Yazar "Bozkurt, Murat" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Is preimplantation genetic diagnosis the ideal embryo selection method in aneuploidy screening?(Elsevier Taiwan, 2014) Sahin, Levent; Bozkurt, Murat; Sahin, Hilal; Gurel, Aykut; Yumru, Ayse EnderTo select cytogenetically normal embryos, preimplantation genetic diagnosis (PGD) aneuploidy screening (AS) is used in numerous centers around the world. Chromosomal abnormalities lead to developmental problems, implantation failure, and early abortion of embryos. The usefulness of PGD in identifying single-gene diseases, human leukocyte antigen typing, X-linked diseases, and specific genetic diseases is well-known. In this review, preimplantation embryo genetics, PGD research studies, and the European Society of Human Reproduction and Embryology PGD Consortium studies and reports are examined. In addition, criteria for embryo selection, technical aspects of PGD-AS, and potential noninvasive embryo selection methods are described. Indications for PGD and possible causes of discordant PGD results between the centers are discussed. The limitations of fluorescence in situ hybridization, and the advantages of the array comparative genomic hybridization are included in this review. Although PGD-AS for patients of advanced maternal age has been shown to improve in vitro fertilization outcomes in some studies, to our knowledge, there is not sufficient evidence to use advanced maternal age as the sole indication for PGD-AS. PGD-AS might be harmful and may not increase the success rates of in vitro fertilization. At the same time PGD, is not recommended for recurrent implantation failure and unexplained recurrent pregnancy loss. Copyright (C) 2014, Kaohsiung Medical University. Published by Elsevier Taiwan LLC. All rights reserved.Öğe Radius başı kırıklarında başın eksizyonu veya artroplastiye bir alternatif: parçaların cerrahi masada birleştirilmesi(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2013) Işık, Çetin; Akkaya, Mustafa; Akmeşe, Ramazan; Tecimel, Osman; Kudaş, Savaş; Bozkurt, MuratAmaç: Çalışmamızda Mason sınıflaması tip 3 ve 4 gibi çok parçalı ve / veya deplase radius başı kırıklarında; mevcut kırık parçaların cerrahi masada birleştirilerek anatomik plak kullanılıp fikse edilmesinin etkili bir yöntem olup olmadığını araştırdık. Gereç ve Yöntemler: Haziran 2005 - Ekim 2011 tarihleri arasında, Mason tip 3-4 radius başı kırığı tanısı ile Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği’nde opere olmuş 29 hastadan, mevcut kırık parçalarının dışarıda redükte edilerek, başın rekonstrükte edildiği ve radius başı plağı ile fiksasyonun sağlandığı 11 olgu retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastaların 8'i erkek 3'ü kadın idi. Hastaların yaş dağılımı 24 – 47 arasında olup ortalama 35 yaş iken, ortalama takip süresi 44,9 ay idi. Hastalar klinik açıdan dirsek muayenesi yapılarak, kırık hattının radyolojik olarak incelenmesiyle , omuz, kol ve el sakatlık ölçümü skoru ve Mayo Dirsek Performans İndeksi' ne göre değerlendirildi. Sonuç: Radius başı dirsek ve önkol için sekonder stabilizatör görevi görmektedir. Mason sınıflaması tip 3 ve 4 gibi parçalanma ve/veya deplasman nedeniyle radius başının redükte edilemeyeceği kırıklarda rezeksiyon ve/veya prostetik replasmana geçileceği durumlarda; kırık parçalarının cerrahi masada redükte edilmesi ve radial başın rekonstrüksiyonu sonrası anatomik plak ile fiksasyonunun denenmesi, özellikle genç yaştaki hastalarda cerrahi bir alternatif olabilir.