Yazar "Erdem, Tamer" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 32
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Açık kavite timpanoplasti erken dönem sonuçlarımız(OTOSCOPE, 2002) Kalcıoğlu, M. Tayyar; Öncel, Semih; Aktaş, Davut; Çokkeser, Yaşar; Miman, Murat Cem; Erdem, Tamer; Aladağ, İbrahim; Özturan, OrhanÖz:Açık kavite timpanoplasti, kapalı kavite tekniği ile eradikasyon sağlanamayan patolojilerde uygulanan bir ltekniktir. Özellikle izlem sorunu olan olgular için hastalığın daha güvenli bir şekilde kontrol altına alınabilmesi açısından da önemini korumakladır. Bu çalışmada amaç, açık teknik timpanoplasti uygulanan olgularımızın erken dönem sonuçlarını gözden geçirmektir. Kliniğimizde Mart 1998- Aralık 2000 tarihleri arasında açık kavite timpanoplasti uygulanan 56 olgu retrospektif olarak incelendi. Tüm olgularda patoloji olarak yaygın kolesteatoma vardı. Altı olguya tip l, 32 olguya tip II, 15 olguya tip III ve 3 olguya ise tip IV timpanoplasti yapıldı. Olguların sadece dördünde (%7) rekürren kolesteatoma gözlendi. Olguların işitme sonuçları tonal odyometri ile incelendiğinde saptanan hava-kemik yolu açıklıklarının ortalama olarak 250 Hz'de 11 dB, 500 Hz'de 11 dB, 1000 Hz'de 12 dB ve 2000 Hz'de 11 dB kapandığı saptandı. Bu erken dönem sonuçlarımız açık kavite timpanoplasti girişiminin düşük rekürrens oranı ve olumlu işitme sonuçları ile endikasyon sınırları içinde iyi bir seçenek olma özelliği taşıdığını göstermekledir.Öğe Atopi veya alerjili olgularda alerjen-spesifik IgE düzeyleri(İnönü Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı, Malatya, Türkiye;Girilmedi;Girilmedi;Girilmedi, 2003) Miman, Murat Cem; Özerol, İbrahim H.; Özturan, Orhan; Erdem, TamerAtopi veya alerjili olgularda alerjen-spesifik IgE düzeyleri Öz: Amaç: Öykü ve fizik muayene ile alerjik veya atopik olarak değerlendirilen olgularda spesifik IgE bakısının tanıdaki yeri değerlendirildi. Hastalar ve Yöntemler: Rinit, astım veya dermatitli 143 erişkin (58 kadın, 85 erkek; ort. yaş 34.3; dağılım 16-62) ve 113 çocukta (62 kız, 51 erkek; ort. yaş 10.2; dağılım 5-16) serum spesifik IgE düzeyleri ölçüldü. Ölçümler kemilüminesans tekniği ile yapıldı; elde edilen sonuçlar altı grupta değerlendirildi (spesifik IgE saptanmayan ya da çok düşük düzeyde saptanan olgular, düşük, orta, yüksek ve çok yüksek düzeyler). Spesifik IgE düzeyinin <0.70 ID/ml olması negatif sonuç, diğerleri (>0.70 lU/ml) pozitif sonuç şeklinde yorumlandı. Erişkinlerde 35 ayrı alerjen için, çocuklarda ise 19 ayrı alerjen için spesifik IgE düzeylerine bakıldı. Bulgular: Erişkinlerin %64.34'ünde (92 olgu), çocukların %44.25'inde (50 olgu) pozitif spesifik IgE düzeyi (>0.70 IU/ml) saptandı. Tek tek alerjenlere karşı duyarlılık erişkinlerde %20.08 ile %41.96; çocuklarda %17.70 ile %28.32 arasında değişmekteydi. Sadece tek bir alerjene duyarlılık erişkinlerde 14 olguda, çocuklarda sekiz olguda görüldü; diğer olgularda en az iki alerjene karşı duyarlılık saptandı. Sonuç: Benzer semptomlara sahip hastalıklarda alerjik etyolojinin ortaya konmasında alerjenlere duyarlılığı ölçen serumda spesifik IgE bakısı gibi testler, öykü ve fizik muayene bulgularını destekleyici niteliktedir.Öğe Bazı nazal spreylerin (steroid ve deniz suyu preparatları) mukosiliyer klirens üzerine etkisi(Kulak Burun Boğaz İhtisas Dergisi, 2001) Miman, Murat Cem; Akarçay, Mustafa; Öncel, Semih; Özturan, Orhan; Erdem, TamerÖz: Amaç: Sık kullanılan nazal topikal preparatların, sağlıklı gönüllülerde mukosiliyer klirens (MK) üzerine etkisi araştırıldı. Çalışma Planı ve Yöntemler: Yaş ortalaması 28.8 olan 120 gönüllüde (62 erkek, 58 kadın) bazal MK süreleri sakkarin testiyle ölçüldü. Koruyucu madde olarak içeriğinde benzalkonyum klorür (BKK) bulunan iki nazal kortikosteroidli sprey, BKK içermeyen başka bir nazal kortikosteroidli sprey ve % 0.09 sod-yum klorür çözeltisine eşdeğer steril izotonik