Yazar "Kütük, Meryem Özlem" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Determination of Beliefs, Attitudes of Consulting Teachers towards Mental Diseases, and Referral Reasons of Their Students to a Child and Adolescent Psychiatrist(2016) Kütük, Meryem Özlem; Durmuş, Emine; Gökçen, Cem; Toros, Fevziye; Güler, Gülen; Evegu, ErkanAbstract: Rehber öğretmenlerin ruhsal hastalıklara yönelik inançlarının, tutumlarının ve öğrencilerini çocuk ve ergen psikiyatri uzmanına yönlendirme gerekçelerinin belirlenmesi Amaç: Çalışmamızda rehber öğretmenlerin ruhsal hastalıklara yönelik inançları, tutumları ve öğretmenlerin öğrencilerini çocuk ve ergen psikiyatri uzmanına yönlendirme gerekçelerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma, 118 rehber öğretmen ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama işlemi sosyodemografik bilgi formu ve Ruhsal Hastalığa Yönelik İnançlar Ölçeği (RHYİÖ) yoluyla elde edilmiştir. Sonuçlar: Elde edilen bulgulara göre, rehber öğretmenlerin %15.3'ü bir ruhsal sorun nedeni ile herhangi bir zamanda psikiyatri uzmanına, %32.2'si çocuğu için çocuk ve ergen psikiyatri uzmanına başvurmuş ve %89.8'i öğrencilerini, çocuk ve ergen psikiyatri uzmanına yönlendirmiştir. Öğretmenlerin, RHYİÖ'den aldıkları puan ortalamaları toplam ölçekten 80.41±9.32, tehlikeli alt ölçeğinden 28.82±5.35, çaresizlik ve kişilerarası ilişkilerde bozulma alt ölçeğinden 43.83±4.93 ve utanma alt ölçeğinden 7.76±1.81 puandı. Katılımcıların RHYİÖ'den aldıkları puan ortalamaları cinsiyet, yaş, medeni durum, görev yaptığı kurum, hizmet yılı ve mezun oldukları lisans programı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Rehber öğretmenlerin öğrencilerini çocuk ve ergen psikiyatri uzmanlarına yönlendirme gerekçeleri sırasıyla davranış bozukluğu (%31.10), dikkat eksikliği (%16.10), depresif duygudurum (%14.72) ve hiperaktivite (%12.20) olarak saptandı.Sonuç: Bu araştırmada rehber öğretmenlerin ruhsal hastalıklara yönelik olumsuz inançları olduğu, ruhsal hastalıklara yönelik utanma duygusu yaşadığı ve bu hastaları tehlikeli olarak değerlendirdiği görülmektedir. Diğer yandan öğretmenlerin, bu hastalıkların bireylerde çaresizlik yarattığı ve kişiler arası iletişimi bozduğu yönünde bir inançları olduğu da bulunmuştur. Çalışmamızın, literatür taramamız sonucunda rehber öğretmenlerin ruhsal hastalıklara yönelik tutum ve inançlarını, öğrencilerini psikiyatriste yönlendirme gerekçelerini inceleyen ilk çalışma olduğunu düşünülmektedir.