Yazar "Canpolat, Sinan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 5 / 5
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Agomelatine pretreatment prevents development of hyperglycemia and hypoinsulinemia in streptozotocin-induced diabetes in mice
    (Wiley, 2019) Ozcan, Mete; Canpolat, Sinan; Bulmus, Ozgur; Ulker, Nazife; Tektemur, Ahmet; Tekin, Suat; Ozcan, Sibel
    The main objective of this study was to investigate potential effectiveness of agomelatine pretreatment in the prevention of diabetes itself and encephalopathy, with a focus on brain tissue oxidative stress and inflammatory processes in streptozotocin (STZ)-induced diabetic mice. Interleukine-1 beta (IL-1 beta) and TACR1 (NK1), which is a tachykinine receptor, were used for the investigation of inflammation in the brain regions including raphe nucleus, periaqueductal gyrus (PAG), amygdala, and nucleus accumbens. The effects of agomelatine on total antioxidant capacity were also evaluated. In the in vitro part of the study, the effects of agomelatine on cell viability were investigated in dorsal root ganglion (DRG) neurons. Fasting blood glucose levels were measured 72 h after STZ injection to determine the diabetic condition. Agomelatine pretreatment prevented both hyperglycemia and hypoinsulinemia in STZ-treated mice. When STZ was injected to induce diabetes in mice, neither hyperglycemia nor hypoinsulinemia was developed in agomelatine pretreated mice and 6 weeks after development of diabetes, agomelatine treatment significantly decreased levels of IL-1 beta mRNA in raphe nucleus and nucleus accumbens. TACR1 mRNA levels were lower in raphe nucleus, PAG, and amygdala of agomelatine-treated diabetic mice. The increase in total antioxidant capacity after agomelatine administration may responsible for its beneficial effect in the prevention of diabetes. We showed that agomelatine reversed high glucose-induced cell viability decreases in DRG neurons. Both the antihyperglycemic and antioxidant effects of agomelatine might have contributed to the DRG neuron viability improvement. In conclusion, agomelatine seems to both prevent development of diabetes and reverse the encephalopathic changes caused by diabetes.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Investigation of the Effect of Irisin Hormone on the Viability of Hypothalamic Cell Lines
    (Wiley, 2023) Ercan, Eda Coban; Keskin, Tuba; Ucer, Aysun; Canpolat, Sinan
    [Abstract Not Available]
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Kisspeptin antagonist prevents RF9-induced reproductive changes in female rats
    (Bioscientifica Ltd, 2015) Sahin, Zafer; Canpolat, Sinan; Ozcan, Mete; Ozgocer, Tuba; Kelestimur, Haluk
    The aim of this study was to determine the modulatory effects of peptide 234 (p234) (an antagonist of GPR54 receptors) on kisspeptin and RF9 (an RFamide-related peptide antagonist)-induced changes in reproductive functions and energy balance in female rats. Female Sprague-Dawley rats were weaned on postnatal day (pnd) 21. The animals were intracerebroventricularly cannulated under general anesthesia on pnd 23. Groups of female rats were injected with kisspeptin, RF9, p234, kisspeptin plus p234, or RF9 plus p234, daily. The experiments were ended on the day of first diestrus following pnd 60. Kisspeptin or RF9 alone advanced vaginal opening (VO), which was delayed by administration of kisspeptin antagonist alone. In the rats given kisspeptin plus p234 or RF9 plus p234, VO was not different from control rats. Kisspeptin and RF9 elicited significant elevations in circulating LH levels. Coadministrations of kisspeptin or RF9 with p234 decreased LH levels significantly. The use of p234 alone did not cause any significant change in LH secretion. Kisspeptin decreased both food intake and body weight while RF9 decreased only food intake without affecting body weight. The effects of kisspeptin on energy balance were also reversed by central administration of p234. In conclusion, kisspeptin antagonist, p234, modulates the effects of kisspeptin on reproductive functions and energy balance, whereas RF9 seems to exert only its effects on reproductive functions by means of GPR54 signaling in female rats.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Sıçanlarda gıda alımının düzenlenmesinde rol alan nörotransmitterler üzerine melatoninin etkisi
