Yazar "Doğru, Arzu" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Benzo (A) piren uygulanan sıçanların bazı dokularında adrenomedullin etkisinin araştırılması
    (İnönü Üniversitesi, 2007) Doğru, Arzu
    Adrenomedullin (AdM), C-terminali amidlenmiş 52-amino asitlik halkasal yapılı peptid olup ilk kez insan feokromasitomadan izole edilmiştir. AdM dolaşımdaki bir hormon gibi rol alıp, çoklu biyolojik aktivitelerini parakrin ve otokrin tarzda başlatmaktadır. Son zamanlarda AdM'nin antioksidan özellikler gösterdiği ve hücreleri oksidatif hasardan koruduğu rapor edilmiştir. Çevresel kirleticiler olan polisiklik aromatik hidrokarbonlar (PAH'lar), canlılarda oksidatif strese yol açarlar. Benzo(a)piren (B(a)P) gibi PAH'ların bazıları canlılarda karsinojenik etkiler göstermektedir. Hava, su, toprak ve besinlerde bulunan B(a)P canlılar için oksidatif stres kaynağıdır. Bu çalışmada, B(a)P'a maruz kalan sıçanların kalp, böbrekler, karaciğer ve akciğer dokularında AdM'nin antioksidan sistem üzerine etkisi araştırıldı. Wistar ırkı 30 erkek sıçan kontrol, yağ, AdM, B(a)P, ve B(a)P+AdM grubu şeklinde 5 deney grubuna ayrıldı. B(a)P mısır yağında çözüldü ve intraperitonal olarak 50 mg/kg vücut ağırlığı olacak şekilde tek dozda enjekte edildi. Yağ grubundaki hayvanlara da 50 mg/kg v.a. mısır yağı enjekte edildi. AdM uygulanan hayvanlara 7. ve 8. haftalarda olmak üzere (2 ?g/kg v.a.) dozda iki hafta boyunca i,p, enjeksiyon yapıldı. Sıçan dokularında süperoksit dismutaz (SOD), katalaz (CAT), glutatyon peroksidaz (GSH-Px) aktiviteleri ve toplam glutatyon ve malondialdehit (MDA) seviyeleri belirlendi. Dokularda ayrıca nitrik oksit (NO) ve AdM seviyelerin ölçümü ile histolojik incelemeler yapıldı. Çalışma sonunda B(a)P uygulaması genel olarak antioksidan enzim aktivitelerini azaltmış ve histopatolojik değişikliklere yol açmıştır. B(a)P+AdM uygulama gruplarında ise genel olarak antioksidan sistemde düzelme gözlenirken histopatolojik olarak kalp ve böbrek dokularında normale yakın görünümler elde edilmiş, ancak karaciğer ve akciğer dokularında B(a)P zararlı etkisini göstermeye devam etmiştir. Çalışmada B(a)P uygulama gruplarındaki AdM seviyelerinde artış tespit edilmiştir. Sonuçlar bir bütün olarak değerlendirildiğinde AdM uygulamasının biyokimyasal ve histolojik parametreler üzerine hem yararlı hem de zararlı etkileri olduğu söylenebilir. Bu farklı deneysel sonuçlar doku özgüllüğü, AdM uygulaması süresi ve konsantrasyonundan dolayı olabilir. ANAHTAR KELİMELER: Adrenomedullin, Benzo(a)piren, Nitrik oksit, Oksidatif stres