Yazar "Turhan, Uğur" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Ektopik gebelik tanısı alan hastaların klinik ve tedavi özelliklerinin retrospektif analizi(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2013) Yılmaz, Ercan; Çelik, Ebru; Türkçüoğlu, Ilgın; Turhan, Uğur; Çelik, ÖnderAmaç: Ektopik gebelik, gebelik materyalinin intrauterin kavite haricinde bir bölgeye implantasyonu olarak tanımlanmakla birlikte günümüzde halen önemli bir sağlık sorunu olma özelliğini korumaktadır. Bu çalışmamızda ektopik gebelik tanısı alan hastaların demografik özelliklerinin, tanı, tedavi şekillerinin ve tedavi başarısının retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi, Turgut Özal Tıp Merkezi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı’nda Ocak 2008-Kasım 2011 tarihleri arasında ektopik gebelik teşhisi alan 200 hasta çalışmamıza retrospektif olarak dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, başvuru şikayetleri, ultrasonografi bulguları, ektopik gebelik lokalizasyonu, tedavi şekli ve tedavi başarısı retrospektif veriler kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Ektopik gebelik tanısı alan 200 hastanın ortalama yaş değeri 29.34±5.38 yıl, ortalama gravida 2.71±1.74, ortalama parite sayısı 1.15±1.23, ortalama abortus sayısı 0.41±0.80 ve ortalama yaşayan çocuk sayısı 1.07±1.71 olarak değerlendirildi. Hastalara ekspektan tedavi, medikal ve cerrahi tedavi seçenekleri uygulandı. Otuz altı hastaya (%18) ekspektan tedavi uygulanırken, toplam 80 (%40) hastaya metotreksat tedavisi ve 84 (%42) hastaya da ilk başvuru anında cerrahi tedavi uygulandı. Cerrahi uygulanan 89 hastaya salpenjektomi, 5 hastaya salpingostomi ve 3 hastaya tubal milking işlemi yapıldı. Ekspektan tedavi uygulanan 36 hastanın 34’ü (%94) iyileşirken, 2 hastaya ekspektan tedavi sonrasında cerrahi tedavi uygulanmıştır. Sonuç: Ektopik gebelik günümüz şartlarında erken tanısı koyulan ve bu çalışmada tartışıldığı gibi uygun endikasyon çerçevesinde her üç tedavi şekline de cevap veren klinik bir sorundur. Sonuç olarak, ektopik gebelik tedavisinde metotreksat ve cerrahi tedavinin yanı sıra ekspektan tedavi de uygulanabilir.Öğe Ektopik Gebelik Tanısı Alan Hastaların Klinik ve Tedavi Özelliklerinin Retrospektif Analizi(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2013) Yılmaz, Ercan; Çelik, Ebru; Türkçüoğlu, Ilgın; Turhan, Uğur; Çelik, ÖnderAmaç: Ektopik gebelik, gebelik materyalinin intrauterin kavite haricinde bir bölgeye implantasyonu olarak tanımlanmakla birlikte günümüzde halen önemli bir sağlık sorunu olma özelliğini korumaktadır. Bu çalışmamızda ektopik gebelik tanısı alan hastaların demografik özelliklerinin, tanı, tedavi şekillerinin ve tedavi başarısının retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi, Turgut Özal Tıp Merkezi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı’nda Ocak 2008-Kasım 2011 tarihleri arasında ektopik gebelik teşhisi alan 200 hasta çalışmamıza retrospektif olarak dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, başvuru şikayetleri, ultrasonografi bulguları, ektopik gebelik lokalizasyonu, tedavi şekli ve tedavi başarısı retrospektif veriler kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Ektopik gebelik tanısı alan 200 hastanın ortalama yaş değeri 29.34±5.38 yıl, ortalama gravida 2.71±1.74, ortalama parite sayısı 1.15±1.23, ortalama abortus sayısı 0.41±0.80 ve ortalama yaşayan çocuk sayısı 1.07±1.71 olarak değerlendirildi. Hastalara ekspektan tedavi, medikal ve cerrahi tedavi seçenekleri uygulandı. Otuz altı hastaya (%18) ekspektan tedavi uygulanırken, toplam 80 (%40) hastaya metotreksat tedavisi ve 84 (%42) hastaya da ilk başvuru anında cerrahi tedavi uygulandı. Cerrahi uygulanan 89 hastaya salpenjektomi, 5 hastaya salpingostomi ve 3 hastaya tubal milking işlemi yapıldı. Ekspektan tedavi uygulanan 36 hastanın 34’ü (%94) iyileşirken, 2 hastaya ekspektan tedavi sonrasında cerrahi tedavi uygulanmıştır. Sonuç: Ektopik gebelik günümüz şartlarında erken tanısı koyulan ve bu çalışmada tartışıldığı gibi uygun endikasyon çerçevesinde her üç tedavi şekline de cevap veren klinik bir sorundur. Sonuç olarak, ektopik gebelik tedavisinde metotreksat ve cerrahi tedavinin yanı sıra ekspektan tedavi de uygulanabilir.