Yazar "Bostan, Hacı" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bilateral intra-articular distal radius fractures and concomittant organ injuries(2004) Ertem, Kadir; İnan, Muharrem; Bostan, Hacı; Ceylan, M. Fethi; Bora, ArslanAbstract: Amaç: Bu çalışmada bilateral distal radius kırıklı hastalardaki kısa dönem tedavi sonuçlarını ve beraberinde olabilen organ yaralanmalarının sıklığının sunulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ocak 2002 ile Şubat 2003 arasında, bilateral intraartiküler distal radius kırıklı ortalama yaşı 38 yıl (21-52) olan dört hasta değerlendirmeye alındı. Ortalama takip süresi 16.5 (13-23) ay idi. Ek organ yaralanması olarak, olguların üçünde dalak rüptürü, ikisinde böbrek yaralanması, birinde sakrum nondeplese kırık, birinde sakroiliyak ayrışma, birinde nondeplese tibia kırığı ve birinde dirsek kırıklı çıkığı mevcuttu. Distal radius kırıkları (DRK), Frykman’ın sınıflamasına göre, kırıkların beşi tip yedi, üçü tip sekiz idi. Bir hasta açık redüksiyon + ktelleriyle minimal osteosentez+ unilateral eksternal fiksatör ile tedavi edildi. Üç hastada kapalı redüksiyon + ktelleriyle minimal osteosentez+ unilateral eksternal fiksatör ile tedavi edildi. Sonuçlar: Steward’a göre yapılan radyolojik değerlendirmede, iki orta ve altı kötü sonuç bulundu. Demerit-point rating system’e göre fonksiyonel değerlendirmede ise bir DRK’da iyi, beşinde orta ve ikisinde kötü sonuç bulundu. Results: Bilateral distal radius kırıkları yüksekten düşme nedeniyle meydana gelmekte ve kısa dönem sonuçları kötü bulunmuştur. Bu kırıklar yanında hastada, başta dalak yaralanmaları olmak üzere, ek organ yaralanmalarının sıklığı fazladır.Öğe Bilateral İntraartiküler Distal Radius kırıkları ile Beraber Organ Yaralanmaları(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2004) Ertem, Kadir; İnan, Muharrem; Bostan, Hacı; Ceylan, M.Fethi; Bora, O.ArslanBu çalışmada bilateral distal radius kırıklı hastalardaki kısa dönem tedavi sonuçlarını ve beraberinde olabilen organ yaralanmalarının sıklığının sunulması amaçlanmıştır Gereç ve Yöntem: Ocak 2002 ile Şubat 2003 arasında, bilateral intraartiküler distal radius kırıklı ortalama yaşı 38 yıl (21-52) olan dört hasta değerlendirmeye alındı. Ortalama takip süresi 16.5 (13-23) ay idi. Ek organ yaralanması olarak, olguların üçünde dalak rüptürü, ikisinde böbrek yaralanması, birinde sakrum nondeplese kırık, birinde sakroiliyak ayrışma, birinde nondeplese tibia kırığı ve birinde dirsek kırıklı çıkığı mevcuttu. Distal radius kırıkları (DRK), Frykman’ın sınıflamasına göre, kırıkların beşi tip yedi, üçü tip sekiz idi. Bir hasta açık redüksiyon + ktelleriyle minimal osteosentez+ unilateral eksternal fiksatör ile tedavi edildi. Üç hastada kapalı redüksiyon + ktelleriyle minimal osteosentez+ unilateral eksternal fiksatör ile tedavi edildi. Sonuçlar: Steward’a göre yapılan radyolojik değerlendirmede, iki orta ve altı kötü sonuç bulundu. Demerit-point rating system’e göre fonksiyonel değerlendirmede ise bir DRK’da iyi, beşinde orta ve ikisinde kötü sonuç bulundu. Results: Bilateral distal radius kırıkları yüksekten düşme nedeniyle meydana gelmekte ve kısa dönem sonuçları kötü bulunmuştur. Bu kırıklar yanında hastada, başta dalak yaralanmaları olmak üzere, ek organ yaralanmalarının sıklığı fazladır.