Yazar "Doğan, Aliseydi" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    İlkbahar geç donlarına toleranslı bazı kayısı genotiplerinin verim ve meyve kalite özellikleri ile biyokimyasal içeriklerinin belirlenmesi
    (İnönü Üniversitesi, 2018) Doğan, Aliseydi
    Bu çalışma İnönü Üniversitesi Kayısı Araştırma ve Uygulama Merkez Müdürlüğünde 1999 yılında başlatılan "Çok Amaçlı Kayısı Islah Projesi" kapsamında elde edilen ve yapılan gözlemlerde ilkbahar geç donlarına toleranslı olduğu belirlenen kayısı genotipleri üzerinde yürütülmüştür. Bu amaçla elde edilen 13 melez genotip ile 2 referans çeşit (Kabaaşı ve Hasanbey) aynı koşullarda yetiştirilerek meyve kalite özellikleri karşılaştırılmıştır. Çalışma kapsamında genotiplere ait ilk ve son çiçeklenme tarihleri, meyve olgunlaşma süreleri kaydedilmiş olup, meyve kalite özelliklerinden meyve ağırlığı, çekirdek ağırlığı, et/çekirdek oranı, suda çözünür kuru madde miktarı, titre edilebilir asit değerleri, toplam karoten ve fenolik madde içerikleri ile aroma bileşikleri analiz edilmiştir. İncelenen özellikler bakımından genotipler arasındaki farklar istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Verim ve meyve kalite özellikleri bakımından ümitvar bulunan genotiplerde ortalama meyve ağırlığı 17.71 g ile 76.70 g, çekirdek ağırlığı 2.32 g ile 4.07 g, et/çekirdek oranı 6.56 ile 20.26 arasında değişmiştir. Kimyasal parametrelerden suda çözünür kuru madde % 7.0 ile % 21.26, titre edilebilir asit miktarı % 0.67 ile % 2.53 arasında değişmiştir. Yapılan araştırma sonucunda ilkbahrar geç donlarına toleranslı oldukları için seçilen kayısı melezleri arasında 3 genotip verim ve meyve özellikleri bakımından ümitvar bulunmuştur.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Türkiye'de Kayısı Islah Çalışmaları ve Islah Edilen Yeni Çeşitler
    (Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji dergisi, 2017) Asma, Bayram Murat; Çuhacı, Çiğdem; Doğan, Aliseydi; Karaca, Hazal
    Öz: Kayısı, güzel renk, tat ve aroması, yüksek A vitamini ve diyet lifi içeriğiyle yaz mevsiminde sevilerek tüketilen meyvelerin başında gelir. İlkbahar geç donlarının neden olduğu kayıplar, farklı iklim koşullarına zayıf adaptasyon, sofralık kayısılarda raf ömrünün kısa olması, şarka ve monilya hastalığının yol açtığı zararlar bugün kayısı yetiştiriciliğinde karşılaşılan en önemli sorunlardır. Son yıllarda tüketici tercihlerinde yaşanan hızlı değişimlere birlikte renk, tat, aroma ve irilik bakımından farklı özelliklere sahip yeni kayısı çeşitlerine talep artmıştır. Kayısı ıslah çalışmalarının önemli bölümü kuzey yarımkürede yoğunlaşmış olup 74 çeşit ile ABD ve 70 çeşit ile Fransa en fazla kayısı ıslahı yapılan ülkeler olarak dikkat çekmektedir. Bu süreçte Türkiye'de ise sadece on bir kayısı çeşidi tescil ettirilmiştir. Bu çeşitlerden yedisi tanesi (Alata Yıldızı, Çağataybey, Çağrıbey, Dr. Kaşka, Şahinbey, Dilbay ve Eylül) melezleme ıslah yöntemiyle, diğerleri ise seleksiyon yoluyla geliştirilmiştir. Alkaya kayısı çeşidi hem sofralık hem de kurutmalık değerlendirmeye uygundur. Eylül ve Mihrialibey geç, diğer çeşitler ise erkenci ve orta mevsim olgunlaşma özelliğine sahiptir. Bu makalede, ülkemizde bugüne kadar yapılan kayısı ıslah çalışmaları gözden geçirilerek bu çalışmalardan elde edilen sonuçlar kısaca özetlenmiş, tescil edilerek üretime sunulan yeni kayısı çeşitlerinin önemli özelliklerine yer verilmiştir.