Yazar "Doğan, Ufuk Günay" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Bazı tekstil boyalarının amfibi iribaşlarına toksik etkileri üzerine bir araştırma
    (İnönü Üniversitesi, 2002) Doğan, Ufuk Günay
    ÖZET Yüksek Lisans Tezi BAZI TEKSTİL BOYALARININ AMFİBİ İRİBAŞLARINA TOKSİK ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA Ufuk Günay DOĞAN İnönü Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı 49+vii sayfa 2002 Danışman: Doç Dr. Murat ÖZMEN Astrazonlar, diğer tekstil boyalan arasında, tekstil endüstrisinde yaygın olarak kullanılan boyar maddelerinden biridir. Birçok tekstil boyası ve bu boyalan içeren atık sular çeşitli test organizmaları için toksik, genotoksik ve mutajenik özelliklere sahiptir. Bununla birlikte, astrazon boyalarının sucul test organizmalarına toksik etkileri üzerine yapılmış olan çalışmalar oldukça kısıtlıdır. Bu araştırma, dört farklı astrazon boyasının Bufo viridis (kara kurbağası) iribaşlarına toksik etkilerini saptamak amacıyla planlandı. Toksik etki, iribaşların iki farklı gelişim evresinde, durağan test sistemi kullanılarak araştırıldı. Astrazon mavi, siyah, san ve kırmızı boyalan için iribaş gelişiminin 20. evresinde LC50 değerleri 72 saatlik test periyodu sonunda sırası ile 2.89 ppm, 4.00 ppm, 39,35 ppm ve 66.03 ppm düzeyinde bulundu. Gelişimin 24. evresinde, aynı koşullar altında 72 saatlik test periyodu sonrasında LC50 düzeyi bu boyalar için 0.919 ppm, 2.66 ppm, 20.37 ppm ve 13.69 ppm olarak saptandı. Araştırmada, iki farklı gelişim evresindeki kurbağa iribaşlarında bu tekstil boyalarının oluşturduğu etkisiz en yüksek konsantrasyon (NOEC) ve etkili en düşük konsantrasyon (LOEC) değerleri, varyans analizi (ANOVA) testi ile saptandı. NOEC- LOEC değerleri 72 saat sonunda 20. gelişim basamağındaki iribaşlarda, sırasıyla, astrazon mavi, siyah, san ve kırmızı boyalarında, 2.57-2.82 ppm, 3.38-3.68 ppm, 39.52- 41.92 ppm ve 65.42-69.40 ppm, 24. gelişim evresinde 1.36-1.63 ppm, 2.35-2.58 ppm, 13.15-18.92 ppm ve 9.46-13.23 ppm değerleri saptandı. Çalışmada kullanılan bu dört farklı boyaya 12 ve 24. saatlerde maruz bırakılan iribaşlarda Glutatyon S-transferaz (GST) ve karboksil esteraz (CaE) enzim aktivitesi araştırıldı. Enzim aktiviteleri bazı uygulama guruplarında 24. gelişim evresinde iribaşların boyar maddeye maruz bırakılmalarını takiben önemli düzeyde artış gösterdi. Elde edilen sonuçlara göre astrazon mavisinin kurbağa iribaşlarının gelişiminin 20. ve 24. evrelerinde en yüksek toksik etkiye sahip boya olduğu bulundu. Ayrıca, bulgular, kurbağa iribaşlarının gelişimin 24. evresinde uygulanan boya maddelerine karşı, 20. evredeki iribaşlardan daha fazla duyarlı olduklarını da gösterdi. ANAHTAR KELİMELER: Astrazon, tekstil boyası, toksisite, iribaş, Bufo viridis, letal konsantrasyon, LC50, NOEC, LOEC, GST, CaE 'SSL TORŞEM k.- «itim KURDU* M MSmEBt
  • Küçük Resim
    Öğe
    Gıda takviyesi olarak kullanılan l-mandelonitril- β- gentiobiosid' in ratlarda yapay oluşturulmuş meme kanserine etkisinin araştırılması
    (İnönü Üniversitesi, 2020) Doğan, Ufuk Günay
    Meme kanseri dünya genelinde kadınlarda görülen önemli bir sağlık problemidir. Meme kanserinin bilimsel tıbbi tedavisinde kullanılan yöntemlerinin başarı şansının görece düşük olması ya da tedaviye bağlı ağır yan etkileri olması nedeniyle hastalar alternatif tıbbi yöntemleri kullanmayı tercih edebilmektedir. Alternatif tıp, başta kanser olmak üzere pek çok hastalığın tedavisinde, hastalığın semptomlarını hafifletmek ve hastaların yaşam kalitesini arttırmak için dünyada yaygın olarak kullanılmaktadır. Bitkilerde çok yaygın olarak bulunan parazit ve otoburlara karşı savunmada kullanılan siyanojenik glikozitlerden amigdalin önemli bir kimyasal ajan konumundadır. Acı kayısı çekirdeğinden elde edilen amigdalin'in pek çok kanser türlerinde anti-tümör etkinliği belirlenmiştir. Yapmış olduğumuz çalışmada, amigdalin'in meme kanseri üzerindeki koruyucu ve tedavi edici etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışma iki aşamada gerçekleştirilmiştir. İlk aşamada yerel pazardan alınan acı kayısı çekirdeğinden amigdalin elde edilmiştir. Elde ettiğimiz amigdalin'in FTIR yöntemi ile kalitatif analizi yapılarak ve SEM elektron mikroskobunda görüntülenerek varlığı tespit edilmiştir. Çalışmamızın ikinci aşamasında ise yapay yöntemle kanser yapılan sıçanlarda amigdalin'in olası etkileri araştırılmıştır. Bu aşamada deney hayvanları koruma (10 mg amigdalin) ve tedavi (50 mg amigdalin) uygulaması olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Bu gruplar aynı zamanda kendi aralarında dozaja bağlı farklı gruplara ayrılmıştır. Tedavi grubunda ayrıca kanser tedavisinde kullanılan Tamoksifen ilacı (0.05) mg deneklere verilmiştir. Koruma gruplarında hem BRCA1, BRCA2 ifadeleri hem de kandaki bakır ve çinko seviyeleri analiz edilmiştir. Amigdalin uygulamasıyla BRCA1 ve BRCA2 düzeyleri kontrole göre hafif artış olduğu saptanmıştır. Ayrıca koruma grubunda kontrole göre kandaki bakır seviyelerine bakıldığında artış gözlenirken, çinko seviyelerinde ise kanserli hücrelerde belirgin bir düşüş gözlenmemiştir. Tedavi gruplarında kontrol gruplarına göre BRCA1 ve BRCA2 düzeylerinin meme kanseri tedavisinde kullanılan tamoksifen değerlerinde olduğu gibi yükselme göstermiştir. Hem amigdalin A ve B hem de tamoksifen uygulanan gruplarda BRCA2 düzeyleri BRCA1'e göre daha fazla olduğu gözlenmiştir. Bu çalışmanın sonuçları, amigdalin'in meme kanserinden korunma ve tedavisinde etkili bir ajan olarak kullanılabileceği fikrini vermektedir.