Yazar "ENCAN, MEHMET EŞREF" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    2009-2016 yılları arası İnönü Üniversitesi ortopedi ve travmatoloji kliniğinde kemiğin tümör benzeri kistleri nedeniyle küretaj ve grefonaj uygulanan olgularda klinik sonuçların değerlendirilmesi
    (İnönü Üniversitesi, 2017) ENCAN, MEHMET EŞREF
    Giriş: Kemiğin Tümör benzeri kistleri (basit kemik kisti, anevrizmal kemik kisti, nonossifiye fibrom, fibröz displazi) çocukluk çağında sık görülen, tanıları genellikle insidental konulan, patolojik kırık ve deformitelere neden olabilen benign lezyonlardır. Klinik başvuruları ve radyolojik görüntüleri birbirlerine benzer ve kesin tanıları patolojik olarak konulur. Tedavileri sonrası rekürrens sık görülür. Literatürde farklı tedavi yöntemleri üzerinde çalışmalar devam etse de kemiğin tümör benzeri kistlerinin tedavisinde küretaj ve grefonaj hala güncelliğini korumaktadır. Amaç: Kemiğin tümör benzeri kistlerinde küretaj ve grefonaj tedavisi sonrası komplikasyonların, nüks oranlarının ve klinik sonuçlarının değerlendirilmesi Gereç ve Yöntem: Kemiğin tümör benzeri kisti (basit kemik kisti, anevrizmal kemik kisti, nonossifiye fibrom, fibröz displazi) tanısı alan 93 olgu (57 erkek, 36 kadın, yaş aralığı 3-67) değerlendirildi. Hepsine küretaj ve grefonaj tedavisi uygulandı. Tanı öncesi kliniğe başvuru nedenleri değerlendirildi. Postoperatif 1.yıl sonrası çekilen direk grafilerinde Neer/Cole kalsifikasyonuna göre tedavilerinin etkinliği değerlendirilerek nüks oranları belirlendi. Klinik, radyolojik ve patolojik tanı uyumu karşılaştırıldı. Sonuçlar: Olguların başvuru nedenleri basit kemik kistlerinde daha çok semptomatik, anevrizmal kemik kistlerinde daha çok semptomatik ve patolojik kırık, nonossifiye fibromlarda daha çok insidental ve semptomatik, fibröz displazilerde ise daha çok semptomatik olduğu görüldü. Klinik ön tanıları ile patolojik kesin tanıları karşılaştırıldığında basit kemik kistlerinde %90,5, anevrizmal kemik kistlerinde %72,7, nonossifiye fibromlarda %88,6 ve fibröz displazilerde %40,1 uyumluluk saptandı. Küretaj ve grefonaj tedavisi sonrası nüks oranının %7,5 olduğu görüldü. Basit kemik kistlerinde %15, anevrizmal kemik kistlerinde %14 ve nonossifiye fibromlarda %3 oranında nüks olduğu görüldü. Fibröz displazi olgularında ise nükse rastlanılmadı. Nüks oranlarının literatüre göre düşük olduğu görüldü. Çıkarımlar: 93 olgunun kliniğe daha çok semptomatik olduktan sonra başvurduğu belirlendi. Fibröz displazi olgularında klinik ve patolojik tanı uyumunun yetersiz olduğu görüldü. Küretaj ve grefonaj yapılan 93 olguda postoperatif nüks oranlarının literatüre göre düşük olduğu tespit edildi. Basit kemik kistlerinde, anevrizmal kemik kistlerinde ve nonossifiye fibromlarda postoperatif nüks oranlarının literatüre göre düşük olduğu görülürken fibröz displazi olgularında ise hiç nükse rastlanılmadı