Yazar "Arslan, Ayşegül" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Mevsimlik tarım işçisi kadınların kentsel mekânda ve tarladaki gündelik yaşam deneyimleri: Şanlıurfa örneğinde bir inceleme(İnönü Üniversitesi, 2018) Arslan, AyşegülÖZET Gündelik yaşamı ve mekânı toplumsal olarak örgütleyen egemen toplumsal ilişkiler toplumsal aktörlerin gündelik-mekânsal pratiklerini ve deneyimlerini belirlemektedir. Gündelik yaşam ve mekân arasındaki bu ilişkisellik, toplumsal ilişkiler sisteminin mekânsal bütünlüğü içerisinde gerçekleşmektedir. Birbirlerinden farklı fiziksel yapılardaki toplumsal mekânlarda toplumsal sınıf ve toplumsal cinsiyet eşitsizliklerinin benzer şekillerde örgütlenmesi gündelik yaşam ilişkilerinin mekânsal bağlamda sürekliliğini sağlamaktadır. Mevsimlik tarım işçisi kadınlar, gündelik yaşam pratiklerini kentsel mekânı ve tarlayı benzer şekillerde örgütleyen toplumsal sınıf ve geleneksel ataerkil toplumsal cinsiyet ilişkilerinin hiyerarşik zemininde deneyimlemektedir. Dolayısıyla mevsimlik tarım işçisi kadınların kentsel mekânda ve tarladaki üretim ve yeniden üretim faaliyetlerine ilişkin sorumlulukları gündelik yaşam deneyimleri arasında benzerliklerini örgütleyen toplumsal yapı içinde gerçekleşmektedir. Bu tez çalışmasında, Şanlıurfa'da mevsimlik tarım işçisi kadınların kentsel mekânda ve tarladaki gündelik yaşam deneyimleri ve pratikleri incelenmiştir. Anahtar Kelimeler: Kadın, Gündelik Yaşam, Mekân, Mevsimlik Tarım İşçiliği, Şanlıurfa.Öğe Topraktan Kopan Küçük Köylülerin Kentte Tutunma Çabası Açısından Mevsimlik Tarım İşçiliği Şanlıurfa Örneği Üzerinde Bir İnceleme(2021) Arslan, Ayşegül; Şengül, MihribanÖz: Kapitalist üretim ilişkilerinin tarıma ve kırsal toplumsal yapıyanüfuzunun derinleştiği oranda küçük köylülüğün tasfiyesihızlanmaktadır. Bu süreçte köylüler, kendi içlerinde farklılaşarakkapitalist üretim ilişkilerine dahil olmakta ve topraktan koptuklarıoranda da kentlere göç etmektedirler. Hane temelli kırsal geçimolanaklarını kaybedip kente göç eden bu nüfusun önemli bir kısmı,işçileşmek yoluyla toprakla yeniden ilişkilenmektedir.Türkiye gibi geç kapitalistleşmiş ülkeler, bu süreci halen canlı birbiçimde yaşamaktadır. Türkiye’de küçük köylülüğün çözülmesi vetarımda işçileş(tir)me, ülkenin her bir coğrafi bölgesinin kendi özgülkoşulları içinde gerçekleşmektedir. Bu bağlamda, pre-kapitalistilişkilerin ve küçük köylülüğün yaygın olduğu Güneydoğu AnadoluBölgesi, çarpıcı bir örnek oluşturmaktadır. Niteliksiz işgücünüsoğuracak altyapıdan yoksun olmasına karşın kendi çevresinden göçalan bu Bölge kentlerinde, topraktan koparak kente göç eden aztopraklı veya topraksız köylülerin önlerine çıkan seçeneklerden biriyine tarım işçiliğidir. Nitekim mevsimlik tarım işçilerinin büyükbölümü, kırdan göçle gelmiştir ve kentlerin çeper mahallelerindeyaşamaktadır. Başka bir söyleyişle, kentsel mekânda yaşamakta, kentteve kırsal alanda mevsimlik tarım işçiliği yapmaktadırlar. Bu araştırmada, köylülüğün çözülmesi süreciyle kente göçle gelenleri(mevsimlik) tarım işçiliğine iten ekonomik ve toplumsal dinamikleraçıklanmaya çalışılmıştır. Bu amaçla, Şanlıurfa kent merkezindemevsimlik tarım işçilerinin yoğun olarak yaşadığı üç mahallede yarıyapılandırılmış ve derinlemesine görüşme teknikleri kullanılarak sahaaraştırması yapılmış, elde edilen bulgular nitel olarak analiz edilmiştir.
