Yazar "Seyhan, Muammer" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 13 / 13
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akne vulgaris tadavisinde izotretinoinin etkinliği ve yan etkileri(İnönü Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Dermatoloji Anabilim Dalı, Malatya, Türkiye, 2008) Çıkım, Ahu Çiler; Seyhan, MuammerÖz: AMAÇ: Şiddetli ve diğer tedavilere cevap vermeyen orta derecede aknede izotretinoin ile başarılı sonuçlar alındığı bilinmektedir. Ülkemizde akne tedavisinde izotretinoin ile ilgili az sayıda çalışma yapılmış olduğundan amacımız şiddetli akne ve diğer tedavilere cevap vermeyen orta şiddette akne tedavisinde izotretinoinin klinik etkinliğini ve yan etkilerini belirlemektir. GEREÇ-YÖNTEM: Toplam 94 hasta tedaviye alındı. Hastalar klinik bulgular, kullanılan izotretinoinin dozu, ilaca verilen yanıt, klinik ve laboratuvar parametreleri ile yan etkiler yönünden değerlendirildi. Hastaların aldığı izotretinoin dozu 0,5-1 mg/kg/gün, tedavi periyodu 24-32 hafta, total kümülatif doz ise 120 mg/kg idi. Olgularımızın akne şiddet derecelendirmesi yüz bölgesinde 0 (akne yok) ve 12 (şiddetli akne) arasında, göğüs ve sırt bölgesinde ise 0 (akne yok) ve 8 (şiddetli akne) arasında yapıldı. BULGULAR: Tedavi sonunda tedaviyi tamamlayan 91 (%96.8) olguda tam iyileşme gözlendi. Üç (%3.2) olguda değişik nedenler ile tedavi sonlandırıldı. En sık rastlanan klinik yan etki hastaların tümünde görülen keilit, en önemli biyokimyasal yan etki ise serum trigliserid yükselmesiydi. SONUÇ: Çalışmamızın sonucunda şiddetli ve diğer tedavilere cevap vermeyen orta şiddetteki akne tedavisinde izotretinoinin iyi tolere edilen ve iyi sonuç alınan bir tedavi yöntemi olduğu kanaatine vardık.Öğe A case of Stevens-Johnson syndrome triggered by combined use of antiepileptics(Türkiye Klinikleri Dermatoloji Dergisi, 2004) Karıncaoğlu, Yelda; Özcan, Hamdi; Sağlam, Hülya; Seyhan, MuammerÖz: Stevens-Johnson sendromu (SJS) deri ve mukozalarda hedef lezyonlar ve büllerle seyreden, hayatı tehdit edebilen, nadir, akut allerjik bir reaksiyondur. Etyolojisinde en sık sulfonamidler, nonsteroid antiinflamatuar ilaçlar, antimalar-yaller ve antikonvülzanlar gibi ilaçlar sorumlu tutulur. Antikonvülzanlar SJS’ye neden olan önemli bir ilaç gurubu olmakla birlikte bu grup ilaçlardan hangilerinin sorumlu olduğu konusu hala tartışmalıdır. Kombine antiepileptik kullanımında bu ilaçların glukuronasyon metabolizması ile yarışa girerek birbirlerinin kan seviyesini arttırdığı ve şiddetli deri reaksiyonları oluşturduğu öne sürülmektedir. Burada kombine antikonvülzan kullanımı sonucu gelişen SJS sunulmaktadır.Ondokuz yaşında erkek hasta, özellikle yüzde, gövdede kızarıklıklar ve ağız bölgesinde yaralar nedeniyle acil polikliniğine başvuran hastanın öyküsünde jeneralize epilepsi nedeniyle yedi aydır klonozepam, dört aydır valproik asit ve lamotrigine kullandığı ancak epilepsi nöbetlerinin kontrol edilememesi üzerine semptomlar ortaya çıkmadan üç hafta önce lamotrigine dozunun arttırıldığı ve barbeksaklonun tedaviye eklendiği öğrenildi. Dermatolojik muayenesinde SJS’nin tipik klinik bulguları mevcuttu. Lamotrigine ve barbeksaklon kesildi. Prednisolon 80 mg, antibiyotik, topikal bakım başlandı ve steroid dozu 10 gün içinde azaltıldı. Myoklonik nöbetleri için valproik asit ve klonazepama ek olarak pirasetam başlandı. Hasta bu tedavi ile hızla düzeldi.Kombine antiepileptik kullanımını gerektirecek durumlarda her ilacın iyi takip edilmesi gerektiğini ve özellikle glukuronasyon metabolizması ile yarışa girebilecek ilaçların birbirlerinin kan seviyesini arttırarak şiddetli deri reaksiyonlarına neden olabileceğini akılda tutmak gerekmektedir. Başlık (İngilizce): Kombine epileptik kullanımına bağlı gelişen Stevens-Johnson sendromu Öz (İngilizce): Stevens-Johnson syndrome (SJS) is a rare, life-threatening acute allergic reaction presenting with target lesions and blebs of epidermis. Etiology frequently comprises the use of sulfonamides, nonsteroid antiinflamatory drugs, antimalarial agents and anticonvulsant medication. Although anticonvulsant drugs have been considered as the primary factor in the etiology of SJS; the drugs