Yazar "Sivcan, Eda" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Arı Ürünlerinin (Bal, Propolis) Leishmania tropica Promastigotları Üzerine Antileyşmanyal Etkilerinin Araştırılması(2020) Aksoy, Tülay; Sivcan, Eda; Doğan, Fatma; Çetin, Songül; Yar, Türkan MutluBu çalışma, kutanöz leyşmanyazis etkeni Leishmania tropica promastigotları kullanılarak arı ürünlerinin(bal, propolis) antileyşmanyal etkilerinin in vitro kültür ortamında araştırılması amacıyla yapılmıştır. Çalışmada kullanılan bal (çam, çiçek ve kestane) ve propolisin in vitro antileyşmanyal etkinliği mikrodilüsyonyöntemi kullanılarak değerlendirilmiştir. Arı ürünlerinden olan bal %10 “fetal calf serum (FCS)” içerenRPMI besiyeri ile çözdürülmüş ve aynı besiyeri içerisinde sulandırılmış olup, 62.5-1000 mg/ml arasındakikonsantrasyonlarda seri dilu?syonları hazırlanmıştır. Propolis ise etil alkol ile çözdürülmüş, hazırlanmış olanbu konsantrasyonlarda alkol oranının %50’den fazla olmasından ve bu oranın parazit gelişimini olumsuzetkileyeceğini düşündüğümüzden dolayı, tüm bu konsantrasyonlardan yalnız 2.5 ?l kullanılarak %10 FCSiçeren RPMI besiyeri içerisinde sulandırılmış ve ardından 50-800 ?g/ml arasındaki konsantrasyonlardaseri dilu?syonları hazırlanmıştır. Hazırlanan dilüsyonların üzerine, kuyucuklardaki son konsantrasyonları 1x 106 promastigot/ml olacak şekilde promastigot süspansiyonu ilave edilmiş ardından 26°C’lik etüvde 24ve 48 saat inku?be edilmiştir. İnkübasyondan sonra promastigotlar morfoloji, hareketlilik ve canlı parazityoğunluğu yönünden mikroskobik olarak, hücre canlılığı ise MTS yöntemi ile incelenerek %50 inhibitörkonsantrasyonları (IC50) kontrol grupları ile karşılaştırılarak belirlenmiştir. Propolisin (50, 100, 200, 400 ve800 ?g/ml) ve balların (62.5, 125, 250, 500 ve 1000 mg/ml) beş farklı konsantrasyonu promastigotlarüzerine antileyşmanyal aktivitesi in vitro ortamda değerlendirilmiş ve mikroskobik incelemelerde çambalının 62.5 mg/ml, çiçek balının 250 mg/ml, kestane balının ise 125 mg/ml konsantrasyonlarından itibaren antileyşmanyal etkinlik gösterdiği, çam balının promastigotlar üzerine daha etkin olduğu (p< 0.05),propolisin ise 100 ?g/ml konsantrasyonundan itibaren etki ettiği gözlemlenmiştir. Propolisin çok düşükkonsantrasyonlarının özellikle parazitlerin morfolojik yapılarında değişmelere sebep olduğu ve bu konuda diğer arı ürünlerinden daha etkin olduğu belirlenmiştir. L.tropica promastigot hücre kültürü üzerineuygulanan çam balı (IC50= 109.28 mg/ml), çiçek balı (IC50= 248.07 mg/ml), kestane balı (IC50= 147.65mg/ml) ve propolisin (IC50= 82.98 ?g/ml) hücre çoğalmasını engellediği (p< 0.05) ve IC50 değerlerininzamana bağlı olarak azaldığı MTS yöntemiyle tespit edilmiştir. Yapılan bu çalışmada çam balı, çiçek balı,kestane balı ve propolisin çeşitli konsantrasyonlarının L.tropica promastigotları üzerine antileyşmanyaletkinlik gösterdiği tespit edilmiş, bunlardan çam balının 48 saatlik inkübasyon süresi sonunda promastigotlar üzerinde daha etkin olduğu, propolisin ise çok düşük konsantrasyonlarında dahi parazitlerin hemmorfolojisinde hem de hücre inhibisyonunda daha etkili olduğu gözlemlenmiştir. Elde edilen bu verilerdoğrultusunda arı ürünlerinin kutanöz leyşmanyazis enfeksiyonlarına karşı alternatif bir tedavi yöntemiolarak kullanılabileceği ve ileri çalışmaların yapılması gerektiği kanısına varılmıştır.Öğe Investigation of Anti-leishmanial Effects of Bee Products (Honey, Propolis) on Leishmania tropica Promastigotes(Ankara Microbiology Soc, 2020) Aksoy, Tulay; Sivcan, Eda; Dogan, Fatma; Cetin, Songul; Yar, Turkan MutluThis study was aimed to investigate the anti-leishmanial effects of bee products (honey and propolis) by using the causative agent of cutaneous leishmaniasis Leishmania tropica promastigotes, in in vitro culture. In vitro anti-leishmanial efficacy of honey (pine, flower and chestnut) and propolis used in the study were evaluated using the microdilution method. Honey, which is a bee product, was dissolved with RPMI medium containing fetal calf serum (FCS) and diluted in the same medium, and serial dilutions were prepared in concentrations between 62.5-1000 mg/ml. Propolis, on the other hand, was dissolved with ethyl alcohol and only 2.5 mu l was used from all these concentrations since the alcohol content was more than 50% in these concentrations prepared and we thought that this rate would negatively effect the parasite development. Then, RPMI containing FCS was diluted in the medium and serial dilutions were prepared at concentrations between 50-800 mu g/ml. To the dilutions prepared, the promastigot suspension