Yazar "Basatemür, Meryem" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Hemşirelerde gece beslenme alışkanlığı ve uyku kalitesinin değerlendirilmesi; Turgut özal tıp merkezi örneği(İnönü Üniversitesi, 2020) Basatemür, MeryemAmaç: Bu çalışma, Turgut Özal Tıp Merkezinde çalışmakta olan hemşirelerde gece beslenme alışkanlığı ve uyku kalitesi arasındaki ilişkiyi saptamak, gece beslenme alışkanlığı ile uyku kalitesine etki eden faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Materyal ve Metot: Tanımlayıcı kesitsel tipteki bu çalışma, Temmuz 2018- Ocak 2019 tarihleri arasında Turgut Özal Tıp Merkezinde çalışmakta olan 241 hemşire üzerinde yapılmıştır. Verilerin toplanmasında kişisel bilgi formu, Pittsburgh Uyku Kalite İndeksi ve Gece Yeme Anketi kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS 22 istatistik programı ile yapılmıştır. Verilerin istatiksel değerlendirilmesinde frekans, yüzde, bağımsız gruplarda t testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Anlamlılık değeri p<0.05 olarak kabul edilmiştir. Bulgular: Araştırmaya katılan kişilerin %75.1'i kadın, %24.9'u erkektir. Katılımcıların yaş ortalaması 32.68±7.22'dir. Çalışmadaki hemşirelerin % 60.6'sı PUKİ' den uyku kalitesinin kötü olduğunu gösteren 5 ve daha yüksek puan almış ve % 9.1'inde gece yeme alışkanlığı olduğu bulunmuştur. PUKİ ortalama puanı 6.68±3.03 bulunmuştur. Gece yeme alışkanlığı ile uyku kalitesi arasında ilişki olduğu belirlenmiştir (r=0.486, p<0.05). Gece yeme alışkanlığının 33-40 yaş arası bireylerde en fazla, 40 yaş üzeri bireyler ile evli bireylerde en az olduğu saptanmıştır (p<0.05). Gece nöbeti tutma, sürekli gece veya vardiyalı çalışma, meslekte çalışma süresi (5- 15 yıl), alkol kullanımı faktörleri ile gece yeme alışkanlığının arttığı tespit edilmiştir (p<0.05). Gece nöbeti tutma, sürekli gece veya vardiyalı çalışma, alkol kullanımı ve çay tüketiminin artması gibi durumların uyku kalitesini olumsuz etkilediği bulunmuştur (p<0.05). Sonuç: Çalışmamızdaki hemşirelerin gece yeme alışkanlığı ile uyku kalitesi arasında ilişki olduğu bulunmuştur. Gece yeme alışkanlığını azaltmak ve uyku kalitesini arttırmak için çalışma saatleri ve koşulları düzenlenebilir. Anahtar Kelimeler: Gece Yeme Sendromu, hemşirelik, Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi, Uyku Kalitesi vii ABSTRAÖğe TIP FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN GELENEKSEL VE TAMAMLAYICI TEDAVİ KONUSUNDA BİLGİ, TUTUM VE DAVRANIŞLARI(Eskişehir Türk dünyası uygulama ve araştırma merkezi halk sağlığı dergisi (Online), 2020) Güneş, Gülsen; Aylaz, Rukuye; Basatemür, MeryemBu çalışmada, Tıp Fakültesi öğrencilerinin Geleneksel ve Tamamlayıcı Tedavi (GTT) konusunda bilgi, tutum ve davranışlarını değerlendirmek amaçlanmıştır. Tanımlayıcı kesitsel tipteki bu çalışma, Aralık 2017- Mart 2018 tarihleri arasında İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerine yapılmıştır. Ağırlıklı Basit Rastgele Örnekleme yöntemi ile minimum örneklem 311 kişi olarak hesaplanmıştır. Sınıf mevcutlarına orantılı olarak örneklem seçilmiştir. Çalışmaya katılmayı kabul eden 299 öğrenciye araştırmacılar tarafından literatür taranarak oluşturulan anket formu uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS istatistik programında, sayı, yüzde ve ki-kare testi kullanılarak analiz edilmiştir. Anlamlılık değeri p<0.05 olarak kabul edilmiştir. Çalışmaya katılan öğrencilerin %50.2’si kadın ,% 89.3’ü 18-25 yaş arasındadır. Öğrencilerin %68.6’sının herhangi bir GTT yöntemini kullanmadığı ve %80’inin herhangi bir GTT eğitimi almadığı belirlenmiştir. GTT eğitimi alma durumu ile GTT yöntemlerini kullanma durumu arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Öğrencilerin en fazla bildikleri GTT yöntemleri masaj (%66.6), bitkiler (%61.2) ve hacamat (%60.9) iken en az bildikleri yöntem akupresör olarak belirlenmiştir. Öğrencilerin en fazla kullandığı GTT yöntemlerinin masaj (%15.4), diyetler (%10.4) ve fitoterapi (%10.4) olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin %73.9’u Geleneksel ve Tamamlayıcı Tedavi uygulamalarının tıp fakültesi müfredatında yer alması gerektiği görüşüne katılmaktadır. Erkek (%14.7) ve kadın (%8.7) öğrenciler Geleneksel ve Tamamlayıcı Tedaviler kişilerin tam bir tedavi almasına engel olduğu için tehlikelidir görüşünü desteklemektedir (p<0.05). Genel olarak GTT yöntemleriyle ilgili tutum ve düşüncelere erkek ve kadın öğrenciler benzer şekilde cevap vermişlerdir. Sonuç olarak çalışmamızda öğrencilerin çoğunun; GTT yöntemlerini duymalarına rağmen kapsamlı bir şekilde bilmediği, GTT yöntemlerini kullanma oranlarının düşük olduğu ve GTT konusunda eğitim almak istedikleri görülmüştür.
