Yazar "Emre, M.Hanifi" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Aflatoksin Bı in tavşanlarda bazı kan parametreleri üzerindeki etkisi(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 1994) Emre, M.Hanifi; Karakaş, Sacide; Otlu, Ali; Temel, İsmail; Yoloğlu, SaimÇalışmada, Yeni Zelanda ırkı (Oryctolagus cuniculus huxleyi) 30 erkek tavşan kullanıldı. Tavşanlar gruplandırıldı ve deneklerin A grubuna 0.005, Bgrubuna 0.0075 ve Cgrubuna 0.010 mgr/kg/gün aflatoksin Bj verildi. I 'eriler çift yönlü varyans ve korelasyon analizine tabi tutuldu. Lökosit, eritrosit sayıları, hematokrit değeri ve tek bir eritrositin ortalama hemoglobin değeri (MCH) deneme gruplan, ölçümler arası ve etkileşim bakımından istatistiksel olarak önemli farklar gösterdi. Hemoglobin değeri ve trombositlerin sayısı sadece ölçümler arası bakımından istatistiksel olarak önemli farklılıklar gösterirken tek bir eritrositin ortalama hacim (MCI') değerleri deneme grupları arasındaki değer yönünden farklılık gösterdi. Bu farklılıklara karşın aflatoksin B, verilen bütün gruplarda zaman içerisinde trombosit sayısı ve hematokrit değerinde negatif lökosit sayısı, hemoglobin değeri ve tek bir eritrositin ortalama hemoglobin değerinde (MCH) ise başlangıca göre pozitif bir ilişki saptandı. Eritrosit sayısı, tek bir eritrositin ortalama hacmi (MCI) ve tek bir eritrositin ortalama hemoglobin konsantrasyonunda (MCHC) zaman içerisinde bazı gruplarda pozitif, bazı gruplarda negatif bir ilişki görüldü. I 'eriler literatür ile karşılaştırıldı ve tartışıldı.Öğe Aflatoksin Bı in tavşanlarda total vücut ağırlığı ve çeşitli organ ağırlıkları üzerine etkileri(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 1994) Emre, M.Hanifi; Otlu, Ali; Karakaş, Sacide; Yoloğlu, Saim; Temel, İsmailWe used 30 male rabbits belong to NewZelandrabbit strain (Oryctolagus cuniculus huxleyi) in this study. The rabbits were groupped and were given 0.005, 0.0075 and 0.010gr/kg/day respectively to A , B, Cgroups. It were not found istatistically diffrences between groups' weight of total body, right suprarenal gland, left and right kidney, heart, stomach, and salivary glands. On the other hand we have determined istatistically differences between groups-' weight of left suprarenal gland and lung. Data were compared and discussed with literature.Öğe Orta ve Yüksek Düzeyde Treadmill Egzersizinin Sıçanların Kas ve Eritrosit Oksidan/Antioksidan Sistemine Etkisi(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2007) Düzova, Halil; Emre, M.Hanifi; Karakoç, Yunus; Karabulut, Aysun Bay; Yılmaz, Zümrüt; Gürsul, Cebrail; Yoloğlu, SaimSıçanların kas ve eritrosit antioksidan enzim aktivitesi üzerine antrenman süre ve şiddetinin etkisini göstermek için çalışma planlandı. Gereç ve yöntem: Çalışmada kullanılan yirmi beş adet erkek Wistar-albino sıçan; kontrol, orta ve yüksek şiddette antrenman yaptırılmak üzere üç gruba ayrıldı. Orta ve yüksek düzeyde antrenman yaptırılan sıçanlar on üç hafta boyunca günde yarım ve bir saatlik süre ile deney protokolüne bağlı olarak koşu bandı eğimi değiştirilerek koşturuldu. Çalışmanın sonunda eritrosit ve gastroknemius kasından alınan örneklerden superoksit dismutaz (SOD) ve glutatyon peroksidaz (GSHPx) aktiviteleri, nitrit/nitrat, tiobarbiturik asit türevi aktif maddeler (TBARS) düzeyleri ve kas katalaz (CAT) aktivitesi spektrofotometrik yöntemle ölçüldü. Gruplar arasındaki farklılığı değerlendirmek için Mann-Withney-U ve parametrelerin korelasyonu için Spearman rank testi kullanıldı. Bulgular: Her iki antrenman grubunda eritrosit SOD ve GSH-Px aktivitesinin artmasına karşılık TBARS düzeyleri azaldı. Orta şiddette antrenman yapan grubun gastroknemius kas dokusu CAT aktivitesi artış gösterdi. Orta düzeyde egzersiz yaptırılan sıçanların kas CAT ile nitrik oksit seviyeleri arasında negatif bir korelasyon tespit edildi (r=-0,743 p<0,05). Ayrıca günde yüksek düzeyde egzersiz yaptırılan sıçanların eritrosit GSH-Px ve SOD aktiviteleri ile NO düzeyleri arasında negatif korelasyon görüldü (r=-0,865 p<0,012 ve r=-0,847 p<0,016). Sonuç: Orta düzeyde egzersizin antioksidan aktivite üzerinde daha etkili olduğu, ancak; yüksek düzeyde antrenmanlı hayvanlarda oksidan/antioksidan sistemler arasındaki dengenin daha iyi düzenlendiği saptanmıştır.