deniz suyu preparatı 30'ar kişilik gruplarda, bir burun boşluğuna tek doz uygulandı. Yirmi beş dakika sonra aynı burun boşluğunda ölçülen MK süreleri ile bazal MK süreleri karşılaştırıldı. Bulgular: Nazal kortikosteroidli spreylerin, BKK içersin (p<0.01) veya içermesin (p<0.05) MK'yı hızlandır-dığı görüldü. Bu üç preparat arasında MK süresine etki yönünden fark saptanmadı (p>0.05). Deniz suyu preparatı ise MK'da değişikliğe yol açmadı (p>0.05). Sonuç: Klinikte sık kullanılan nazal spreyler MK sü-resine olumsuz akut bir etkiye sahip değildir; tek doz kullanım sonrası nazal kortikosteroidli preparatlar sağlıklı gönüllülerde MK süresini kısaltmaktadır. De-niz suyu preparatı ise MK süresini etkilememektedir.Öğe Cartilage tissue in palatine tonsils (Heterotopia vs. metaplasia)(Annals of Medical Sciences, 2002) Erguvan, Rezzan; Aydın, N. Engin; Erdem, TamerAbstract: Non-lymphoid tissues may be encountered in routinely removed tonsils due to infectious or obstructive reasons. Several findings suggest that cartilage is an inherent tissue heterotopia rather than being a metaplastic secondary process to some previous stimuli. We present a cartilaginous heterotopia in this region in a 13-year-old girl supporting the heterotopia concept.Öğe A case of Ewing's sarcoma in the mandible and the skull base(Kulak Burun Boğaz İhtisas Dergisi, 2003) Kalcıoğlu, M. Tayyar; Öncel, Semih; Miman, Murat Cem; Erdem, Tamer; Bülent, MızrakÖz: On üç yaşında bir erkek çocukta Ewing sarkomuna rastlandı. Tedavi, tümörün başlangıçta az semptom vermesinden kaynaklanan tanı güçlükleri ve hastanın anne-babasının daha ileri araştırma ve tedaviyi kabul etmemeleri nedeniyle önemli ölçüde gecikti. Yaklaşık üç yıllık bir gecikmeden sonra, tümörün ağrısız bir lezyondan ağrılı büyük bir kitleye dönüştüğü görüldü. Bilgisayarlı tomografi ve kontrastlı manyetik rezonans görüntülerinde sağ mandibula ve kafa tabanını yaygın olarak tutan ve kafa içi uzanım gösteren tümör izlendi. Lezyonun yüzdeki ve intratemporal bölümleri tümüyle çıkarılırken, kafa içi uzanımı, kavernöz sinüs tutulumu yüzünden tümüyle çıkarılamadı. Histolojik ve immünkimyasal bulgular Ewing sarkomu tanısını destekler nitelikteydi. Hastaya cerrahi tedaviden sonra sistemik kemoterapi ve radyoterapi uygulandı. Radyoterapiden bir ay sonraki radyolojik incelemelerde akciğerde metastaz düşündüren bir kitle saptandı. Hasta, yatırılmasından iki gün sonra, kafa içi kitleye bağlı gelişen intrakranyal kanama nedeniyle yaşamını yitirdi. Başlık (İngilizce): Mandibula ve kafa tabanında Ewing sarkomu: Olgu sunumu Öz (İngilizce): A thirteen-year-old boy with Ewing's sarcoma was presented. The treatment was considerably delayed because of the initial diagnostic difficulties due to its insidious presentation and the unwillingness of the child's parents to further investigations and treatment. During a three-year delay, the tumor turned out to be a gross painful mass from a painless lesion. Cranial computed tomography and magnetic resonance imaging with contrast showed a destructive lesion extensively involving the right mandible and the skull base, with invasion to the intracranial space. Facial and intratemporal portions of the mass were removed totally, but the intracranial extension could not be totally excised because of cavernous sinus involvement. Histologic and immunohistochemical findings were consistent with the diagnosis of Ewing's sarcoma. The patient received systemic chemotherapy and radiotherapy following surgery. A month after radiation therapy, radiologic investigations showed a lung mass suggestive of metastasis. He died two days after hospitalization, from an intracranial hemorrhage associated with the intracranial mass.