was added so that their final concentrations in the wells were 1 x 10(6) promastigot/ml and then the medium was incubated for 24 and 48 hours in 26 degrees C. After the incubation, promastigotes were determined microscopically for morphology, mobility and live parasite density, and cell viability was determined by MTS method and 50% inhibitor concentrations (IC50) were compared with control groups. Anti-leishmanial activity of propolis (50, 100, 200, 400 and 800 mu g/ml) and honey (62.5, 125, 250, 500 and 1000 mg/ml) on promastigotes was evaluated in vitro. In microscopic examinations, pine honey showed anti-leishmanial activity starting from 62.5 mg/ml, flower honey 250 mg/ml, and chestnut honey 125 mg/ml, and pine honey was more effective on promastigotes (p< 0.05), and propolis was effective from 100 mu g/ml concentration. It has been determined that very low concentrations of propolis caused changes in the morphological structure of the parasites and were more effective than the other bee products. The prevention of cell proliferation and decreasing of the IC50 values according with the time of pine honey (IC50= 109.28 mg/ml), flower honey (IC50= 248.07 mg/ml), chestnut honey (IC50= 147.65 mg/ml) and propolis (IC50= 82.98 pg/ml) applied on L.tropica promastigot cell culture was determined by MTS method. In this study, it was found that various concentrations of pine, flower, chestnut honey and propolis showed anti-leishmanial activity on L. tropica promastigotes. It has been observed that pine honey is more effective on promastigotes after 48 hours of incubation period, and propolis is more effective in both morphology and cell inhibition of the parasites even at very low concentrations. It is believed that these data can be used as an alternative treatment method against cutaneous leishmaniasis infections and further studies are required.Öğe Toxoplasma gondii’nin İnvazyonundan Sorumlu Hedef Rhoptry Neck Protein (RON) Geninin siRNA Transfeksiyonu ile Susturulması(2019) Yürük, Merve; Aksoy, Tülay; Sivcan, Eda; Nergiz, HilalÖz: Koksidiyan bir protozoon olan Toxoplasma gondii’nin sebep olduğu toksoplazmozis tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de yaygın bir hastalıktır. İmmün sistemin durumuna, yaşa veya yerleştiği bölgeyegöre çok farklı klinik belirtilere sebep olmaktadır. Parazitin ön ucunda apikal kompleks adı verilen organelbulunmaktadır. Bu organelin bir bileşeni olan “rhoptry neck protein (RON)”leri konak hücreye invazyonsürecinde “moving junction” formasyonunda ve parazitoforik vakuolün oluşumunda kritik bir role sahiptir. Öte yandan son yıllarda geliştirilen interferens RNA (iRNA) teknikleri ile yeni tedavi seçenekleri ortayaçıkmıştır. Small iRNA (siRNA) ile paraziter hastalıkların tedavisi ve kontrolünün yapılabilmesi de mümküngörülmektedir. Buradan hareketle toksoplazmozise karşı bu yöntemin kullanılması düşünülmüştür. Çalışma kapsamında, T.gondii’nin invazyon molekülü olan RON1 geninin siRNA transfeksiyonu ile susturulması amaçlanmıştır. Çalışmada, negatif kontrol grubunu oluşturan HeLa hücreleri, pozitif kontrol grubunuoluşturan T.gondii takizoitleri ile enfekte HeLa hücreleri ve deney grubunu oluşturan siRNA transfeksiyonu yapıldıktan sonra T.gondii takizoitleri ile enfekte edilen HeLa hücreleri kullanılmıştır. Her çalışma grubundan 30. saniye, 1. dakika, 5. dakika, 15. dakika, 30. dakika, 1. saat, 6. saat, 12. saat, 24. saat, 36.saat ve 48. saat sürelerinde örnekler toplanmıştır. Deney içi kontrol grupları ile deney grupları arasındakiparazit yüklerinin orantısal değişimini hesaplamak üzere, bu örneklerden RNA izolasyonu yapılarak gerçekzamanlı polimeraz zincir reaksiyonu (qRt-PCR) ve protein izolasyonu yapılarak Western Blot (WB) analizleri gerçekleştirilmiştir. Kontrol grupları ile deney grupları arasındaki istatistiksel fark hesaplanmıştır. siRNA1(p< 0.0055), siRNA2 (p< 0.0003), siRNA3 (p< 0.0001), siRNA4 (p< 0.0001), siRNA5 (p< 0.0001), siRNA6(p< 0.0001), siRNA7 (p< 0.0182), siRNA9 (p< 0.0011) ve siRNA10 (p< 0.0004) ile yapılan deneylerde gen ifadesinde anlamlı fark olduğu fakat siRNA8 (p< 0.4049) ile yapılan deneyde istatistiksel olarak anlamlı birfark olmadığı tespit edilmiştir. RON1 geninin susturulması sonucu total anti-T.gondii ve anti-T.gondii RON1antikorları ile yapılan WB analizlerinde, deney grubuna ait hücre lizatlarında parazit antijeninin üretilmemesine bağlı olarak invazyonun engellendiği tespit edilmiştir. Anti-toksoplasmozis aşıların ve terapötik ajanların geliştirilmesi için TgRON1 gen ifadesinin bu yöntem ile baskılanması umut verici bir basamak niteliğindedir.
