Yazar "Alagöz, Meral" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Mortality related factors on hypoxic ischemic encephalopathic patients treated with therapeutic hypothermia: an 11-year single-center experience.
    (2022) Deveci, Mehmet Fatih; Turgut, Hatice; Alagöz, Meral; Kaya, Hüseyin; Gökçe, İsmail Kürşad; Özdemir, Ramazan
    Background/aim: Hypoxic-ischemic encephalopathy (HIE) is a condition that may cause multiple organ dysfunction and has a high rate of mortality and morbidity. Therapeutic hypothermia is the only proven treatment that decreases the sequel and mortality rate of neonates that are born after 36 weeks of pregnancy and have moderate-severe HIE. Material and method: Our study was a single-center, retrospective study that includes newborns (gestational age ? 36 weeks) who underwent therapeutic hypothermia due to hypoxic-ischemic encephalopathy between 2010 and 2020. We evaluated 125 patients who were diagnosed with moderate to severe HIE and received therapeutic hypothermia. Demographic and clinical data were obtained from electronic medical records and patient files. The patients were separated into two groups as exitus group (n = 39) and discharged group (n = 86). We aimed to evaluate factors affecting mortality. Results: We determined that the median resuscitation times were longer in the delivery room [retrospectively, 10th minutes (0–30) vs. 1 min (0–20), p < 0.05], the tenth min APGAR scores were lower [respectively, 4 (0–7) vs. 6 (3–10), p < 0.05], and the median pH value in the first blood gas taken was lower [respectively, 6.87 (6.4–7.14) vs. 6.90 (6.58–7.12), p < 0.05] in the exitus group. We also determined that multiple organ dysfunction is seen more often in the exitus group. Conclusion: This study demonstrated that the depth of acidosis in the blood gas, multiple organ dysfunction, and the existence of earlyonset seizures are the signs of poor prognosis. Therefore, physicians need to be aware of such prognostic factors to follow these patients more closely in terms of possible complications and to inform their parents.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Takip Edilen Özofagus Atrezili Olguların Değerlendirilmesi: 10 Yıllık Tek Merkez Deneyimi
    (2022) Deveci, Mehmet Fatih; Alagöz, Meral; Gökçe, İsmail Kürşad; Özdemir, Ramazan
    Amaç: Özofagusun en sık görülen konjenital anomalisi olan özofagus atrezisi (ÖA), embriyonik dönemdeki fizyolojik gelişimin normal olarak tamamlanmamasından dolayı oluşmaktadır. Prematürite, düşük doğum ağırlığı ve eşlik eden anomaliler mortaliteyi artırmaktadır. Biz bu çalışmamızda; ÖA’lı olgulardaki 10 yıllık deneyimimizi ve bu hastalardaki mortalite ile ilişkili faktörleri değerlendirmeyi amaçladık. Yöntem: Ocak 2011-Aralık 2020 tarihleri arasında takip ettiğimiz ÖA’lı olgularımızı retrospektif olarak inceledik. Hastaların demografik özellikleri ve klinik izlem bilgilerini analiz ederek, mortalite ile ilişkili faktörleri değerlendirdik. Bulgular: Toplam 23 ÖA’lı olgumuzdan 9’unun (%39,1) eksitus olduğunu tespit ettik. Eksitus olan hastaların ortanca gebelik haftası ve ortanca doğum ağırlığının eksitus olmayan hastalara göre istatistiksel olarak daha düşük olduğunu bulduk [33 hafta (28-38), 37 hafta (29-40) sırasıyla (p=0,003)] [1290 gram (875- 2600), 2535 gram (1150-2900) sırasıyla (p=0,005)]. Hastaları, Spitz sınıflaması Okamoto modifikasyonuna göre gruplandırdık. Sağkalım oranları; grup 1’de %88,9, grup 2’de %50, grup 3’te %33,3 ve grup 4’te %66,7 idi. Sonuç: Düşük doğum ağırlığı ve majör kardiyak anomali ÖA’lı olgularda mortalite ile ilişkilidir. Hekimlerin mortalite ile ilişkili faktörleri iyi bilmesi ve risk sınıflaması ile sağkalım öngörüsü yapması; hasta yönetiminde faydalı olacaktır.