Öğe A case of necrotizing sialometaplasia in the upper lip(2003) Kızılay, Ahmet; Erdem, Tamer; Mızrak, Bülent; Bayındır, Tuba; Özturan, OrhanNekrotizan sialometaplazi benign, reaktif ve kendi kendini sınırlayan enflamatuvar bir hastalıktır. Bu hastalığın önemi, klinik ve histolojik özellikleri açısından karsinoma benzemesidir. Elli sekiz yaşında kadın hasta sağ üst dudakta, 0.5 cm boyutunda, mukoza altında sert bir kitle ile başvurdu. Biyopsi sonucunun adenoid kistik karsinom olarak bildirilmesi üzerine kitle geniş bir çevre doku ile çıkarıldı ve saha aynı seansta rekonstrükte edildi. Çıkartılan kitleye histopatolojik inceleme sonucunda nekrotizan sialometaplazi tanısı kondu. Olgunun üç yıllık izleminde nüks saptanmadı. Bu yazıda nekrotizan sialometaplazinin adenoid kistik karsinom ile karıştırılabileceği vurgulandı.Öğe Craniofacial features of children with celiac disease(Lippincott Williams & Wilkins, 2013) Selimoglu, Mukadder A.; Kelles, Mehmet; Erdem, Tamer; Ertekin, Vildan; Karabiber, Hamza; Selimoglu, ErolBackground and goalsGrowth retardation is one of the most important signs of childhood celiac disease (CD); however, it is not very well known whether craniofacial growth is also affected. We aimed to carry out a detailed craniofacial morphological study to derive a conclusion on the craniofacial features of children with CD.Participants and methodsEighty-four 2-16-year-old children with biopsy-proven CD and 84 age-matched and sex-matched healthy children were included. Of these, 37 children (44.0%) had been newly diagnosed and 47 (56.0%) were on a gluten-free diet. Anteroposterior and lateral photographs were evaluated using the Scion Image software program for the measurements of the distances between reference points on the face.ResultsExcept for nasofrontal angle (nfa), nasolabial angle (nla), pronasale height (prnh), nasal dorsum height (ndh), and nasal radix height (nrh), all measurements were significantly greater in patients compared with controls. In celiac children, all facial proportions except forehead/face height (t-gl/t-gn) and nose length/face height (n-ns/t-gn) were significantly different from those of controls. Except for nla, prnh, ndh, nrh, t-gl/t-gn, face height to total face height ratio (sn-gn/t-gn), n-sn/t-gn, ear length to face height ratio (s-sba/t-gn), and face width to face height ratio (z-z/t-gn), all measurements were statistically different in those on a gluten-free diet and newly diagnosed children.ConclusionMost of the facial measurements and proportions of celiac children were different from those of controls. Our data confirm those of a previous study reporting that the forehead proportion is not altered in childhood CD. Pathophysiological mechanisms underlying these alterations are not clear but disruptions of growth during certain critical periods may be responsible.Öğe Diffusion-Weighted Images Differentiate Benign From Malignant Thyroid Nodules(Wiley, 2010) Erdem, Gulnur; Erdem, Tamer; Karakas, Hakki Muammer; Mutlu, Deniz Yakar; Firat, Ahmet Kemal; Sahin, Ibrahim; Alkan, AlpayPurpose: To reveal the possible role of diffusion-weighted images (DWI) in the differential diagnosis of benign and malignant thyroid nodules by comparing the results of fine-needle aspiration cytology (FNAC). Materials and Methods: In an 18-month period (December 2005 to May 2007), 27 cases with benign thyroid nodules with a total of 52 benign nodules, nine cases with thyroid gland malignancy and 24 healthy control cases were included in the study. Cases that were indicated to undergo to FNAC examination and sent by a clinician for biopsy to the radiology unit were included in the study to assess the cytopathologic confirmation of the clime, ultrasonographic, and magnetic resonance imaging (MRI) findings. Results: The mean apparent diffusion coefficient (ADC) values of thyroid nodules were 2745.3 +/- 601.1 x 10(-6) mm(2)/s (1605-3899 x 10(-6)mm(2)/s) in the benign group and 695.2 +/- 312.5 x 10(-6)mm(2)/s (165-1330 x 10(-6)mm(2)/s) in the malignant group. Normal thyroid tissues had mean ADC values of 1344.1 +/- 276.4 x 10(-6) mm(2)/s (1015-1764 x 10(-6)mm(2)/s). The ADC values of three subgroups were significantly different (P = 0.0001). A reduced ADC was observed in most. types of malignant tumors due to the consequent decrease of the extracellular extravascular space. Conclusion: Our preliminary results showed that ADC values of nodules may provide useful data about the nature of a thyroid nodule.