Öğe Guideline on Pregnancy and Diabetes by the Society of Specialists in Perinatology (PUDER), Turkey(2020) Bayram, Merih; Asyalı Biri, Aydan; Büyükbayrak, Esra Esim; Dağlar, Halil Korkut; Ercan, Fedi; Gürsoy Erzincan, Selen; Çorbacıoğlu Esmer, Aytül; İnan, Cihan; Kanıt, Hakan; Kara, Özgür; Katlan, Doruk; Nas, Tuncay; Öcal, Ece; Sağsöz, Nevin; Sanhal, Cem Yaşar; Şahin, Güler; Timur, Hakan; Turhan, Uğur; Gençosmanoğlu Türkmen, Gülay; Turkyılmaz, Gurcan; Bilgin Yanık, Filiz Fatma; Aytaç Yüksel, MehmetAbstract: ABS TRACT Diabetes mellitus (DM) is the most common endocrinologic problem in pregnancy. In Turkey, the reported prevalance is between 1.9-27.9%, with an average of 7.7%. While some of these cases are pregestational diabetes (PGDM), about 90% are detected during the pregnancy for the first time and diagnosed as gestational diabetes (GDM). Diabetes in pregnancy confers serious risks regarding the fetus, newborn and the mother. Therefore, we offer GDM screening for all pregnant women preferantially between 24-28 weeks of gestation. Either one-step 75-g oral glucose tolerance test (OGTT) or two-step 50-g glucose challenge test and 100-g OGTT may be used for the screening and diagnosis. In pregnancies with high-risk for DM, screening should be performed earlier, if possible, in the first antenatal visit. When GDM is diagnosed, maternal glycemic control is tried to be achieved by diet and exercise program, and if necessary, by using insulin. The use of metformin or glyburide in pregnancy is also possible. In women with the diagnosis of DM before pregnancy, preconceptional control of plasma glucose levels is of utmost importance in order to prevent adverse pregnancy outcomes. In pregnancies with GDM regulated by diet and exercise, pregnancy follow-up may be performed as in the low risk group without any pregnancy complications. If maternal or fetal distress is not observed, delivery is planned between 39+0 -40+6 weeks. Although caesarean section is recommended when estimated fetal weight is 4500 g or more, the mode of delivery may be decided more appropriately on a case-by-case basis.Öğe Histopathological ultrastructural and apoptotic changes in diabetic rat placenta(Balkan Medical Journal, 2015) Gül, Mehmet; Bostancıeri, Nuray; Çetin, Aslı; Kepekçi, Remziye Aysun; Şimşek, Ömer Yavuz; Kayhan, Başak; Turhan, Uğur; Otlu, AliThe exchange of substances between mother and fetus via the placenta plays a vital role during development. A number of developmental disorders in the fetus and placenta are observed during diabetic pregnancies. Diabetes, together with placental apoptosis, can lead to developmental and functional disorders. Aims: Histological, ultrastructural and apoptotic changes were investigated in the placenta of streptozotocin (STZ) induced diabetic rats. Study Design: Animal experimentation. Methods: In this study, a total of 12 female Wistar Albino rats (control (n=6) and diabetic (n=6)) were used. Rats in the diabetic group, following the administration of a single dose of STZ, showed blood glucose levels higher than 200 mg/dL after 72 hours. When pregnancy was detected after the rats were bred, two pieces of placenta and the fetuses were collected on the 20th day of pregnancy by cesarean incision under ketamine/ xylazine anesthesia from in four rats from the control and diabetic groups. Placenta tissues were processed for light microscopy and transmission electron microscopy (TEM). Hematoxylin-eosin (HE) and periodic acid Schiff-diastase (PAS-D) staining for light microscopic and caspase-3 staining for immunohistochemical investigations were performed for each placenta. Electron microscopy was performed on thin sections contrasted with uranyl acetate and lead nitrate. Results: Weight gain in the placenta and fetuses of diabetic rats and thinning of the decidual layer, thickening of the hemal membrane, apoptotic bodies, congestion in intervillous spaces, increased PAS-D staining in decidual cells and caspase-3 immunoreactivity were observed in the diabetic group. After the ultrastructural examination, the apoptotic appearance of the nuclei of trophoblastic cells, edema and intracytoplasmic vacuolization, glycogen accumulation, dilation of the endoplasmic reticulum and myelin figures were observed. In addition, capillary basement membrane thickening, capillary endothelial cells chromatin condensation in the nucleus and corrugation of the nucleus were found. Conclusion: Diabetes causes histomorphometric, ultrastructural and apoptotic changes in rat placenta.