Yazar "Dertli, Semiha" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Akıllı Telefon Kullanan Adölesanlarda Gündüz Uykululuğu
    (2020) Sülün, Ayşe; Günay, Ulviye; Dertli, Semiha; Sarman, Abdullah
    Amaç: Bu çalışmanın amacı ülkemizdeki adölesanlarda gündüz uykululuğu ve adölesanlarda akıllı telefonkullanım bağımlılığı arasındaki ilişkiyi incelemektir.Yöntem: Bu çalışma tanımlayıcı bir araştırmadır. Örneklem, Malatya İl Milli Eğitim Müdürlüğü'ne bağlı lisearasından basit rastgele örnekleme yöntemiyle seçilen üç okulda 467 adölesandan oluşmuştur. Verilerintoplanmasında sosyodemografik veri formu, Pediatrik Gündüz Uykululuk Ölçeği ve Akıllı TelefonBağımlılığı Ölçeği kullanılmıştır.Bulgular: Çalışmaya katılan adölesanların % 53.3’ünün 17-19 yaş aralığında, % 53.3’ünün erkek olduğu, %30.8’inin 12. sınıfa devam ettiği, % 52’sinin 2000 TL ve üzeri gelire sahip olduğu, % 58.9’unun 1-3 kardeşesahip olduğu, % 54.8’inin akıllı telefon kullanımı nedeniyle okul başarısının etkilendiği ve bunların %84’ünün etkilenme durumunun olumsuz olduğu belirlenmiştir. Yapılan korelasyon analizine göre akıllıtelefon bağımlılığı ile gündüz uykululuk durumu arasında pozitif yönlü orta düzeyde bir ilişki bulunmuştur.Sonuç: Çalışmaya katılan adölesanlarda, akıllı telefon bağımlılığı riski arttıkça gündüz uykululukdurumunun arttığı ortaya çıkmıştır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Care burden, perceived social support, coping attitudes and life satisfaction of mothers with children with cerebral palsy
    (Wiley, 2024) Dertli, Semiha; Aydin (Yilmaz), Aydan Selen; Gunay, Ulviye
    Aim: This study's aim is to determine the relationship between care burden, perceived social support, coping attitudes and life satisfaction of mothers with children with cerebral palsy (CP). Methods: This descriptive study was conducted in Turkey between March and June 2022 to determine the relationship between caregiving burden, perceived social support, coping attitudes and life satisfaction of 122 mothers with CP children. Path analysis was used to evaluate the data. Results: Correlation analysis showed a positive relationship between mothers' social support perceptions and life satisfaction and coping attitudes, a positive relationship between their life satisfaction and coping attitudes (p < .001). The path analysis showed that the social support perceived by the mothers significantly affected their coping attitudes (beta = .257; p < .001) and life satisfaction (beta = .081; p < .001). Mothers' care burden (beta = .169; p < .001) and coping attitudes (beta = .071; p < .05) also had a significant effect on their life satisfaction. Conclusions: It is an important finding of this study that mothers' perceptions of social support and coping attitudes have a positive effect on their life satisfaction. Long-term care can cause physical and psychological problems for mothers. Mothers' strong coping strategies and high levels of social support may reduce the occurrence of these problems. Drawing attention to this issue in mothers and revealing the effects of these variables is important in terms of indirectly supporting child outcomes.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    ZİHİNSEL ENGELLİ ÇOCUĞUN OREM’ İN ÖZBAKIM YETERSİZLİK KURAMI’NA GÖRE BAKIMI: OLGU SUNUMU
    (2020) Dertli, Semiha; Çevik, Seher
    Zihinsel engelli çocuklar; özbakım gereksinimleri, aile yükleri ve dünya genelinde artan nüfusları bakımındandikkate alındığında yaşamlarını bağımsız sürdürebilmeleri için özbakım becerisi kazanmaları gereken önemligruplardan biridir. Orem tarafından geliştirilen özbakım kuramı, hemşirelik bakımında en sık kullanılankuramlardan biridir. Orem, özbakım gereksinimlerinin karşılanmasında, bireyden kaynaklanan yetersizliklerinhemşireliğe gereksinim duyulmasına neden olduğunu belirtmiştir. Orem’in “Özbakım Eksikliği HemşirelikKuramı” kapsamında zihinsel engelli ve epilepsi tanısı mevcut olan 7 yaşındaki çocuğun hemşirelik bakımınınyürütüldüğü bu araştırmada, çocuğun en önemli sağlıktan sapma gereksinimlerinin; mental retardasyon, epileptikataklar, beslenme problemleri, büyüme ve gelişme geriliği, sosyal izolasyon ve iletişim problemleri olduğubelirlenmiştir. Hemşireler bu gereksinimleri dikkate alarak, zihinsel engelli çocuğun ve ailesinin özbakımgereksinimlerini karşılamadaki yeterliliklerini belirlemeli; çocuğu ve aileyi desteklemelidir.