Yazar "Bayat, Nuray" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim
    Öğe
    Çörek otu yağının sıçan karaciğer gelişimine etkisi
    (Effects of Nigella sativa oil on rat liver development, 2013) Yüncü, Mehmet; Şahin, Mehmet; Bayat, Nuray; Sarı, İbrahim
    Öz: Çörek otu ve çörek otu yağı halk arasında sıklıkla kullanılmaktadır. Fakat gebelerin kullanımında yavruya toksik etkisi bilinmemektedir. Biz bu çalışmada çörek otu yağının sıçan fetüslerinde karaciğer gelişimine etkisini araştırmayı amaçladık. Çalışmamızda 4 tanesi kontrol, 6 tanesi deney grubu olmak üzere 10 adet dişi sıçan kullanıldı. Sıçanlar gebe bırakıldıktan sonra kontrol grubuna gebelik süresince 2.5 ml/kg/gün serum fizyolojik, deney grubuna ise 2.5 ml/kg/gün çörek otu yağı orogastrik yolla verildi. Gebelerin doğumlarını takiben yavru sıçanlar tartılıp servikal dislokasyonla sakrifiye edildi. Yavru sıçanlardan alınan karaciğerler tespit ve doku takibi işlemlerinden geçirildi. Karaciğer bloklarından alınan kesitler hemotoksilen-eozin ve Masson trikrom boyalarıyla boyanıp ışık mikroskobunda incelendi. Gruplar karşılaştırıldıklarında deney grubuna ait yenidoğan karaciğer dokularındaki histopatolojik bulguların, hidropik dejenerasyon dışında, kontrol grubundan istatistiki olarak farklı olmadığı görüldü. Sonuç olarak, gebelikte kullanılan çörek otu yağı, fetüste karaciğer üzerinde önemli bir toksik etki yapmamıştır. Anahtar kelimeler: Çörek otu yağı; karaciğer; sıçan; yenidoğan Abstract
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Effects of Nigella sativa oil on rat liver development
    (Aves Press Ltd, 2013) Yuncu, Mehmet; Sahin, Mehmet; Bayat, Nuray; Sari, Ibrahim
    Nigella sativa and its oil are frequently consumed among the people. However, its toxic effect on fetus is not known when used during pregnancy. In this study, we aimed to investigate the effect of Nigella sativa oil on the liver development of rat fetus. Ten female rats were used in this study, four of them consist of control group and six of them composed of the experimental group. When the pregnancy was started, 2.5 ml/kg/day saline or 2.5 ml/kg/day Nigella sativa oil were administered by oral orogastric route for control and experimental groups, respectively. After deliveries, newborn rats were weighed and sacrificed by cervical dislocation. Livers, obtained from newborn rats, were fixed with formalin and embedded with paraffin wax to prepare blocks. Sections obtained from liver blocks were stained with hematoxylin-eosin and Masson trichrome, and examined by light microscope. There were no statistically significant differences between groups in histopathological findings of liver tissues of newborns, except hydrophic degeneration, when the groups were compared. In conclusion, using Nigella sativa oil during pregnancy do not produce toxic effects on fetus liver.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Histopathological, Ultrastructural and Apoptotic Changes in Diabetic Rat Placenta
    (GALENOS YAYINCILIK, 2015-06) Gül, Mehmet; Bayat, Nuray; Çetin, Aslı; Kepekci, Remziye Aysun; Şimşek, Yavuz; Kayhan, Başak; Turhan, Uğur; Otlu, Ali