Öğe Radius Başı Kırıklarında Başın Eksizyonu veya Artroplastiye Bir Alternatif: Parçaların Cerrahi Masada Birleştirilmesi(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2013) Işık, Çetin; Akkaya, Mustafa; Akmeşe, Ramazan; Tecimel, Osman; Kudaş, Savaş; Bozkurt, MuratAmaç: Çalışmamızda Mason sınıflaması tip 3 ve 4 gibi çok parçalı ve / veya deplase radius başı kırıklarında; mevcut kırık parçaların cerrahi masada birleştirilerek anatomik plak kullanılıp fikse edilmesinin etkili bir yöntem olup olmadığını araştırdık. Gereç ve Yöntemler: Haziran 2005 - Ekim 2011 tarihleri arasında, Mason tip 3-4 radius başı kırığı tanısı ile Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği’nde opere olmuş 29 hastadan, mevcut kırık parçalarının dışarıda redükte edilerek, başın rekonstrükte edildiği ve radius başı plağı ile fiksasyonun sağlandığı 11 olgu retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastaların 8'i erkek 3'ü kadın idi. Hastaların yaş dağılımı 24 – 47 arasında olup ortalama 35 yaş iken, ortalama takip süresi 44,9 ay idi. Hastalar klinik açıdan dirsek muayenesi yapılarak, kırık hattının radyolojik olarak incelenmesiyle , omuz, kol ve el sakatlık ölçümü skoru ve Mayo Dirsek Performans İndeksi' ne göre değerlendirildi. Sonuç: Radius başı dirsek ve önkol için sekonder stabilizatör görevi görmektedir. Mason sınıflaması tip 3 ve 4 gibi parçalanma ve/veya deplasman nedeniyle radius başının redükte edilemeyeceği kırıklarda rezeksiyon ve/veya prostetik replasmana geçileceği durumlarda; kırık parçalarının cerrahi masada redükte edilmesi ve radial başın rekonstrüksiyonu sonrası anatomik plak ile fiksasyonunun denenmesi, özellikle genç yaştaki hastalarda cerrahi bir alternatif olabilir.Öğe Serum salusins levels are increased and correlated positively with cyst size in ovarian endometrioma(Taylor & Francis Ltd, 2015) Sahin, Levent; Bozkurt, Murat; Celik, Onder; Celik, Nilufer; Aydin, Suleyman; Gencdal, ServetObjectives: The objective of this study is to evaluate plasma concentrations of salusin-alpha and salusin-beta levels in women with endometrioma and non-endometriotic benign ovarian cysts. Method: Endometrioma patients (n = 14), non-endometriotic ovarian cysts (n = 14), and age-matched normal healthy fertile subjects (n = 14) participated in this study. Plasma salusin-alpha and salusin-beta levels at the time of mid-luteal phase before and 3 months after L/S cystectomy were measured using ELISA and EIA tests, and their relation with demographic parameters was also assessed. Results: The mean salusin-alpha and salusin-beta levels were significantly higher in women with endometrioma before the removal of cyst compared with cases with non-endometriotic cyst and fertile cases. Surgical removal of the endometrioma decreased the mean salusin-alpha and salusin-beta levels to the level of those with non-endometriotic cyst before and after the cystectomy and fertile women, in both unilateral and bilateral endometrioma cases. Plasma salusin-beta concentrations were found to be positively correlated with age, size of cyst, bilaterality, and salusin-alpha levels. Salusin-beta values showed no correlations to BMI and size of the ovarian cysts. Conclusions: Plasma salusin-alpha and salusin-beta levels are increased in endometrioma patients and positively correlated with endometrioma size. Laparoscopic removal of the endometrioma by stripping technique decreases the salusin levels to a similar level of fertile women.Öğe Total Macular Volume and Foveal Retinal Thickness Alterations in Healthy Pregnant Women(Taylor & Francis Inc, 2013) Cankaya, Cem; Bozkurt, Murat; Ulutas, OzkanPurpose: To evaluate whether there are alterations in total macular volume (TMV) and foveal retinal thickness (FT) values during pregnancy. Methods: This study included 60 healthy pregnant women in their first, second, and third trimester (groups 1, 2, and 3) and 20 nonpregnant women (group 4). TMV and FT values were measured by optical coherence tomography (OCT) in each group. Results: Mean TMV was 1.43 +/- 0.56 mm(3), 1.88 +/- 0.54 mm(3), 2.04 +/- 0.66 mm(3) and 1.35 +/- 0.41 mm(3) in groups 1, 2, 3, and 4, respectively. Mean FT was 199.20 +/- 64.35 mu, 274.35 +/- 67.45 mu, 287.95 +/- 95.50 mu and 192.100 +/- 58.61 mu in groups 1, 2, 3, and 4, respectively. There was statistical significance among group 1-2 (p(1) = 0.014, p(2) = 0.001), group 1-3 (p(1) = 0.003, p(2) = 0.002), group 2-4 (p(1) = 0.001, p(2) = 0.001), and group 3-4 (p(1) = 0.001, p(2) = 0.001) for both TMV and FT, respectively. Conclusion: The increase of fluid in the body, in particular in the second and last trimester, may cause an increase of TMV and FT.