Öğe Cep telefonlarının periferik sinir iyileşmesi üzerine etkileri(İnönü Üniversitesi, 2005) Bostan, HacıPeriferik sinir yaralanmaları bütün dünyada sık görülen yaralanmalardır. En sık sebebi fraktür dislokasyon sonrası oluşan germe - traksiyon yaralanmalarıdır. Diğer nedenler fokal kontüzyon, kompresyon, injeksiyon, elektrik ve termal yaralanmalardır. Mikrocerrahi tekniklerinin gelişmesi ile sinir yaralanmalarının tedavilerinde ilerlemeler kaydedilmiştir. Periferik sinirlerin tamir teknikleri arasında uç uca epinöral onarım, grup fasiküler onarım, interfasiküler onarım, uç yan onarım, yan yana onarım, greft uygulamaları sayılabilir. Tamir sonrası rejenerasyonu hormonlar (hipertiroidizm), elektromanyetik dalgalar, nörotrofik faktörler (Ciliary Neuronotrphic factor(CNTF), Fibroblast growth factor(FGF), Somatomedin-C veya insulin-like growth factor-1(IGF-1)) olumlu yönde etkilerler. Literatürde elektromanyetik dalgaların periferik sinir rejenerasyonuna olumlu etkileri olduğunu gösteren çalışmalar mevcut. Fakat cep telefonun etkisini inceleyen çalışmalar yok. Bu çalışmada ortalama ağırlıkları 240 gr olan 23 adet Spragu-Dawley cinsi dişi sıçan kullanıldı. 3 sıçan post operatif öldü. Gruplar söyle oluştu. OK(Periferik Sinir Onarımı+Kontrol Grubu Denekler n=6), OC(Periferik Sinir Onarımı+Cep Telefonuna Maruz Kalan n=5),SC(Ameliyat edilmemiş+ Cep Telefonuna Maruz Kalan Denekler n=5), SOC(Sham Opere+ Cep Telefonuna Maruz Kalan Denekler n=4). Cerrahi öncesi bütün gruplara iğne EMG si yapıldı ve amplitüd, distal latans, spontan aktiviteleri kaydedildi. OK ve OC gruplarının sol tibialis posterior sinirleri bifurkasyonun hemen distalinden kesilerek aynı seansta mikroskop altında epinöral sütürleme ile onarıldı. Onarım sonrası OC, SC, SOC gruplarına kafeslerinin içinde günde 1 saat olmak üzere 6 hafta cep telefonuna ( SAR değeri 0.99w/kg)maruz bırakıldılar. 6. haftanın sonunda sıçanlara önce EMG yapıldı. Daha sonra posterior insizyonla bütün gruplardaki sıçanların sol tibialis posterior siniri bifurkasyondan çıkarılarak histopatolojik incelemenin yapılacağı Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesine soğuk zincirde götürüldü. Bütün grupların preoperatif EMG lerinde anlamlı fark yoktu. Post operatif OKve OC gruplarının EMGIerinde(distal latans) anlamlı fark bulunmadı.(p<0.05). OK- 44 SC.OK-SOC, OC-SC.OC-SOC gruplarının postoperatif EMG leri arasında distal latans açısından anlamlı fark bulundu(p<0.05) ( Sinir tamiri yapılan gruplarda SC ve SOC ye göre distal latans da anlamlı uzama). OC grubunda 1 sıçanda kas patolojisi varken(Spontan aktivite+) OK grubunda 4 sıçanda kas patolojisi gözlendi. SC, SOC gruplarında kas patolojilerine rastlanmadı. Histopatolojik olarak OC grubunun rejenere olan aksonların OK grubuna göre daha belirgin olduğu ve SC ve SOC gruplarında histopatolojik değişiklik olmadığı gözlendi. Sonuç olarak cep telefonlarının periferik sinir iyileşmesi üzerine etkisi EMG de anlamlı fark göstermesede histopatolojik olarak minimal olumlu etkileri olduğu görülmüştür. Bununla birlikte adale üzerinde, cep telefonu uygulanan grupta(OC) adalelerde değişiklik görülmezken, cep telefonu uygulanmayan grupta(OK) adelelerde yer yer atrofik değişiklikler izlenmiştir.