Öğe Does Aluminum Cause Ototoxicity in Rats?(Aves, 2011) Selimoglu, Erol; Bayindir, Tuba; Iraz, Mustafa; Gul, Mehmet; Durgun, Yesim; Erdem, Tamer; Kalcioglu, TayyarBackground: Aluminum (Al) is a nonessential and toxic metal to which humans are frequently exposed. Except one study which revealed adverse effects of serum Al levels on the auditory functions in hemodialysis patients, there is not any other study on the effects of Al on auditory functions. Study design: Acute and chronic effects of Al on rat auditory system were investigated in that randomized controlled study. Methods: Forty five male Sprague-Dawley rats were included. Rats were divided into six groups according to the dose and route of Aluminum chloride (AlCl3): in groups A (n=7), B (n=9), and C (n=9), intraperitoneally (IP) AlCl3 was injected in doses of 1 mg/kg, 5mg/kg, and 80mg/kg, respectively; in control group (group K, n=6), saline was injected IP; in groups D (n=7) and E (n=7) oral AlCl3 was administered in doses of 5mg/kg, and 50mg/kg, respectively. OAE measurement was performed for four times in IP AlCl3 groups; before and on the 1st, 7th, and 14th days after aluminum administration. In oral group OAE measurement was performed before and on the 1st, 2nd, and 3rd months after aluminum administration. The distortion product otoacoustic emissions (DPOAEs) at 2f1-f2 were recorded and analyzed. Histological examination of the cochlea was performed. Results: DPOAE measurements of all groups before and after AlCl3 administrations were not statistically different. Histological examination revealed normal stria vascularis, spiral ganglion and organ of cord in all groups. Conclusion: Neither acute nor chronic administration of AlCl3 in aforementioned doses and routes caused neither clinical nor histological ototoxicity.Öğe The effect of adenoid hypertrophy on maxillofacial development: an objective photographic analysis(Biomed Central Ltd, 2016) Koca, Cigdem Firat; Erdem, Tamer; Bayindir, TubaBackground: Deformity in the dental arc and facial skeleton by adenoid hypertrophy due to chronic mouth breathing is a well-known process. Most of the related studies have been based on cephalometric analyses. The aim of this study is to detect the presence of skeletal deformities on the soft tissue by analyzing distances and angles on photographs. Methods: Ninety-seven children having between 25 and 100 % of adenoids, ages 4-12 years (48 boys, 49 girls), and 90 cases having 0-25 % adenoid tissue, ages 4-12 years (54 boys, 36 girls), were studied by clinical history, physical examination (including endoscopy), and standardized clinical photographs. The children and parents were asked if any of the following were present in the children: snoring, sleep apnea, daytime sleepiness, poor school performance, mouth breathing during sleep, smoking parents, and restlessness during sleep. Results: The assessment of linear and angular measurements on the clinical photographs showed, in the group having thicker adenoids compared with controls, a statistically significant increase in the distance between nasion and tip and nasion and subnasale and in the angle between Frankfort horizontal plane-gnathion-angulus mandible; there was also a statistically significant decrease in the distance between endocanthion and exocanthion and the angles between tragion-angulus mandible and gnathion and between nasion-angulus mandible and gnathion. Conclusions: The analyses showed a significant increase in the anterior face height and increase in the angle between Frankfort horizontal plane-gnathion-angulus mandible and a retropositioned and posterior-rotated mandible due to thicker adenoids.