Öğe Histopathological, Ultrastructural and Apoptotic Changes in Diabetic Rat Placenta(GALENOS YAYINCILIK, 2015-06) Gül, Mehmet; Bayat, Nuray; Çetin, Aslı; Kepekci, Remziye Aysun; Şimşek, Yavuz; Kayhan, Başak; Turhan, Uğur; Otlu, AliBackground: The exchange of substances between mother and fetus via the placenta plays a vital role during development. A number of developmental disorders in the fetus and placenta are observed during diabetic pregnancies. Diabetes, together with placental apoptosis, can lead to developmental and functional disorders. Aims: Histological, ultrastructural and apoptotic changes were investigated in the placenta of streptozotocin (STZ) induced diabetic rats. Study Design: Animal experimentation. Methods: In this study, a total of 12 female Wistar Albino rats (control (n=6) and diabetic (n=6)) were used. Rats in the diabetic group, following the administration of a single dose of STZ, showed blood glucose levels higher than 200 mg/dL after 72 hours. When pregnancy was detected after the rats were bred, two pieces of placenta and the fetuses were collected on the 20th day of pregnancy by cesarean incision under ketamine/xylazine anesthesia from in four rats from the control and diabetic groups. Placenta tissues were processed for light microscopy and transmission electron microscopy (TEM). Hematoxylin-eosin (HE) and periodic acid Schiff-diastase (PAS-D) staining for light microscopic and caspase-3 staining for immunohistochemical investigations were performed for each placenta. Electron microscopy was performed on thin sections contrasted with uranyl acetate and lead nitrate. Results: Weight gain in the placenta and fetuses of diabetic rats and thinning of the decidual layer, thickening of the hemal membrane, apoptotic bodies, congestion in intervillous spaces, increased PAS-D staining in decidual cells and caspase-3 immunoreactivity were observed in the diabetic group. After the ultrastructural examination, the apoptotic appearance of the nuclei of trophoblastic cells, edema and intracytoplasmic vacuolization, glycogen accumulation, dilation of the endoplasmic reticulum and myelin figures were observed. In addition, capillary basement membrane thickening, capillary endothelial cells chromatin condensation in the nucleus and corrugation of the nucleus were found. Conclusion: Diabetes causes histomorphometric, ultrastructural and apoptotic changes in rat placentaÖğe Postpartum kanama tedavisinde internal iliak arter ligasyonunun etkinliği ve over rezervine etkisi(Türk Jinekoloji ve Obstetrik Derneği Dergisi, 2012) Şimşek, Yavuz; Yılmaz, Ercan; Çelik, Ebru; Türkçüoğlu, Ilgın; Karaer, Abdullah; Turhan, Uğur; Çelik, ÖnderÖz: Amaç: Gelişmekte olan ülkelerde en önemli maternal mortalite nedeni olan postpartum kanamalarda zamanında uygulanan cerrahi tedavi hayat kurtarıcı olmaktadır. Bu yazıda postpartum atoni tanısı ile bilateral internal iliak arter ligasyonu (BİİAL) yapılan olgularda tedavinin etkinliği ve işlemin over rezervine etkisi incelendi. Planlama ve hastalar: 01 Ağustos 2010 - 01 Ağustos 2011 tarihleri arasında kliniğimizde postpartum atoni tanısı ile BİİAL yapılan hastaların bilgileri retrospektif olarak incelendi. Ortam: 3. Basamak bir üniversite kliniği Değerlendirme parametreleri: Hastaların obstetrik ve demograŞk özellikleri, uygulanan cerrahi yöntemler, yoğun bakım ihtiyacı, transfüzyon miktarı, hastanede kalış süresi ve eşlik eden morbiditeler araştırıldı. Ek olarak BİİAL yapılan hastalar ve sezaryenle komplikasyonsuz doğum yapan kontrol hastalarının postpartum folikül stimüle edici hormon (FSH) ve estradiol düzeyi ile ultrasonograŞk over volümleri ölçülerek, işlemin over rezervine etkisi incelendi. Sonuç: Çalışma periyodunda cerrahi tedavi gerektiren postpartum kanama sıklığı %12,5 saptandı. Bunlardan 13 hastaya BİİAL işlemi uygulandı (%5,3). Hastaların ortalama yaşı 32 (24-44); gravidası 3 (1-5); paritesi 2 (0-4) ortalama doğum haftası 38 (35-41); ortalama doğum kilosu 3373 gr (2500-4200) idi. BİİAL'nin etkinliği %84,7 saptandı. BİİAL yapılan 10 hastanın over rezervi 56 kontrol hastasıyla karşılaştırıldığında FSH, estradiol düzeyleri ve ortalama over hacmi iki grup arasında benzer bulundu (Sırasıyla P: 0.650; P: 0.245; P: 0.281). Yorum: Maternal mortalitenin en önemli nedenlerinden olan postpartum kanama olgularının yönetiminde fertilite koruyucu bir yöntem olarak BİİAL, yüksek etkinliğe sahiptir. İşlem yapılan hastalarda erken postpartum dönemde over rezervi olumsuz etkilenmiyor görünmektedir.
