Yazar "Eroğlu, Mehmet" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Mesleki Gelişim Etkinlikleri Ölçeğinin Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması(2020) Eroğlu, Mehmet; Özbek, RamazanBu araştırmanın amacı Kwakman (1999) tarafından geliştirilen ve Dijkstra (2009) tarafından güncellenenmesleki gelişim etkinlikleri ölçeğinin Türkçeye uyarlama çalışmasının yapılmasıdır. Orijinal formu 3 boyut ve40 madde olan ölçeğin uyarlama çalışmalarının ilk aşamasında dilsel ve kültürel eşdeğerlik çalışmasıyapılmıştır. Ölçekteki 5 madde kültürel yapıya uygun olmadığından uzman görüşüyle çıkarılarak 35 maddelikuygulama formu oluşturulmuştur. Araştırmanın verilerini toplamak için İnönü Üniversitesi Bilimsel Araştırmave Yayın Etiği Kurulu’ndan etik uygunluk raporu (Tarih: 03/08/2017, Karar no: 2017/3/2), Elazığ İl MilliEğitim Müdürlüğü'nden araştırma izni (Tarih: 28/03/2017, Sayı: 79137285-604.01.01-E.4143261) alınmıştır.Ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları için 748 öğretmenden veri toplanmıştır. Yapılan açımlayıcı faktöranalizinde, toplam varyansın %59.37’ sini açıklayan faktör yükleri .80 ile .49 arasında olan 22 maddedenoluşan 4 boyutlu ölçek elde edilmiştir. Yapılan doğrulayıcı faktör analizinde iyi uyumu gösteren ?2/sd = 2.30,TLI = .95, CFI = .95, RMSEA = .048, SRMR = .042 uyum indeksi değerleri elde edilmiştir. Oluşan faktörlerölçeğin orijinal hali dikkate alınarak işbirliği etkinlikleri, güncelleme etkinlikleri, paylaşım etkinlikleri veyansıtma etkinlikleri olarak adlandırılmıştır. Bu sonuçlar ölçme aracının yapısal geçerliğinin olduğunu ortayakoymuştur. Ölçeğin güvenirlik analizleri için Cronbach Alpha iç tutarlılık katsayısı hesaplanmıştır. CronbachAlpha iç tutarlılık katsayıları, işbirliği etkinlikleri için .88, güncelleme etkinlikleri için .84, paylaşımetkinlikleri için .88, yansıtıcı etkinlikler için, .70 iken ölçeğin geneli için .92 olarak hesaplanmıştır. Sonuçolarak uyarlaması yapılan öğretmenlerin mesleki gelişime katılımlarını ölçebilecek mesleki gelişim etkinlikleriölçeği, 4’lü likert tipinde 22 maddeden oluşan geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu belirlenmiştir.Öğe Öğretmen Adaylarının Kendi Kendine Öğrenmeye İlişkin Hazırbulunuşluklarının İncelenmesi(2017) Özbek, Ramazan; Eroğlu, Mehmet; Donmuş Kaya, VildanÖz: Bu araştırmanın amacı öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenmeye ilişkin hazırbulunuşluk (KKÖH) düzeylerini bazı değişkenler açısından incelemektir. Araştırma, tarama (survey) modelindedir. Araştırmanın çalışma grubunu 2013-2014 akademik yılında Fırat Üniversitesi Eğitim Fakültesinin farklı bölümlerine devam eden 436 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Fisher, King ve Tague (2001) tarafından geliştirilen ve Salas (2010) tarafından Türkçeye uyarlanan KKÖHÖ ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada öğretmen adaylarının genel olarak KKÖH düzeylerinin yüksek olduğu, kadın öğretmen adaylarının ise KKÖH düzeylerinin erkek öğretmen adaylarından daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Bunun yanında öğretmen adaylarının KKÖH düzeyleri sınıf düzeyine göre değişmezken, okudukları bölüme göre farklılık göstermektedir. Öğretmen adaylarının öğrenme isteklerinin ortalama günlük ders çalışma süresine göre farklılaştığı belirlenmiştirÖğe Öğretmenlerin mesleki gelişime katılımlarıyla, mesleki gelişime yönelik tutumları, kendi kendine öğrenmeye hazır bulunuşlukları ve destekleyici okul özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi(İnönü Üniversitesi, 2019) Eroğlu, MehmetBu araştırmanın amacı öğretmenlerin mesleki gelişime katılımları ile mesleki gelişime yönelik tutumları, kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşlukları ve destekleyici okul özelliklerine ilişkin algıları arasındaki ilişkileri incelemektir. Ayrıca bu değişkenlerin öğretmenlerin bazı demografik özelliklerine (cinsiyet, kıdem, branş vb) göre değişimini belirlemektir. Araştırma hem ilişkisel hem de nedensel karşılaştırma modelinde tasarlanmıştır. Araştırmanın örneklemini Elazığ il merkezindeki ortaokul ve liselerde çalışan 542 branş öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada verileri toplamak için araştırmacı tarafından oluşturulan kişisel bilgi formunun yanısıra Kwakman (1999) tarafından geliştirilen ve araştırmacı tarafından uyarlanan mesleki gelişim etkinlikleri ölçeği, Torff ve Session (2005) tarafından geliştirilen Özer ve Beycioğlu (2010) tarafından uyarlanan mesleki gelişime yönelik tutum ölçeği, Fisher ve arkadaşları (2001) tarafından