Öğe Effects of chronic exposure of electromagnetic fields from mobile phones on hearing in rats(AurisNasus Larynx, 2003) Kızılay, Ahmet; Özturan, Orhan; Erdem, Tamer; Kalcıoğlu, Mahmut Tayyar; Miman, Murat CemObjective: Little attention has been paid to the effects of electromagnetic field (EMF) of mobile phones on hearing. The aim of this study is to investigate the effects of chronic exposure to EMF emitting from mobile phones on the inner ear of adult and developing rats using distortion product otoacoustic emissions (DPOAEs). Methods: EMF of mobile phones exposure was scheduled according to a sham-exposure controlled experimental design. Every day seven of 14 adult and four newborn rats were exposed to 1-h mobile phone EMF for 30 days, while the other seven adult rats were assigned to control group. DPOAEs were measured in both groups before and after the chronic exposure to EMF. The newborn rats were tested following similar exposure beginning on the 2nd day after birth. Results: No measurable EMF associated changes in DPOAEs either in adult or developing rat inner ears were determined (P /0.05). Conclusion: It was concluded that chronic exposure of EMF, as long as 30 days 1 h per day, emitting from a mobile phone did not cause any hearing deterioration in adult and developing rats, at least at outer and middle ear and cochlear levels.Öğe The effects of the chorda tympani damage on submandibular glands biometric changes(Auris Nasus Larynx, 2003) Miman, Murat Cem; Sığırcı, Ahmet; Özturan, Orhan; Karataş, Erkan; Erdem, TamerObjective: It was aimed to analyze the biometric changes in ipsilateral submandibular glands of patients with unilateral chorda tympani (ChT) section during otological operations, compared with change in size of the contralateral glands and with those of healthy subjects. Methods: 29 patients with unilateral complete ChT section and 29 healthy subjects with identical ages, genders, and weights to the patient group were examined ultrasonographically. The patients having a mean duration to follow-up examination of 32 months (2 /84 months) were subdivided into two groups by their time to follow-up as short-term patient group (2 /12 months, 14 patients) and long-term patient group (13 /84 months, 15 patients). The ultrasonographic dimensions and volumes of submandibular glands were compared statistically between the groups. Results: In the patient group, the glands on the contralateral, non-operated side were found to be greater than the ipsilateral, denervated glands in terms of both paramandibular depth dimension (P B/0.05) and volume (P B/0.01). The differences could be determined only in long-term patient group. When comparing the submandibular glands of the patient group with those of the control group, it was found that paramandibular depth dimension and volume of the submandibular glands on the contralateral, non-operated side were statistically greater (P B/0.01). There was no difference between submandibular glands on the operated side of the patient group and those of the control group (P /0.05). Conclusion: The late (13 /84 months) biometric results of ChT damage on submandibular gland were significant for increase in the size of the contralateral, non-denervated submandibular gland. An atrophying effect was not ascertained in the submandibular glands denervated parasympathetically due to the section of the ChT.