responsible for SJS have not been clearly identified yet. However, combined use of these drugs have been reported to cause an increase in the blood levels of each other by competing with glucuronidation metabolism and lead to severe skin reactions. This report presents a SJS case triggered by combined use of anticonvulsant drugs.A 19-year-old male patient applied to emergency clinic with skin eruption, especially on the face and trunk, and lesions around the mouth. The history of the patient revealed clonazepam use for the last seven months and concomitant use of acid valproic and lamotrigine for the last four months for generalized epilepsy and barbexaclone had been added to the treatment. However, lamotrigine dosage had been increased three weeks before the onset of symptoms due to the difficulties in controlling the epilepsy seizures. Dermatological examination revealed typical clinic picture of SJS. Lamotrigine and barbexaclone was stopped. While prednisolone 1mg/kg/day, antibiotic and topical care were started, steroid dosage was reduced within ten days. In addition to valproic acid and clonazepam, piracetam was given for myoclonic seizures. The condition of the patient rapidly improved through this treatment.Clinicians should bear in mind the possibility that the drugs which increase the blood levels of each other, especially those which compete with glucuronidation metabolism, may lead to severe skin reactions.Öğe Chanarin-Dorfman Syndrome: Clinical Features of a Rare Lipid Metabolism Disorder(Wiley-Blackwell Publishing, Inc, 2009) Selimoglu, Mukadder Ayse; Esrefoglu, Mukaddes; Gul, Mehmet; Gungor, Serdal; Yildirim, Cigdem; Seyhan, MuammerChanarin-Dorfman syndrome (CDS) is a very rare neutral lipid metabolism disorder with multisystem involvement. In order to not underdiagnose the cases, screening of lipid vacuoles in neutrophils from peripheral blood smears in patients with ichthyosiform erythroderma is needed. Few case reports revealing ultrastructural findings of skin and especially liver in that disorder were observed. Here we discuss clinical and electron microscopic findings of two siblings with CDS.Öğe Dermatological signs in Wilson's disease(Wiley, 2009) Seyhan, Muammer; Erdem, Teoman; Selimoglu, Mukadder A.; Ertekin, VildanBecause no data on skin and mucosal findings of patients with Wilson's disease have been published so far, the aim of the present study was to investigate the prevalence of mucosal and skin findings in childhood Wilson's disease and to determine its specific dermatological findings, if any exist. Thirty-seven 4-17-year-old children with Wilson's disease were included. A complete skin, scalp skin, mucous membrane and nail examination was performed. Of the children, 26 (70.3%) had at least one dermatological finding. Twenty-five (67.6%), five (13.5%), nine (24.3%) had at least one skin, mucosal and nail finding, respectively. The most prevalent dermatological diagnosis of the Wilson's disease patients was xerosis (45.7%). The presence of dermatological findings was not related to drug usage, severity of the disease, or malnutrition. The duration of the disease was not different in patients with or without dermatological findings. The frequency of skin findings alone, however, was high in relatively newly diagnosed patients (< 2 years). Dermatologist should be aware of the various dermatological manifestations of Wilson's disease, because a careful and objective skin, mucosa, nail and hair examination may be indicative of a diagnosis of Wilson's disease, particularly in early cases.