geliştirilen Şahin ve Erden (2009) tarafından uyarlanan kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşluk ölçeği, araştırmacı tarafından geliştirilen destekleyici okul özellikleri ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde yüzde, frekans, ortalama, bağımsız örneklemler t testi, tek yönlü Anova, çoklu regresyon analizi ve basit aracılık analizi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre öğretmenlerin mesleki gelişime katılım düzeyleri kısmen yüksektir. Ancak işbirliği etkinliklerine katılım düzeyleri düşüktür. Öğretmenlerin mesleki gelişime katılımları, cinsiyet, medeni durum, mesleki kıdem ve branş değişkenlerine göre farklılaşmaktadır. Öğretmenlerin mesleki gelişime yönelik tutumları kısmen yüksektir. Öğretmenlerin mesleki gelişime yönelik tutumları medeni durum ve kıdem değişkenlerine göre anlamlı şekilde farklılaşmaktadır. Öğretmenlerin kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeyleri yüksektir. Öğretmenlerin kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeyleri branş değişkenine göre anlamlı şekilde farklılaşmaktadır. Öğretmenlerin destekleyici okul özelliklerine ilişkin algıları düşüktür. Öğretmenlerin destekleyici okul özelliklerine ilişkin algıları öğretim kademesi, mesleki kıdem ve branş değişkenlerine göre anlamlı şekilde farklılaşmaktadır. Öğretmenlerin mesleki gelişim etkinliklerine katılımlarını, mesleki gelişime yönelik tutum, kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşluk ve destekleyici okul özelliklerine ilişkin algı değişkenleri anlamlı şekilde yordamaktadır. Bu değişkenler varyansın % 34'ünü açıklamaktadır. Varyansı en çok açıklayan değişken kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşluk iken en az açıklayan değişken mesleki gelişime yönelik tutumdur. Ayrıca kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşluk, mesleki gelişimin bütün alt boyutlarını anlamlı şekilde yordayan tek değişkendir. Kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşluğun hem mesleki gelişime katılım ile mesleki gelişime yönelik tutum arasında hem de mesleki gelişime katılım ile destekleyici okul özellikleri arasındaki ilişkide aracı olduğu belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar öğretmenlerin mesleki gelişime katılımında kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşluk, destekleyici okul özellikleri ve mesleki gelişime yönelik tutumun önemli olduğunu göstermektedir. Bu sonuçlara göre öğretmenlerin kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşluklarının artırılması, öğretmenlerin hizmet öncesi ve hizmet içi eğitim programlarının temeline kendi kendine öğrenme becerilerinin alınması, okulların öğretmenlerin mesleki gelişimini destekleyen mesleki öğrenme topluluklarına dönüştürülmesi, hizmet içi eğitimlerin ve diğer mesleki gelişim etkinliklerinin niceliğinin ve niteliğinin artırılması şeklinde önerilerde bulunulmuştur. Anahtar kelimeler: Mesleki gelişim, kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşluk, destekleyici okul özellikleri, mesleki öğrenme topluluğu, mesleki gelişime yönelik tutum, yetişkin eğitimi.Öğe Öğretmenlerin Mesleki Gelişimine İlişkin Milli Eğitim Şurası Kararlarının İncelenmesi(2016) Eroğlu, Mehmet; Özbek, Ramazan; Şenol, CemÖz: Araştırmanın amacı, 1939-2014 yılları arasında toplanan Milli Eğitim Şuralarında mesleki gelişim ile ilgili olarak alınan kararları incelemektir. Bu araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Bu araştırmanın evrenini, 1939-2014 yılları arasında yapılmış olan Türk Milli Eğitim Şura kararları oluşturmaktadır. Araştırmada, veri toplama yöntemi olarak yazılı doküman incelemesi kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan yazılı dokümanlar, 1939-2014 yılları arasında yapılmış olan 19 Milli Eğitim Şurasının rapor içerikleridir. Veriler betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Bu çalışmada, 9 şurada mesleki gelişime ilişkin kararların alındığı, özellikle son iki şurada bu kararların yoğunlaştığı görülmektedir. Mesleki gelişime ilişkin kararların alındığı ilk şura 9. şuradır. Bunun yanında 11., 18. ve 19. şuralarda mesleki gelişim üzerinde durulmuştur. Mesleki gelişime ilişkin kararlar incelendiğinde hizmetiçi eğitim, mesleki gelişim fırsatlarının sağlanması, mesleki gelişim yaklaşımının oluşturulması, kariyer geliştirme ve ödüllendirme ve kurumlar arası işbirliği temalarının öne çıktığı belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre, mesleki gelişimin eğitim sistemi için öneminin fark edildiği ve bunların kararlara yansıtıldığı tespit edilmiştir