Öğe Endoscopic Removal Technique of a Huge Ethmoido-Orbital Osteoma(Lippincott Williams & Wilkins, 2009) Miman, Murat C.; Bayindir, Tuba; Akarcay, Mustafa; Erdem, Tamer; Selimoglu, ErolOsteomas are slow-growing benign tumors of the paranasal sinuses. They originate from the sinus wall and generally fills the sinus cavity. Many osteomas arc asymptomatic and diagnosed incidentally on radiographs. The well-circumscribed, dense bony appearance on radiographs is usually diagnostic. Osteomas become symptomatic when they extend to the orbit or cranium. We report a rare case of ethmoido-orbital osteoma. Case reports and a review of the literature concerning osteoma and surgical techniques are presented. Treatment is not recommended in asymptomatic osteomas. If treatment is indicated, external or endoscopic approach can be chosen. The choice of surgical approach depends on the size of the lesion, location, and the experience of the surgeon.Öğe Evaluation of the auditory effects in controlled and uncontrolled type 2 diabetes mellitus using otoacoustic emissions(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2010) Bayındır, Tuba; Erdem, Tamer; Uzer, Elmas; Toplu, Yüksel; Sarı, Ramazan; Özturan, OrhanÖz: İnsülin bağımlı (Tip 1 DM) ya da bağımsız (Tip 2 DM) diabetes mellitusta görülebilen işitme kaybı, bilateral, progresif sensörinöral tip işitme kaybı olarak tanımlanmıştır. Bu işitme kaybı mikroanjiopati, nöronal dejenerasyon ya da diabetik ensefalopati ile ilişkili olabilir. Bu çalışmanın amacı Tip 2 DM’da metabolik kontrolün subklinik işitme fonksiyonları üzerine etkisini otoakustik emisyon ölçümleri ile değerlendirmekti. Diabetes mellitusun metabolik kontrolü glikolize hemoglobin (HgA1c) ile değerlendirildi. İşitmesi normal olan (işitme eşiği ?30dB), metabolik kontrol sağlanmış ve sağlanamamış diabetik hastalarda distorsiyon ürünü (DPOAE) ve geçici uyarılmış (TEOAE) otoakustik emisyon ölçümleri yapıldı. Bu kriterleri taşıyan 25 hasta çalışmaya dahil edildi ve hastalar HgA1c seviyelerine göre iki gruba ayrıldı. Grup 1’de metabolik kontrolü sağlanmış (HgA1c<%6) hastalar, grup 2’de ise metabolik kontrolü sağlanamamış hastalar (HgA1c>%6) yer aldı. Bu sayede Tip 2 DM’da gliseminin metabolik kontrolünün dış tüylü hücreler üzerindeki etkisinin araştırılması hedeflendi. Bu çalışmada otoakustik emisyon ölçümleri ile insülin bağımlı olmayan diabetes mellitusta metabolik kontrolün sağlanmamış olması ya da olmamasının, dış tüylü hücre fonksiyonunu etkilemediği istatistiksel olarak gösterilmiştir. Her ne kadar çalışmamızda diabetik hastalarda metabolik kontrolün işitme kaybı üzerine etkisi olmadığı otoakustik emisyon ölçümleri ile gösterilmiş olsa da, bu konuda daha geniş çalışmaların yapılmasına ihtiyaç vardır.Öğe Fleksibl Endoskopi Ve Kulak Burun Boğaz Hastalıklarında Kullanımı(Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi, 2000) Kalcıoğlu, M. Tayyar; Miman, Murat Cem; Erdem, Tamer; Akarçay, Mustafa; Aladağ, İbrahimFleksibl fiberoptik nazofaringolaringoskop, tek bir enstrümanla kulak, burun, nazofarenks, hipofarenks ve larenksindeğerlendirilebilmesini sağlayan bir cihazdır.İlk defa 1975yılında kulak burun boğaz kliniklerinde kullanılmaya başlanmış ve günümüze kadar geçen süre İçerisinde giderek artan bir endikasyon yelpazesine sahip olmuştur. Birçok Kulak Burun Boğaz hastalıklarının tanısında, dökümante edilmesinde, hatta bazen tedavisinde de kullanılabilen, pratik ve uygulama kolaylığı olan bir dhaz olması nedeniyle konvansiyonei yöntemlere ve rigı't endoskopiye göre daha üstündür.