    (2013) Canpolat, Sinan; Sandal, Süleyman; Kutlu, Selim; Aydın, Mehmet; Yılmaz, Bayram; Keleştimur, Haluk
    Amaç: Melatoninin gıda alımı üzerine etkisi ile ilgili, farklı türlerde çelişkili sonuçlar içeren önemli çalışmalar mevcuttur. Bu çalışmadaki amacımız melatoninin gıda alımının düzenlenmesinde rolü olan Lateral Hipotalamik Nükleus (LHA), Ventromedial Hipotalamik Nükleus (VMN) ve Nükleus Akkumbens (NAC) bölgelerindeki nörotransmitterler ile metabolitleri üzerine etkisinin olup olmadığını araştırmaktı. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 16 adet wistar albino cinsi sıçan kullanıldı. Yirmidört saat aç bırakılan sıçanlar iki gruba ayrıldı ve bir gruba intraperitoneal melatonin (2mg/kg) verildi. Kontrol grubuna ise çözücü enjekte edildi. Enjeksiyonlardan yarım saat sonra hayvanlar dekapite edilerek beyin dokuları alındı. Mikro panç tekniği ile VMN, LHA ve NAC çıkarılarak homojenize edildi ve Elektrokimyasal Detektörlü, Yüksek Performanslı Sıvı Kromotografisi (HPLC-ECD) yöntemiyle dopamin, noradrenalin ve bunların metabolitlerinin tayini yapıldı. Bulgular: Melatonin, LHA’da noradrenalin ve dihidroksi fenilglikol (DHPG) değerlerinde artışa neden olurken, VMN’da sadece noradrenalin artırmıştır. NAC’de ise noradrenalin değerini anlamlı bir şekilde azaltırken DHPG değerini artırmıştır. Bu nükleusta dopamin ve 3,4-dihidroksi fenilasetikasit (DOPAC) değerlerinde ise herhangi bir değişiklik oluşturmamıştır. Sonuç: Melatoninin LHA’daki noradrenalin ve DHPG değerlerinde artışa neden olması gıda alımını azaltıcı bir etkiye sahip olabileceğini göstermektedir. Aynı şekilde NAC’deki noradrenalin değerindeki azalma da yine melatoninin gıda alımını azaltıcı bir etkiye sahip olabileceğini göstermiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Yeni Bir Antidepresan Olan Agomelatinin Periferal Nosisepsiyon Üzerindeki Etkinliğinin İn Vivo ve İn Vitro Yöntemlerle Araştırılması
    (2018) Özcan, Mete; Sandal, Süleyman; Önal, Selami Ateş; Canpolat, Sinan; Ayar, Ahmet
    Yasam kalitesini önemli ölçüde kısıtlayan nöropatik agrı, bunun yanısıra depresyon, anksiyete ve uyku bozuklukları gibi hastaların ruh hali üzerinde de ciddi yan etkilere sahiptir. Nöropatik agrı tedavisi trisiklik antidepresanlar, serotonin ve noradrenalin geri alım inhibitörleri, pregabalin ve gabapentin ilk seçenek olarak karsımıza çıkmaktadır. Opioidler ve nonstreoidal anti inflamatuvar ilaçlar tedavi için ikinci basamakta yer almaktadır. Yeni bir antidepresan olan ve yüksek afiniteli melatonin reseptör agonisti ve düsük duyarlılıklı serotonin reseptör antagonisti olma özelligine sahip agomelatinin akut ve artmıs agrı duyarlılıgında rol oynayan mekanizmalar üzerine etkinligi bu proje ile farklı yöntemlerle irdelendi. Agomelatinin, intak ve diyabetle indüklenmis nöropatik agrı üzerine etkinligi tek basına ve morfin ile kombine kullanımında incelendi. Aynı zamanda agomelatinin periferal nosiseptif iletim üzerine muhtemel rolü, agrının hücresel modeli olan dorsal kök gangliyonu (DKG) nöronlarında kalsiyum sinyallesmesi ve hücre canlılıgı incelenerek belirlendi. Agomelatin tek basına uygulamasının agrı davranısını azaltıcı etkiye sahip oldugu ve 15 gün boyunca günde iki defa morfin uygulaması ile olusan toleransı ortadan kaldırdıgı belirlendi. Agrı belirteci ve alakalı moleküllerden N-methil-D-Aspartat Reseptor NR1 Alt Ünitesi (GRIN1R), Transient Reseptor Potansiyel Vaniloid (TRPV1), Interlukin 1? (IL-1?) ve nörokinin 1 reseptörü (NK1/ TACR1) mRNA seviyelerini, agomelatinin kısa süreli (akut) ve uzun süreli (kronik) uygulamasının rafe nukleus, periaduktal gri bölge, amigdala ve nukleus akkumbens?de saglıklı ve diyabetik farelerde etkiledigi belirlendi. Aynı zamanda agomelatinin DKG nöronlarında kalsiyum sinyallesmesini etkiledigi ve hücre canlılıgı arttırdıgı tespit edildi. Tüm bu bulgular agomelatinin agrı dindirici özellige sahip oldugu ve morfin toleransını engelledigini göstermektedir.