Yazar "Kaya, Armağan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
  • Küçük Resim
    Öğe
    Flurokloridon herbisitinin Helianthus annuus L. ve Vicia sativa L.'da bazı biyokimyasal ve fizyolojik parametreler üzerine etkileri
    (İnönü Üniversitesi, 2012) Kaya, Armağan
    Bu araştırmada, Helianthus annuus L.?Reyna? ve Vicia sativa L. ?Selçuk 99? bitkilerine çimlenme sonrası gelişim safhalarında flurokloridon herbisiti uygulandı. Çimlenme sonrası aşamada bu herbisitin fotosentetik pigment sistemi, yaş-kuru ağırlık parameterleri, oransal su içeriği ve bazı antioksidan enzim aktiviteleri üzerindeki etkileri (1., 5., 10. ve 15. günlerde) araştırıldı. Herbisit uygulamasından sonraki 1. ve 15. günlerde kontrol grubuna kıyasla 11, 32 ve 72 mM uygulama gruplarında içsel salisilik miktarının değişimi ve 15. günde yapraklarda kalan herbisit miktarı belirlendi. Helianthus annuus L.?Reyna? ve Vicia sativa L. ?Selçuk 99? bitkilerine kontrol grubuna karşı, 8.8-72 mM konsantrasyon aralığında flurokloridon uygulandı. Flurokloridonun, bir kültür bitkisi olan H. annuus ve herbisitin hedef bitkisi olan V. sativa'da pigment sistemi, yaş kuru ağırlık ve oransal su içeriğinde azalmaya, MDA seviyesinde ise artışa sebep olduğu saptandı. Flurokloridonun antioksidan savunma sistemi üzerine etkili olduğu tespit edildi. Herbisit detoksifikasyonunda önemli rol oynayan GST aktivitesi her iki bitkide de kontrole kıyasla artmakla birlikte V. sativa'da daha yüksek miktarlarda tespit edildi. Her iki bitkide de ROT temizlenmesinde önemli rol oynayan SOD aktivitesinde herbisit uygulamasına bağlı olarak değişimler saptandı. SOD aktivitesindeki değişimlere paralel olarak H. annuus bitkisinde POD aktivitesinde, V. sativa'da ise hem POD ve hem de CAT aktivitesinde değişimler gözlendi. AP ve POD aktiviteleri H. annuus'da, SOD, CAT, GST, GR aktiviteleri ve GSH içeriği V. sativa'da daha yüksek miktarlarda belirlendi. Flurokloridonun, içsel SA düzeyi üzerine etkili olduğu, herbisitin artan konsantrasyonuna bağlı olarak her iki bitkide de kalıntı miktarının arttığı belirlendi. Bununla birlikte dışsal SA uygulamasının antioksidan savuma sistemi üzerinde değişimlere sebep olduğu ve özellikle fizyolojik parametreler üzerinde herbisitin olumsuz etkilerini azaltarak ve içsel SA miktarını arttırarak herbisit direncini geliştirdiği tespit edildi.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Türkiye’nin Akdeniz Bölgesine Adapte Edilen Bazı Tropikal Meyvelerin Biyoaktif Bileşenlerinin ve Antioksidan Kapasitelerinin Analizi
    (2022) Murathan, Zehra Tuğba; Abacı, Zeynep Merve; Kaya, Armağan
    Türkiye sahip olduğu ekolojik özellikleri sebebiyle birçok bitki türüne ev sahipliği yapmaktadır. Bununla birlikte Türkiye’nin farklı iklimsel özelliklere sahip olan farklı bölgelerinde yeni meyve türlerinin adaptasyon çalışmaları her geçen gün artmaktadır. Bu çalışmanın amacı Akdeniz Bölgesine adapte edilen Mango (Mangifera indica L.), beyaz (Hylocereus undatus Britton & Rose) ve kırmızı pitaya (Hylocereus lemairei (Hook.) Britton & Rose), guava (Psidium guajava L.) ve bölgede yaygın olarak yetişen mart inciri (Opuntia ficus-indica (L.) Mill.) meyvelerinin etinde toplam fenolik madde, toplam flavanoid madde, toplam askorbik asit ve antioksidan kapasitenin (ABTS, DPPH) belirlenmesidir. En yüksek toplam fenolik madde ve toplam flavanoid madde içeriği sırasıyla guava (80.1 mg 100g-1) ve mart inciri (4.68 mg 100g-1) meyvelerinde; en düşük mango (45.4 mg 100g-1) ve beyaz pitaya (0.95 mg 100g-1) meyvelerinde tespit edilmiştir. Kırmızı pitaya meyve etinde renk maddelerinin de içerisinde yer aldığı toplam flavanoid madde içeriği beyaz pitaya meyvelerinden daha yüksek bulunmuştur. Toplam askorbik asit içeriği en yüksek olan meyve mart inciri meyvesidir (5.38 mg 100g-1). ABTS ve DPPH radikal süpürücü aktiviteler ise guava meyvesinde en yüksek bulunurken, mart inciri meyvesinde en düşük olarak belirlenmiştir.