Öğe A functional and aesthetic solution for saddle nose deformity: The use of the inferior turbinate bone(Kulak Burun Boğaz İhtisas Dergisi, 2003) Özturan, Orhan; Erdem, Tamer; Miman, Murat Cem; Erguvan, RezzanÖz: Bu yazıda, hafif ve orta derecede bozukluk gösteren semer burunların tamirinde başvurulabilecek yeni bir materyal olarak alt konka kemiğinin kullanımı, orta derecede deformitesi olan 24 yaşındaki erkek hastanın tedavisiyle birlikte sunuldu. Ameliyat sonrası izleminde hastada komplilkasyon gelişmedi. Ameliyattan 13 ay sonra alınan fotoğraf ve üç-boyutlu bilgisayarlı tomografi görüntülerinde, rekonstrüksiyon alanının rezorbe olmadığı görüldü. Ameliyat öncesindeki şikayetleri tamamen geçen hasta, fonksiyonel ve kozmetik sonuçlardan memnun olduğunu belirtti. Ayrıca, alt konka kemiğinin yumuşak dokusunda bulunan glandüler yapıların derinliğini ortaya koymak amacıyla yapılan histolojik çalışmada, kemiğin kısmen soyularak daha düzgün şekilli olarak burun sırtında kullanılabileceği görüldü. Başlık (İngilizce): Semer burun tamirinde alt konka kemiğinin kullanımı: Fonksiyonel ve estetik bir çözüm Öz (İngilizce): The use of a new autologous material, the inferior turbinate bone, for nasal augmentation is presented together with surgical treatment of a 24-year-old male patient with moderately severe saddle nose deformity. In the postoperative period, no complications were observed. Photographs and three-dimensional computed tomography views obtained 13 months after the operation showed that the reconstruction area was highly free of postoperative resorption. The patient's complaints disappeared, and he was satisfied with functional and cosmetic results. Moreover, a histologic evaluation which was made to assess the depth of the glandular component showed that the inferior turbinate bone could be used over the nasal dorsum in a smoother shape, retaining its overlying soft tissue.Öğe Kontrollü ve Kontrolsüz Tip 2 Diabetes Mellitusun İşitme Üzerine Etkisinin Otoakustik Emisyon İle Değerlendirilmesi(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2010) Bayındır, Tuba; Erdem, Tamer; Uzer, Elmas; Toplu, Yüksel; Sarı, Ramazan; Özturan, OrhanThe hearing loss associated with both insulin dependent (Type 1 DM) or non-insulin dependent diabetes mellitus (Type 2 DM) is described as a bilateral and progressive sensorineural type hearing loss. The hearing loss in diabetic patients may be related to microangiopathy, neuronal degenerations or diabetic encephalopathy. The purpose of this study was to establish the effect of metabolic control on the subclinical auditory disfunction related with Type 2 DM by utilizing otoacoustic emission. The metabolic control of the DM was measured by using HbA1c. Distortion product otoacoustic emissions (DPOAE) and transient evoked otoacoustic emissions (TEOAE) measurements were accomplished in metabolicolly controlled and uncontrolled diabetic patients with hearing levels better than 30 dB in both groups. Twenty-five patients with Type 2 DM were eligible to participate in the study. The patients were seperated into two groups according to the HgA1c levels. Group 1 and Group 2 consisted controlled Type 2 DM cases having HgA1c<6% and uncontrolled Type 2 DM cases with HgA1c>6%. Therefore; the effects of metabolic control of glycemia on the outer hair cells (OHCs) functions were evaluated in the Type 2 DM patients. We aimed to investigate the possible role of metabolic control in diabetic patients on the outer hair cells (OHCs) functions.No statistically significant differences were found in the otoacoustic emission measurements of the patients who have metabolicolly controlled diabetes and uncontrolled group. In this study, by using DPOAE (DPgram and DPOAE I/O) and TEOAE measurements. There was no statistically significant effect of metabolic control on hearing loss in diabetic patients. Further comprehensive clinical investigations shoud be done to reveal the effects of metabolic control in diabetes mellitus on hearing.