Yazar "KARAHAN, Elif" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe HEMŞİRELİK ÖĞRENCİLERİNİN KANITA DAYALI HEMŞİRELİK UYGULAMALARINA YÖNELİK BİLGİ, TUTUM VE DAVRANIŞLARI(2021) ÇELİK, Sevim; KÖSTEKLİ, Sibel; KARAHAN, ElifAraştırmanın amacı, öğrenci hemşirelerin kanıta dayalı hemşirelik uygulamalarına yönelik bilgi, tutum ve davranışlarını belirlemektir. Bu kesitsel tipte tanımlayıcı çalışma, bir fakültenin hemşirelik bölümünde 2017-2018 eğitim öğretim yılı bahar yarıyılında öğrenim gören 722 öğrenci ile yapıldı. Veriler, anket formu ve Öğrencilerin Kanıta Dayalı Hemşirelik Konusundaki Bilgi, Tutum ve Davranışları Ölçeği ile toplandı. Veriler tanımlayıcı istatistiksel yöntemlerin yanı sıra student t testi, tek yönlü ANOVA, Kruskal-Wallis testi ve Pearson Korelasyon testi ile değerlendirildi. Öğrencilerin ölçeğin bilgi alt boyutundan ortalama 22.14±4.78, tutum alt boyutundan ortalama 24.10±5.80, gelecekte kullanma alt boyutundan 37.49±7.56 ve uygulama alt boyutundan 16.69±5.86 puan aldıkları bulundu. Öğrencilerin yaşları ve öğrenim gördükleri sınıf ile ölçeğin bilgi, tutum ve gelecekte kullanma alt boyutları puan ortalamalarının istatistiksel anlamlı farklılık gösterdiği belirlendi (p<0.05). Üniversitede kanıta dayalı hemşirelik ile ilgili ders alan, üniversite dışında bu konuya yönelik eğitime katılan ve mesleki uygulamalarında kanıta dayalı hemşirelik bilgisine ihtiyaç duyduğunu ifade eden öğrencilerin ölçeğin uygulama alt boyutu puan ortalamalarının daha yüksek olduğu saptandı (p<0.05). Araştırma öğrencilerin kanıta dayalı uygulama bilgi, tutum ve gelecekte kullanma puan ortalamalarının iyi düzeyde olduğunu, uygulama puan ortalamasının orta düzeyde olduğunu gösterdi. Öğrencilerin yaş ve sınıf düzeylerinin bilgi, tutum, gelecekte kullanma ve uygulama puan ortalamalarında etkili olduğu saptandı.Öğe YARDIMCI HİZMET PERSONELİNE VERİLEN UYGULAMALI EL HİJYENİ EĞİTİMİNİN EL HİJYENİ UYUMUNA ETKİSİ(2021) DOĞAN, Şükran; KARAHAN, ElifAraştırma, yardımcı hizmet personeline (YHP) hijyenik el yıkama uyumuna yönelik verilen eğitimin etkisini değerlendirmek amacıyla, tek gruplu ön test-son test yarı deneysel tipte gerçekleştirildi. Araştırma; cerrahi klinikler, ameliyathane, yoğun bakım üniteleri (YBÜ) ve invaziv işlem yapılan kliniklerde, 159 YHP ile yürütüldü. Veriler, Kişisel Bilgi Formu ve YHP El Hijyeni Uyum Ölçeği ile toplandı. Katılımcılara uygulamalı hijyenik el yıkama eğitimi verildi. Eğitim öncesi ve 3 ay sonrasında, YHP’nin el hijyeni uyumu değerlendirildi. Verilerin analizinde; tanımlayıcı, Kolmogorov-Smirnov, Shapiro-Wilk, Wilcoxon, Friedman, Kruskal Wallis ve Mann-Whitney U testleri kullanıldı. Araştırmaya katılan YHP’nin; %52,8’inin 31-40 yaş aralığında, %73’ünün erkek, %56’sının ilköğretim mezunu, %58,5’inin 11 yılın üzerinde çalışma deneyimi olduğu belirlendi. YHP’nin %44’ünün cerrahi serviste, %22’sinin YBÜ’nde ve %14,5’inin ameliyathanede görev yaptığı saptandı. YHP’lerin eğitim öncesi (69,27±15,29; min:16, max:84) ve sonrası (70,36±13,83; min:21, max:84) El Hijyeni Uyum Ölçeği puan ortalamalarında anlamlı farklılık olmadığı belirlendi. Eğitim sonrasında ameliyathanede görevli katılımcıların “Hastaya Temas Sonrası” puanlarının arttığı (X2K-W =9,218, p=0,027), kurum içi eğitimini 1 ay önce alan YHP’lerinin eğitim sonrası “Hastaya Temas Sonrası” (Z=-2,029, p=0,042) ve toplam ölçek puanında (Z=-1,97, p=0,049) anlamlı yükselme olduğu saptandı. YHP’nin el hijyeni uyumlarının yüksek olduğu, el hijyenine yönelik verilen eğitimin sonuçları 3 ay sonra değerlendirildiğinde ise el hijyeni uyumunda anlamlı farklılığın olmadığı sonucuna varıldı.
