Yazar "Kaya, Oktay" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe FARELERDE SKOPOLAMİNLE BOZULMUŞ ÖĞRENME VE BELLEK ÜZERİNE NÖROTENSİN AGONİSTİ PD149163’ÜN ETKİSİ(2021) Topuz, Ruhan Deniz; Kaya, OktayÖz:Nörotensin (NT), santral sinir sisteminde nöromodülatör, nörotransmitter ve nörohormon olarak görev yapan bir tridekapeptittir. NT; vücut sıcaklığının düzenlenmesi, ağrı, motor aktivite, öğrenme ve bellek yapılanması gibi fizyolojik süreçlerde rol oynar. Bu çalışmada NT agonisti PD149163’ün akut ve kronik kullanımının skopolaminle oluşturulmuş bellek bozukluğu üzerine etkilerinin incelenmesi amaçlandı. Bu çalışma Trakya Üniversitesi Hayvan Deneyleri Yerel Etik kurulundan 2019.02.01 karar no ile onaylanmıştır. Çalışmada toplam 32 adet Balb/c türü erişkin erkek fare 4 gruba ayrıldı. Öğrenme ve bellek fonksiyonları Morris su labirenti testinde değerlendirildi. 7 gün boyunca skopolamin (1 mg/kg i.p.) uygulandıktan sonra akut ve kronik (7 gün, 4 mg/kg, i.p) PD149163 tedavisinin öğrenme ve bellek bozukluğunu geri döndürüp döndürmediği incelendi. Çalışmada yüzme eğitimlerinden elde edilen veriler, tekrarlayan ölçümler iki yönlü varyans analizi (ANOVA ) ile analiz edildi. Probe verileri tek yönlü varyans analizi ile değerlendirildi. Kronik PD149163 uygulamasının Morris su labirenti testinde ne öğrenme fazında ne de bellek fazında iyileştirici bir etkisi olmadı. Akut PD149163 uygulamasının skopolaminle oluşturulmuş bellek bozukluğu üzerine herhangi bir etkisi olmadı. Çalışmamızda NT agonistinin skopolaminle oluşturulan öğrenme ve bellek bozukluğunda düzeltici etkisi görülmemiştir. NT reseptörleri yeni ilaç hedefleri olarak değerlendirilmelerine karşın bu alanda yapılacak çok fazla sayıda çalışmaya ihtiyaç olduğu düşüncesindeyiz.Öğe İşitme engelli ve işitme engelli olmayan futbolcuların benlik saygıları ve saldırganlık düzeylerinin incelenmesi(İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2015) Açak, Mahmut; Kaya, OktayÇalışmamızın amacı, engel grubunda yer alan işitme engelli futbolcular ile işitme engelli olmayan futbolcuların benlik saygısı ve saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelenip, gruplar arasında karşılaştırma yapmaktır. Bu çalışmanın örneklem gurubunu işitme engelliler 1. liginde futbol oynayan 95 futbolcu ile 1. amatör kümede futbol oynayan ve işitme engelli olmayan 309 futbolcudan oluşmaktadır. Araştırma için gerekli verileri toplamada, Kişisel Bilgi Formu, Benlik Saygısı Ölçeği ile Saldırganlık Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler, istatistik programı kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırmaya katılan işiten futbolcular ile işitme engelli futbolcuların benlik saygıları orta düzeyde çıkmıştır. Çalışmaya katılan sporcuların saldırganlık puan ortalamalarının engel durumuna göre genel saldırganlık değerleri incelendiğinde işitme engelli futbolcuların genel saldırganlık değerleri x =153,53 olarak belirlenirken, işiten futbolcuların saldırganlık değerleri ise x =114,00’dür. Sonuç olarak işitme engelli futbolcuların benlik saygıları arttıkça genel saldırganlık düzeylerinin de artığı söylenebilir. Ancak alt ölçeklerle birlikte düşünüldüğünde bu ilişkinin ölçeğin atılganlık boyutundan kaynaklandığı söylenebilir. İşiten futbolcuların benlik saygıları arttıkça genel saldırganlık düzeylerinin azaldığı söylenebilir.