Öğe Kızamık Komplikasyonu: Sensörinöral Tip İşitme Kaybı. Olgu Sunumu ve Literatürün Gözden Geçirilmesi(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2010) Bayındır, Tuba; Kayabaş, Üner; Özgör, Bilge; Fırat, Yezdan; Erdem, Tamer; Bayındır, YaşarKızamık, çocukluk çağında sık görülen viral enfeksiyonlardan biridir. Ulusal aşılama programları sayesinde, hem görülme sıklığı hem de işitme kaybı dahil bir çok komplikasyonu anlamlı derecede azalmıştır. İki doz kızamık aşısı yapılmış olmasına rağmen, iki yıl önce ağır seyreden kızamık sonrası, sağ kulakta işitme kaybı farkedilen beş yaşındaki erkek çocuğun yapılan incelemeleri sonrasında sensörinöral işitme kaybı saptandı. Gelişen sensörinöral tip işitme kaybı, diğer nedenler ekarte edildikten sonra iki yıl önce geçirilen kızamığın komplikasyonu olarak değerlendirildi. Çocukluk çağında sensörinöral tip işitme kaybı kalıtsal, metobolik, toksik, otoimmun, travmatik ve vasküler nedenlerle ilişkili olabileceği gibi, kızamık ve diğer viral infeksiyonlar sonrasında da gelişebilir. Sonuç olarak, kızamığın şiddet ve komplikasyonlarının, aşılama programları sayesinde azaldığı bilinmektedir. Ancak, aşılamaya rağmen kızamığa ve işitme fonksiyonlarının kaybını da içeren birtakım komplikasyonlarına rastlanılabileceği unutulmamalıdır.Öğe Landau-Kleffner sendromu (Edinsel epileptik afazi)(Kulak Burun Boğaz İhtisas Dergisi, 2003) Erdem, Tamer; Kirazlı, Tayfun; Tütüncüoğlu, SeranurÖz: Landau-Kleffner sendromu veya edinsel epileptik konuşamama (afazi) normal dil ve motor gelişimi gösteren çocuklarda ortaya çıkan kazanılmış bir konuşamama halidir. Henüz bilinen bir tedavisi olmamasına rağmen, şimdiye kadar valproik asit, yüksek doz metil-prednizolon, adrenokortikotropin hormon, damar içi immünglobülin, klobazam, sultiyam, levatirasetam ve cerrahi tedavi (mutiple subpial transection) kullanılmış ve başarılı sonuçlar bildirilmiştir. Biz de beş ve sekiz yaşında Landau-Kleffner sendromu tanısı konulan iki olgumuza valproik asit ile birlikte önce damar içi immünglobülin, yanıt alamadığımız için sonra yüksek doz metil-prednizolon uyguladık. Damar içi immünglobülin tedavisine iki olgumuzda da yanıt alamadık. Ancak yüksek doz metil prednizolon uyguladığımız olgularımızdan birisinde hem klinik, hem de elektroansefalogram bulgularında düzelme saptadık. Başlık (İngilizce): Landau-Kleffner syndrome: two cases report Öz (İngilizce): Landau-Kleffner syndrome (LKS) or acquired epileptic aphasia is an acquired aphasia in children showing normal language and motor development. Although its treatment is not standardized till now valproic acid (VPA), high dose methyl-prednisolone, adrenocorticotropic hormone, intravenous immunoglobulin (IVIG), clobazam, sulthiam, levatiracetam and surgical treatment (multiple subpial transections) were used and successful results were reported. We just administered high doses of methyl-prednisolone to our five and eight years old two cases of Landau-Kleffner syndrome as we couldn’t recieve response to valproic acid in addition to intravenous immungloubulın treatment. However of the cases who received high dose methyl-prednisolone showed clinical and elektroencephalographical improvement.Öğe Laryngotracheal reconstruction of the congenital glotto subglottic stenosis with autogenous thyroid cartilage interposition a case report(Kulak Burun Bogaz Ihtisas Dergisi, 2002) Özturan, Orhan; Kızılay, Ahmet; Miman, Murat Cem; Öncel, Semih; Kalcıoğlu, Mahmut Tayyar; Erdem, TamerSurgical correction of grade III glotto-subglottic stenosis in a two-month-old girl was illustrated in a staged mann e r. Firstly, a silicone keel was placed via anterior thyrotomy following a tracheotomy. Secondly, laryngotracheal reconstruction was performed by interposing an autogenous thyroid cartilage anteriorly between the edges of the longitudinally divided cricoid cartilage and the upper tracheal rings. A stent was maintained for two months. The glottis and subglottis appeared patent and healed following removal of the stent. A meaningful voice and rather comfortable respiration were observed during a 13-month follow-up.The use of thyroid cartilage autograft offers many advantages in laryngotracheal reconstruction with considerably less technical diff i c u l t y.