Öğe The effect of gastric Helicobacter pylori eradication on recurrent aphthous stomatitis(Wiley, 2008) Karaca, Semsettin; Seyhan, Muammer; Senol, Mustafa; Harputluoglu, M. Muhip; Ozcan, AtillaBackground Helicobacter pylori (H. pylori) has been suggested to be associated with recurrent aphthous stomatitis (RAS) as well as many other diseases. Methods We conducted a prospective study on a total of 23 patients with RAS to investigate the relationship between H. pylori and RAS as well as the effect of eradication therapy on the recurrence. All patients underwent endoscopic examination and gastric biopsy. The biopsy materials were examined histopathologically whether they contained H. pylori or not. The density of H. pylori was also noted. The patients with H. pylori infection were followed up for up to 1 year after starting the eradication therapy. Results Gastric mucosal H. pylori colonization was (+) in 39%, (++) in 39%, (+++) in 9%, and (-) in 13% of the patients, respectively. There were statistically significant decreases in the recurrence rate and amelioration time of RAS by eradication therapy. There were no significant correlations among the intensity of H. pylori with the recurrence rate, number, diameter, and amelioration time of the lesions in 1-year follow-up. Conclusions We concluded that eradication of H. pylori may have reducing effects on the recurrence and amelioration period of the RAS.Öğe Efficiency and Side Effects of Isotretinoin Usage in the Treatment of Acne Vulgaris(Deri Zuhrevi Hastaliklar Dernegi, 2008) Cikim, Ahu Ciler; Seyhan, MuammerBackground and Design: Although satisfying results with isotretinoin therapy were reported in treatment of severe or moderate but resistant acne vulgaris; the data about this treatment modality in Turkey is insufficient. Therefore we aimed to asses the clinical efficiency of isotretinoin treatment in patients with severe or moderate but resistant acne. Material and Method: Ninety four patients were enrolled into the study. The patients were evaluated for clinical symptoms and biochemical parameters; dosage of isotretinoin treatment; response to treatment and adverse events. Patients received 0,5-1 mg/kg/day isotretinoin for 24-32 weeks, with a 120/mg/kg total cumulative dose. The severity of the facial lesions were graded from 0 (no acne) to 12 (severe acne); and corporal lesions (back and chest) from 0 (no acne) to 8 (severe acne). Results: Although three of the patients (3.2%) failed to continue medication; ninety one patients (96.8%) finale the treatment period with complete recovery. The most common clinical side effect was cheilitis which was seen in all the patients and the most important biochemical side effect was the elevation of serum triglyceride concentrations. Conclusion: Isotretinoin can be concluded as a valuable and rather tolerable choice of treatment in patients with severe or moderate but resistant acne vulgaris. (Turkderm 2008; 42: 51-5)Öğe Histopathological findings and the distribution of laminin and fibronectin in psoriatic skin(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2005) Eşrefoğlu, Mukaddes; Seyhan, Muammer; Aktaş, Akın; Gül, Mehmet; Öztürk, FeralÖz: Amaç: Yapılan bazı çalışmalarda psöriatik deride keratinosit proliferasyonu ve farklılaşmasında anahtar rol oynayabilecek bazı önemli bazal membran değişiklikleri olduğu gösterilmiştir. Laminin 1 zinciri ve fibronektin dağılımındaki değişiklikler keratinosit büyümesini etkileyerek psöriasisin başlamasından sorumlu olabilir. Bu görüş doğrultusunda çalışmamızda psöriatik deride dermis, epidermis ve dermo-epidermal bileşkedeki yapısal değişikliklerin yanısıra laminin ve fibronektin dağılım örneğini de incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Ondört erkek psöriasis vulgaris hastası ve 6 sağlıklı gönüllü retrospektif olarak değerlendirildi. Psöriasisli hastalar kronik ve stabil plakları olan, tedavi almamış hastalardı. Kesitler haematoxylin ve eosin (H-E) ve periodic acid Schiff (PAS) yöntemleri ve laminin ve fibronektin kitleri kullanılarak immunohistokimyasal olarak boyandı. Bulgular: Psöriatik derinin histolojik incelenmesinde rete çıkıntılarında uzama, parakeratoz, epidermal intersellüler ödem, mononükleer hücrelerin epidermise geçişi ve dermiste mononukleer hücre infiltrasyonu saptandı. PAS yöntemiyle bazal membranda geniş kesintiler gözlendi. Psöriatik deride bazal membranda laminin zayıf, kesintili ve düzensiz bir dağılım örneği gösterdi. Fibronektin bazal membran altında belirgindi, dermisde fibriler veya retiküler bir boyanma örneği gösterdi. Sonuç: Çalışmamızın sonuçları psöriasisin patogenezinde bazal membran değişiklikleri ile birlikte laminin ve fibronektin dağılımındaki değişikliklerin önemli rol