Öğe Deneysel modelde periferik anjiyografik yaklaşımlar: Retroperitoneal aortik yaklaşımın üstünlüğü(Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi, 2005) Alat, İlker; İnan, Muharrem; Bostan, Hacı; Germen, Burak; Keskin, AhmetÖz: Amaç: Deneysel modelde gerçekleştirilecek vasküler çalışmalarda kullanılacak olan anjiyografik yaklaşımlar ele alınmış, farklı bölgelerden gerçekleştirilebilecek anjiyografik işlemlerin olumlu ve olumsuz yönleri irdelenmiştir. Materyal ve Metod: Otuzdört adet tavşanda değişik anjiyografik girişim yerleri değerlendirildi. 1-Perkütan femoral arter yaklaşımı, 2-Cerrahi olarak femoral arter yaklaşımı, 3-Perkütan abdominal aortik yaklaşım, 4-Transperitoneal aortik yaklaşım, 5-Retroperitoneal aortik yaklaşım, 6-Torakal aortik yaklaşımla alt ekstremitelerin anjiyografik değerlendirmesi yapıldı. Bulgular: Her bir yaklaşımın etkinlik ve uygulanabilirliği değerlendirildi. Femoral bölgeden yapılan uygulamaların tek taraflı olması ve damar yapısının ince olması nedeniyle zorluk içerdiği görülmüştür. Torakal bölgeden ve transperitoneal olarak abdominal bölgeden yapılan işlemlerin daha invaziv olduğu saptanmıştır. Perkütan yaklaşımların deneysel model için riskli olduğu ispatlanmıştır. Sonuç: Bilateral periferik anjiografik değerlendirmenin yapılacağı çalışmalarda, retroperitoneal aortik yaklaşımın, en az invazyonla en iyi sonuçlara sahip olduğu gözlendi.Öğe El Parmak Yokluğunda Ayaktan Ele Damarsız Falanks Transferiyle Tedavi(Olgu Sunumu)(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2003) Ertem, Kadir; Ayan, İrfan; Karakaplan, Mustafa; Bostan, Hacı; Bora, ArslanEldeki konjenital deformiteler içinde kısmi parmak yokluklarının kemik grefti ile uzatma veya iskelet desteği olmaksızın parmak yumuşak dokusunun bulunduğu durumlarda kemiğin stabilizsayonu oldukça zordur. Bu çalışmamızda sol elde doğuştan üçüncü ve dördüncü parmak yokluğu olan bir olguya, ayak ikinci ve üçüncü parmak proksimal palankslarını, damarsız olarak transfer ettik. Hastanın 20 aylık takibinde fonksiyonel ve kozmetik olarak kabul edilebilir bir sonuç elde ettik.Öğe Proximal rupture of the long head of the biceps brachii tendon caused by a surgical neck fracture of the humerus: a case report(Eklem Hastalıkları ve Cerrahisi Dergisi (Eski Adı: Artroplasti Artroskopik Cerrahi Derg.), 2005) Ertem, Kadir; Elmalı, Nurzat; Bostan, Hacı; Bora, O. ArslanA proximal rupture of the long head of the biceps brachii tendon was detected in a 36-year-old male patient who had an outdoor automobile accident. The rupture was caused by a surgical neck fracture of the left humerus. After fixation of the fracture, the tendon was primarily repaired. Six months after surgery, functional results were very good. To our knowledge, this is the first report of such an injury in any age group. Key words: Accidents, traffic; fracture fixation, internal; humeral fractures/surgery; rupture/diagnosis/surgery; shoulder/injuries; tendons, para-articular/injuries. Otuz alt› yafl›ndaki