    Background: The exchange of substances between mother and fetus via the placenta plays a vital role during development. A number of developmental disorders in the fetus and placenta are observed during diabetic pregnancies. Diabetes, together with placental apoptosis, can lead to developmental and functional disorders. Aims: Histological, ultrastructural and apoptotic changes were investigated in the placenta of streptozotocin (STZ) induced diabetic rats. Study Design: Animal experimentation. Methods: In this study, a total of 12 female Wistar Albino rats (control (n=6) and diabetic (n=6)) were used. Rats in the diabetic group, following the administration of a single dose of STZ, showed blood glucose levels higher than 200 mg/dL after 72 hours. When pregnancy was detected after the rats were bred, two pieces of placenta and the fetuses were collected on the 20th day of pregnancy by cesarean incision under ketamine/xylazine anesthesia from in four rats from the control and diabetic groups. Placenta tissues were processed for light microscopy and transmission electron microscopy (TEM). Hematoxylin-eosin (HE) and periodic acid Schiff-diastase (PAS-D) staining for light microscopic and caspase-3 staining for immunohistochemical investigations were performed for each placenta. Electron microscopy was performed on thin sections contrasted with uranyl acetate and lead nitrate. Results: Weight gain in the placenta and fetuses of diabetic rats and thinning of the decidual layer, thickening of the hemal membrane, apoptotic bodies, congestion in intervillous spaces, increased PAS-D staining in decidual cells and caspase-3 immunoreactivity were observed in the diabetic group. After the ultrastructural examination, the apoptotic appearance of the nuclei of trophoblastic cells, edema and intracytoplasmic vacuolization, glycogen accumulation, dilation of the endoplasmic reticulum and myelin figures were observed. In addition, capillary basement membrane thickening, capillary endothelial cells chromatin condensation in the nucleus and corrugation of the nucleus were found. Conclusion: Diabetes causes histomorphometric, ultrastructural and apoptotic changes in rat placenta
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kemik dokunun histolojik incelemesi için üç farklı dekalsifikasyon ajanının karşılaştırılması
    (İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2014) Gül, Mehmet; Bayat, Nuray; Gül, Semir; Hüz, Mustafa; Yıldız, Azibe; Otlu, Ali
    Amaç: Kemik dekalsifikasyonu histopatoloji laboratuvarlarında hala zahmetli ve zaman alıcı bir süreçtir. Bu çalışmada, kemik dekalsifikasyonu için kullanılan formik asit, Biodec-R ve Decalcifier II dekalsifikasyon ajanları ile kompakt kemik dokularının dekalsifikasyon derecesi ve boyanma özelliklerinin karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmada toplam altı adet sağlıklı erkek sıçan (200-220 g) kullanıldı. Sıçanlar servikal dislokasyonla dekapite edildi ve her iki femurları çıkarıldı. Femurlardan alınan 0.5 cm uzunluğundaki parçalar %10’luk formaldehitte 36 saat süreyle tespit edildi. Daha sonra kemik dokuları dekalsifikasyon sıvılarında altı gün oda ısısında bekletildi. Dekalsifikasyonun ardından kemik doku örnekleri rutin doku takip işlemlerinden geçirilerek ışık mikroskobik inceleme için hazırlandı. Lamlar üzerine alınan 6 µm kalınlığındaki kesitlere hematoxylin eosin, Gomori’s trichrome ve Periodic acid-Schiff boyamaları yapıldı. Kesitler Leica DFC 280 ışık mikroskobu ve Leica Q Win görüntü analiz sisteminde (Leica Micros Imaging Solutions Ltd.; Cambridge, U.K) incelendi. Bulgular: Her üç dekalsifikasyon ajanı aynı süre, aynı deney dizaynıyla uygulandığında; formik asitin kemik dokunun doğal histolojik yapısını en iyi koruduğunu ve boyanma özelliklerinin belirgin şekilde daha kaliteli olduğu gözlendi. Biodec-R ve Decalcifier II’nin hücre ve doku detaylarının korunması ve boyanma özellikleri açısından birbirine benzer olduğu saptandı. Sonuç: Kompakt kemik dokunun histolojik incelenmesinde formik asit dekalsifikasyonu, histolojik boyanma ve mikroskopik görüntü kalitesi açısından tercih edilebilir.