oynadığı hipotezini desteklemektedir. Başlık (İngilizce): Psöriatik deride histopatolojik bulgular ve laminin ve fibronektin dağıılımı Öz (İngilizce): Objective: Some previous studies have shown important modifications of the basement membrane of psoriatic skin, which could play a key role in alterations of keratinocyte proliferation and differentiation. Changes in distribution of the laminin 1 chain, together with fibronectin, might influence keratinocyte growth, and thus could be responsible for the initiation of psoriasis. In the view of these considerations, we have aimed to determine the expression pattern of laminin and of fibronectin, besides the structural alterations of the epidermis, dermis, and dermoepidermal junction in involved psoriatic skin. Material and methods: Fourteen male psoriasis vulgaris patients and 6 healthy volunteers were studied retrospectively. All psoriatic patients had chronic and stable psoriatic plaque, which had not been treated. Sections were stained with haematoxylin and eosin (H-E), and periodic acid Schiff (PAS) reagent, and were stained immunohistochemically using laminin and fibronectin kits. Results: Histological examination of psoriatic skin showed elongated rete ridges, parakeratosis, epidermal intercellular oedema, exositosis of mononuclear cells into the epidermis, and mononuclear cell inflammation in the dermis. PAS staining revealed the large interruptions of the basement membrane. In psoriatic skin samples, the staining of laminin showed discontinuous, weak, and an uneven disruption in the basement membrane. Staining for fibronectin was pronounced below the basement membrane and showed a reticular or fibrillar pattern in the dermis. Conclusion: The results of our study support the hypothesis that basement membrane alterations together with the alterations in the distribution pattern of laminin and fibronectin may play an important role in the pathogenesis ofpsoriasis.Öğe Is celiac disease common in patients with vitiligo?(Turkish Journal of Gastroenterology, 2011) Seyhan, Muammer; Kandı, Başak; Akbulut, Handan; Selimoğlu, Mukadder Ayşe; Karıncaoğlu, MelihBaşlık ( ): Çölyak hastalığı vitiligolu hastalarda sık mıdır?Öğe Is It Possible to Diagnose Wilson Disease with a Piece of Skin?(Taylor & Francis Inc, 2009) Esrefoglu, Mukaddes; Gul, Mehmet; Seyhan, Muammer; Selimoglu, Mukadder AyseRenal, skeletal, cardiac, and ophthalmic involvement in Wilson disease (WD) is well known. In this case report, high copper content and ultrastructural findings of skin of a patient with WD accompanied by xerosis are presented.Öğe MUCOCUTANEOUS FINDING IN CELIAC DISEASE(Nova Science Publishers, Inc, 2009) Seyhan, Muammer; Selimoglu, Mukadder AyseCeliac disease (CD) once was recognized as a gastrointestinal disease is now known as a disorder with a wide spectrum of signs and symptoms, including dermatological manifestations. A variety of dermatological changes may occur during the course of CD, including desquamating or psoriatic dermatitis, pigmentation, hair and nail abnormalities, as well as the associated specific lesion of dermatitis herpetiformis. Mucocutaneous conditions associated with CD may be classified into two main etiological groups: (1) Autoimmune or immunologically mediated conditions; (2) conditions that result from the complications of malabsorption. However at present the data are not homogeneous and most of the evidence for the association between CD and skin disorders is based on individual cases, making it difficult to draw definitive conclusions on this topic. Sometimes cutaneous symptoms may be the only symptoms of CD, thus dermatologists should recognize the most common dermal and other manifestations of CD, so as to initiate appropriate screening investigations where indicated. In that chapter dermatological disorders associated with CD are discussed.