bir erkek hastada, araç d›fl› trafik kazas› sonras›nda sol humerus cerrahi boyun k›r›¤›na ba¤l› olarak biseps tendonu uzun bafl›n›n koptu¤u görüldü. K›r›k tespit edildikten sonra, tendona primer tamir uyguland›. Ameliyat sonras› alt›nc› ayda hastan›n fonksiyonel sonuçlar› çok iyi bulundu. Bildi¤imiz kadar›yla, bu flekilde bir yaralanma ilk kez bildirilmektedir. Anahtar sözcükler: Trafik kazas›; k›r›k fiksasyonu, internal; humerus k›r›¤›; y›rt›lma/tan›/cerrahi; omuz/yaralanma; tendon, para-artiküler/yaralanma.Öğe Somatotrophic reorganization in the brain after extremity replantation, revascularization and amputations: investigated by SPECT analysis(2006) Ertem, Kadir; Kekilli, K. Ersoy; Yağmur, Cengiz; Ayan, İrfan; Turgut, Songül; Bostan, Hacı; Bora, ArslanAMAÇ: Ekstremitelere uygulanan replantasyon, revaskülarizasyon ve amputasyon ameliyatlarından sonra 99mTc-HMPAO SPECT analizi kullanılarak motor ve somatosensoriyel korteksteki somatotropik reorganizasyon açısından araştırıldı. GEREÇ-YÖNTEM: Çalışmaya 12 hasta (11 erkek, 1 kadın; ort. yaş 38.9±14.7 yıl) ve 5 sağlıklı erkek (ort. yaş 32.2±7.9 yıl) kontrol grubu olarak alındı. Rekonstrüksiyon sonrası presentral ve postsentral kesitlerle birlikte alt, orta ve üst orbitomeatal kesitlerde ölçümler yapıldı. Tüm görüntüler görsel ve yarı kantitatif olarak değerlendirildi. İstatistiksel analizlerde Mann-Whitney U-testi kullanıldı. BULGULAR: Revaskülarizasyon ve replantasyon hastalarında dominant hemisferde presentral ve postsentral hipoperfüzyon vardı. Amputasyon hastalarında, nondominant hemisferde presentral hipoperfüzyon ve postsentral hipoperfüzyon (dört olgunun üçünde) bulunurken; dominant hemisferde ise dört olgunun birinde postsentral hipoperfüzyon vardı. Olgularımızda beyin bölgesel kan akımında belirgin fark posterior parietal kortekste bulundu (somatik ilişkili alan). SONUÇ: Ekstremite replantasyon-revaskülarizasyon ameliyatları sonrası beyinde presentral ve postsentral kortekste görülen değişiklikler somatotropik reorganizasyonun iyi bir göstergesi olabilir.Öğe Üst ekstremite majör replantasyon veya revaskülarizasyon yapılan olguların fonksiyonel sonuçları(2004) Ertem, Kadir; Harma, Ahmet; İnan, Muharrem; Bostan, Hacı; Bora, ArslanAmaç:Bu çalışmada, Ekim 1999-Ağustos 2002 arasında, üst ekstremite majör replantasyon veya revaskülarizasyon yapılan dokuz olgunun, fonksiyonel sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem:İki total ve yedi subtotal olan, üst ekstremite major amputasyonlu dokuz olgu çalışmaya dahil edildi. Olgulardan ikisi bayan ve yedisi erkek olup, ortalama yaşları 33.5 yıl(6-61) idi. Hastaların yaralanmaları ile ameliyata alınmaları arasında geçen süre 5.1 saat idi. Ortalama takip süresileri 26.22 ay(7 – 41) idi. Olguların fonksiyonel değerlendirilmeleri Chen kriterlerine göre yapıldı. Bulgular: Fonksiyonel değerlendirmede olguların birinde mükemmel, dördünde iyi, üçünde orta ve birinde kötü sonuç bulunmuştur. Sonuç:Ekstremite fonksiyonları bakımından, olgularımızın %56’sında iyi, %33’ünde orta ve %12’sinde kötü sonuç elde ettik. Bunların daha önce yapılan benzer çalışmalardaki sonuçlarla büyük oranda uyum gösterdiğini düşünmekteyiz.
