Yazar "Kurt, Ahmet" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Effects of propofol and dexmedetomidine on motor coordination and analgesia: A comparative analysis
    (Dustri-Verlag Dr Karl Feistle, 2012) Yucel, Aytac; Aydogan, M. Said; Parlakpinar, Hakan; Erdogan, M. Ali; Kurt, Ahmet; Ucar, Muharrem; Durmus, Mahmut
    Objective: The objective of this study was to compare the effects of two drugs on motor performance and analgesic efficacy in a rat model. Material and methods: Rats were randomly divided into four groups as follows: propofol (600 mu g/kg/min), dexmedetomidine (1 mu g/kg/min), morphine (83 mu g/kg/min) and control. The rats were placed on a rotating rod and tested at the slowest speed (5 rpm) and then at increasing increments from 5, 10, 15, 20, 25, 30, 35 to 40 rpm. The speed was set up again from 1 to 79 rpm within 4 and 10 min for the accelerod test, respectively. Pain reflexes in response to a thermal stimulus were measured at 0, 10, 20 and 60 min after the drug injection using the hot-plate test. Results: Dexmedetomidine injected rats showed an increased length of time compared to the propofol group at 20 rpm, 25 rpm, 35 rpm and 40 rpm speeds during the rotarod test. The latency times for the hot-plate test increased significantly for the propofol, at 0, 10 and 20 min compared to the control. At 10 min the latency times of the propofol group were longer than the dexmedetomidine group. Conclusions: For long-term analgesic benefit, propofol treatment seems to be better than the dexmedetomidine group. Dexmedetomidine may be preferable in day-case surgery and sedation applications in intensive care units as it provided a faster onset of recovery of motor coordination performance.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Okul öncesi dönemde ağır hışıltı atağı ile ilişkili risk faktörleri
    (Abant Tıp Dergisi, 2015) Topal, Erdem; Çatal, Ferhat; Aslan, Mehmet; Özdemir, Ramazan; Karadağ, Ahmet; Demirtaş, Gülsüm; Şenbaba, Elif; Kurt, Ahmet
    Öz: Amaç: Okul öncesi yaş grubunda ağır hışıltı atağı ile ilişkili risk faktörlerini belirlemektir. Yöntem : Ocak 2013 ile Haziran 2013 tarihleri arasında İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi Çocuk Alerji ve Astım polikliniği ile Çocuk Acil polikliniğine, tekrarlayan ağır hışıltı atağı ile başvuran altı yaşından küçük hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Altı aylık sürede her iki polikliniğe (çocuk alerji ve çocuk acil) 70 çocuk ağır hışıltı atağı ile başvurmuştu. Çalışmaya, karşılaştı rma yapabilmek için aynı yaşta hafif hışıltı atağı ile başvuran 72 çocuk hasta da dahil edildi. Ağır hışıltı atak tanısı konulan olguların 49 (%68,1) u erkek idi ve ortanca yaşı 30 ay (6 -60) idi. Hastaların ilk geçirdikleri atak yaşının ortancası 6 ay (1 -60), son bir yıl içerisindeki atak sayısının ortancası 5 (1 -10) ve son bir yılda sistemik steroid gerektiren atak sayısının ortancası 2 (1 -10) idi. Modifiye astım prediktif indeks hastaların 27 (%38,1) sinde pozitifti ve 29 hastada (%41,4) hışıltı çoklu tetiklenen hışıltı fenotipindeydi. Ağır hışıltı atağı erkek cinsiyette (p=0,004) ve pasif sigara maruziyeti olan çocu klarda (p=0,011) daha fazlaydı. Ayrıca son 1 yılda atak sıklığı (p=0,029) ve sistemik steroid gerektiren atak sayısı da (p=0,001) ağır hışıltı atağı ile başvuran hastalarda daha fazlaydı. Sonuç : Ağır hışıltı atağı erkek cinsiyette, pasif sigara maruziyeti olan çocuklarda, son bir yılda hışıltı atakları sık olan ve sistemik steroid gerektiren hastalarda daha fazla görülmektedir. Bu nedenle hışıltısı olan çocukların son 1 yıldaki hışıltı öyküleri detaylı bir şekilde sorgulanmalı ve sigara maruziyeti önlenmelidir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Protective effects of dexpanthenol in an experimental model of necrotizing enterocolitis
    (W B Saunders Co-Elsevier Inc, 2015) Karadag, Ahmet; Ozdemir, Ramazan; Kurt, Ahmet; Parlakpinar, Hakan; Polat, Alaadin; Vardi, Nigar; Taslidere, Elif
    Background/purpose: In pathogenesis of necrotizing enterocolitis (NEC), both oxidative stress and inflammation are considerable risk factors. The study was designed to evaluate whether administration of dexpanthenol (Dxp) is able to attenuate intestinal injury through the antioxidant and antiinflammatory mechanisms in a neonatal rat model of NEC. Methods: Forty newborn pups divided into four groups were included in the study: control, control + Dxp, NEC, and NEC + Dxp. NEC was induced by hyperosmolar formula and additionally the pups were exposed to hypoxia/hyperoxia and cold stress. They were sacrificed on postnatal day four, and their intestinal tissues were analyzed biochemically and histopathologically. Results: Dxp caused a significant decrease in intestinal damage as determined by the histological score, villus height and number of goblet cells in NEC groups (p < 0.0001). Tissue malondialdehyde, total oxidant status, and oxidative stress indexes levels were higher in the NEC group than in the control and control + Dxp groups (p < 0.001). These values were reduced in the pups treated with Dxp (p <= 0.004). Superoxide dismutase, glutathione peroxidase, and reduced glutathione activities were significantly reduced in the NEC group compared to the others (p < 0.005). Treatmentwith Dxp significantly reduced elevations in tissue homogenate levels of tumor necrosis factor-alpha and interleukin-1 beta in the NEC + Dxp group (p = 0.002 and p = 0.01, respectively). Conclusions: Dexpanthenol seems to have antiinflammatory and antioxidant properties. Prophylaxis with Dxp has a potential to reduce the severity of intestinal damage in NEC in the animals. (C) 2015 Elsevier Inc. All rights reserved.