Öğe Psöriatik Deride Histopatolojik Bulgular ve Laminin ve Fibronektin Dağılımı(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2005) Eşrefoğlu, Mukaddes; Seyhan, Muammer; Aktaş, Akın; Gül, Mehmet; Öztürk, FeralYapılan bazı çalışmalarda psöriatik deride keratinosit proliferasyonu ve farklılaşmasında anahtar rol oynayabilecek bazı önemli bazal membran değişiklikleri olduğu gösterilmiştir. Laminin α1 zinciri ve fibronektin dağılımındaki değişiklikler keratinosit büyümesini etkileyerek psöriasisin başlamasından sorumlu olabilir. Bu görüş doğrultusunda çalışmamızda psöriatik deride dermis, epidermis ve dermo-epidermal bileşkedeki yapısal değişikliklerin yanısıra laminin ve fibronektin dağılım örneğini de incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Ondört erkek psöriasis vulgaris hastası ve 6 sağlıklı gönüllü retrospektif olarak değerlendirildi. Psöriasisli hastalar kronik ve stabil plakları olan, tedavi almamış hastalardı. Kesitler haematoxylin ve eosin (H-E) ve periodic acid Schiff (PAS) yöntemleri ve laminin ve fibronektin kitleri kullanılarak immunohistokimyasal olarak boyandı. Bulgular: Psöriatik derinin histolojik incelenmesinde rete çıkıntılarında uzama, parakeratoz, epidermal intersellüler ödem, mononükleer hücrelerin epidermise geçişi ve dermiste mononukleer hücre infiltrasyonu saptandı. PAS yöntemiyle bazal membranda geniş kesintiler gözlendi. Psöriatik deride bazal membranda laminin zayıf, kesintili ve düzensiz bir dağılım örneği gösterdi. Fibronektin bazal membran altında belirgindi, dermisde fibriler veya retiküler bir boyanma örneği gösterdi. Sonuç: Çalışmamızın sonuçları psöriasisin patogenezinde bazal membran değişiklikleri ile birlikte laminin ve fibronektin dağılımındaki değişikliklerin önemli rol oynadığı hipotezini desteklemektedir.Öğe Tuberoz Skleroz Kompleksi, İki Olgu Sunumu(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2007) Tepe, Birgül; Özcan, Hamdi; Seyhan, MuammerEpiloia veya Bourneville hastalığı olarak da bilinen tuberoz skleroz, ektodermal ve mezodermal hücrelerin programlanmış hiperplazisinden kaynaklanan nörokutan bir sendromdur. Günümüzde tuberoz skleroz kompleksi terimi daha yaygın olarak kullanılmaktadır. Kompleks terimi, hastalığın genetik heterojenitesi yanında değişik multisistemik tutulumlarına da işaret etmektedir. Başlangıç yaşı ve şiddeti çok geniş varyasyonlar gösteren hastalığın klasik triadı; epilepsi, mental retardasyon ve adenoma sebaseum’dur. Tedavi etkilenen organa yöneliktir. Oldukça nadir görülen hastalık, kliniğimize başvuran iki farklı olgu nedeni ile tartışılmış ve uyarıcı olması gereken deri bulgularına ayrıntılı olarak yer verilmiştir.Öğe Ultrastructural findings and tumor necrosis factor-alpha and intercellular adhesion molecule-1 expression in psoriasis patients before and after oral cyclosporin A therapy(Taylor & Francis Inc, 2006) Esrefoglu, Mukaddes; Gul, Mehmet; Seyhan, MuammerElevated levels of proinflammatory cytokines, including tumor necrosis factor-alpha, are found in skin lesions and plasma of patients with psoriasis. Clinical improvement of psoriasis with cyclosporin A treatment is accompanied by downmodulation of proinflammatory epidermal cytokines. In this study to determine the effects of cyclosporin A on the ultrastructural changes and tumor necrosis factor-alpha and intercellular adhesion molecule-1 expression in psoriasis, biopsy specimens before and after cyclosporin A treatment were evaluated ultrastructurally and immunohistochemically. Ten patients were given 3-7.5 mg/kg oral cyclosporin A for 6 months. Before and after treatment full thickness of 4-mm punch biopsies were obtained from patients and from 6 healthy volunteers. Samples were processed for electron microscopic and immunohistochemical evaluation. The treatment was well tolerated with complete clinical improvement. The ultrastructural changes such as reduction of tonofilaments, dilatation of intercellular space, and interruption in lamina densa were recovered by cyclosporin A treatment. The increased staining intensity of tumor necrosis factor-alpha and intercellular adhesion molecule-1 on epidermal keratinocytes and endothelial cells was reduced after cyclosporin A therapy. Cyclosporin A treatment results in total normalization of the electron microscopic picture of psoriasis and its beneficial effect depends on the direct inhibition of tumor necrosis factor-alpha and consequently intercellular adhesion molecule-1.
