Yazar "Korkmaz, Kübranur" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Farklı şiddetteki aerobik egzersizin endoplazmik retikulum stresine ve IL-23 düzeyine etkisi
    (İnönü Üniversitesi, 2019) Korkmaz, Kübranur
    Amaç: Günümüzde sedanter yaşam şeklinin insan vücudu üzerindeki olumsuz etkilerinden bahsedilirken egzersizin önemi uzmanlar tarafından vurgulanmaktadır. Ancak egzersizin sıklığının, şiddetinin, süresinin ve türünün üzerinde durmak gerekir. Orta şiddetli aerobik egzersizin vücut üzerinde olumlu etkileri olduğu bilinmektedir. Egzersizin yoğunluğu arttıkça proinflamatuar sitokinlerin salgılanması ve kas dokuda hasara yol açabilecek endoplazmik retikulum (1) stres belirteçlerinin değiştirebileceğini gösteren çalışmalar mevcuttur. Planladığımız çalışma ile farklı yoğunluktaki yüzme egzersizinin ER stresi üzerine etkisi ile serumdaki IL-17 ve IL-23 düzeylerini değiştirip değiştirmediği araştırılacaktır. Materyal ve Metot: Sıçanlar kontrol (n=9), normal yüzme egzersizi (NYE)(n=8), ve ağırlık yüklü yüzme egzersiz (AYYE) (n=9) grubu olmak üzere 3 ayrı gruba ayrıldı. 10 hafta boyunca NYE gruplarındaki sıçanlar 10 dk ile yüzme egzersizine başlatılıp her 2 haftada bir süresi 10'ar dk arttırılarak yüzdürüldü. AYYE grubundaki sıçanlar egzersizin ilk haftası hayvanın vücut ağırlığının %5'i oranında ağırlık bağlanarak yüzme egzersizine başlatıldı. NYE grubundaki gibi her 2 haftada bir 10 dk süre artışının yanı sıra her 2 haftada bir bağlanan ağırlık oranı da %1 oranında arttırılarak yüzdürüldü. Hayvanlar feda edildikten sonra çizgili kas ve kalp dokuları homojenize edildi ve Western Blot tekniği ile çizgili kas dokusunda Glikoz İle Regüle Protein 78 kDA (GRP78/BIP) ve Aktive Edici Transkripsiyon Faktör 4 (ATF4) yoğunlukları ile kalp kasındaki ATF4 yoğunlukları ölçüldü. Alınan serum örneklerinden ELISA yöntemiyle IL-23 ve IL-17 düzeyleri ölçüldü. Veriler Kruskal Wallis testi ile karşılaştırıldı. Anlamlı çıkan verilerde göreceli Benforroni Mann-Whitney U testi yapılarak gruplar arası farklılık test edildi. Bulgular: IL-23 ve IL-17 düzeylerinde gruplar arasında (P>0.05) anlamlı bir fark görülmedi. Çizgili kas dokusundan elde edilen GRP78 düzeyleri NYE grubunda AYYE ve kontrol grubuna göre anlamlı olarak azaldı. ATF4 protein düzeyi ise AYYE grubuna göre ve kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak arttı. Kalp kasında ATF4 düzeyi AYYE grubunda NYE grubuna kıyasla azaldığı görüldü; ancak kontrol grubuna kıyasla anlamlı bir fark görülmedi. Sonuç: Her 2 yüzme egzersiz türünde proinflamatuar sitokinlerden olan IL-23 ve IL-17 düzeyinin değişmediği halde ER stres belirteçlerinin değiştiği gözlendi. Kalp ve çizgili kas dokusunda uzun süre uygulanan yüksek yoğunluklu yüzme egzersizinde ER stresine karşı yeterli bir adaptasyon cevabı gelişmedi. Anahtar Kelimeler: ER Stresi, Yüzme Egzersizi, GRP78, ATF4, IL-23, IL-17