonuç: Bu sonuçlar doğrultusunda zayıflığın, emzirme sürecini olumsuz etkilediği bu nedenle zayıf kadınların emzirme sürecinde sağlık bakımına daha fazla ihtiyaçlarının olduğu düşünülmektedir.Öğe The perspective of health professionals on the factor of 3rd persons in assisted reproductive techniques(2017) Aksoy Derya, Yeşim; Uçar, Tuba; Taşhan Timur, SerminAbstract: This study was planned with the aim of determining the perspective of health professionals on the factor of 3rd persons in assisted reproductive therapy techniques. The study, which is cross-sectional and descriptive, was conducted at a university hospital in the province of Malatya between the dates April and June 2016. After a power analysis, the sample size was determined as 405 health professionals. In the statistical analysis of the data, the study used means, standard deviations and percentage distributions. Among the participants with the mean age of 2.77371, 62.7% were women and 83.5% were nurses. 27.2% stated that legal permission should be provided in assisted reproduction for oocyte donation with a 3rd person, surrogacy and sperm banks. On the other hand, 50.4% of the participants stated that they may recommend their patients other countries for operations that concern 3rd persons. It was found that the reason participants did not find these techniques appropriate was morals/ethics for 69.6% and religious reasons for 77.3%. 39.7% of the participants stated that, in a case where the only choice left for having a child is assisted reproductive methods that require a 3rd person, they would accept infertility and do nothing. The ratio of people who stated they would accept treatment was 19%. Among the participants who said they would accept treatment, 83.1% would absolutely choose someone they do not know. Additionally, 52.3% stated that they would not want themselves or their spouses become donors. Consequently, only 27.2% of health professionals stated that assisted reproductive techniques with 3rd persons should be legal. On the other hand, 50.4% stated they may forward their patients to other countries for these methods. It was seen that health professionals experienced a dilemma regarding this subject especially on grounds of morals/ethics and religious concerns Abstract: This study was planned with the aim of determining the perspective of health professionals on the factor of 3rd persons in assisted reproductive therapy techniques. The study, which is cross-sectional and descriptive, was conducted at a university hospital in the province of Malatya between the dates April and June 2016. After a power analysis, the sample size was determined as 405 health professionals. In the statistical analysis of the data, the study used means, standard deviations and percentage distributions. Among the participants with the mean age of 2.77371, 62.7% were women and 83.5% were nurses. 27.2% stated that legal permission should be provided in assisted reproduction for oocyte donation with a 3rd person, surrogacy and sperm banks. On the other hand, 50.4% of the participants stated that they may recommend their patients other countries for operations that concern 3rd persons. It was found that the reason participants did not find these techniques appropriate was morals/ethics for 69.6% and religious reasons for 77.3%. 39.7% of the participants stated that, in a case where the only choice left for having a child is assisted reproductive methods that require a 3rd person, they would accept infertility and do nothing. The ratio of people who stated they would accept treatment was 19%. Among the participants who said they would accept treatment, 83.1% would absolutely choose someone they do not know. Additionally, 52.3% stated that they would not want themselves or their spouses become donors. Consequently, only 27.2% of health professionals stated that assisted reproductive techniques with 3rd persons should be legal. On the other hand, 50.4% stated they may forward their patients to other countries for these methods. It was seen that health professionals experienced a dilemma regarding this subject especially on grounds of morals/ethics and religious concernsÖğe The Relationship Between Impact of Pregnancy Complaints on The Life Quality of The Pregnant Women and Their Psychosocial Health Level(2018) Aksoy Derya, Yeşim; Özşahin, Zeliha; Uçar, Tuba; Erdemoğlu, Çiğdem; Ünver, HacerAbstract: Aim: This study seeks to identify the relationship between the impact of pregnancy complaints on the quality of life of the pregnant women and their psychosocial health level. Methods: This study which was designed as a descriptive was conducted on 383 pregnant women who applied to in the Pregnancy Clinic of a public hospital, between March- September 2017.The data was obtained through “Personal Information Form”, “Assessment Scale for Pregnancy Complaints and Their Impact on Life Quality” (ASPCILQ) and “Assessment Scale for Psychosocial Health During Pregnancy” (ASPHDP). Statistical evaluation included numbers, percentages, mean values, standard deviation, Pearson correlation, independent samples T Test and One Way Anova analysis. Results: The mean age of the pregnant women was 28,3±5,4, 27,4% graduated high school and 66,6% reported that their income was equal to their expenditures. The total mean score of the women on ASPCILQ was 74,1±27,5, while it was 4,0±0,4’ on ASPHDP. As for the mean scores of the sub-dimensions, it was 4,3±0,4 on the sub-dimension of “Pregnancy and Relation with Spouse”; 3,2±0,7 on the sub-dimension of “Anxiety and Stress”; 4,6±0,5 on the sub-dimension of “Domestic Violence”, 3,9±0,5 on the sub-dimension of “The Need for Psychosocial Support”, 4,4±0,4 on the subdimension of “Family Profile” and 3,8±0,7 on the sub-dimension of “Physical- Psychosocial Changes Attributable to Pregnancy”. A significant negative correlation was found between ASPCILQ and ASPHDP, and the sub-dimensions of “Anxiety and Stress”, “The Need for Psychosocial Support” and “Physical- Psychosocial Changes Attributable to Pregnancy”. It was reported that the increase in negative impact of pregnancy complaints on the life quality of the pregnant women causes a decrease in their psychosocial health (p<0,05). Conclusion: The findings of the study revealed a reverse relationship between the impact of pregnancy complaints on the life quality and the psychosocial health of pregnant women. It also highlighted the fact that while the negative impact of pregnancy complaints on the life quality increases, the psychosocial health level of pregnant women deteriorates.Öğe Validity and reliability of the turkish version of the modified breast cancer worry scale(Iranıan journal of publıc health, 2018) Timur Taşhan, Sermin; Uçar, Tuba; Aksoy Derya, Yeşim; Nacar, Gulcin; Erci, BehiceBackground: There are many assessment instruments used for cancer worry. Many women worry about breast cancer, but In Turkey, there is no scale that assesses the worry about developing breast cancer. The aim of this study was to investigate the validity and reliability of the Turkish Breast Cancer Worry Scale (BCWS). This scale was created as a modified version of the Cancer Worry Scale. Methods: The study was conducted in a Family Health Center (FHC) located in eastern Turkey using a methodological design. The study sample consisted of 610 healthy women who referred to a FHC for any reason. The data were collected using the Participant Information Form and BCWS with a face-to-face interview conducted between Jun 2015 and Jan 2016. Construct validity of the scales was tested via factor analysis, Cronbach's alpha coefficient, item-total score correlation coefficient, and test-retest correlations were calculated to check for reliability. Results: The factor load values of BCWS were found to be between 0.45 and 0.79. The total Cronbach's alpha coefficient of the scale was 0.78, and the total score correlations of items ranged between 0.32 and 0.64. The test-retest reliability coefficient of the scale was 0.81 (P=0.001). Conclusion: The Turkish version of the BCWS is a valid and reliable tool for assessing the effect of breast cancer worry on daily activities and mental condition.
