Yazar "Uçar, Cihat" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 7 / 7
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Effect of increase in cortisol level due to stress in healthy young individuals on dynamic and static balance scores(2018) Yıldız, Sedat; Altay, Zuhal; Özbağ, Davut; Çevirgen, Furkan; Sert, Deniz Şenol; Uçar, Cihat; Çay, MahmutAbstract: OBJECTIVE: Stress is a condition caused by various factors and characterized by imbalance in body functioning, impair in nervous system, and tension. The purpose of this study was to examine the effects of cortisol level, which increases in healthy young individuals due to stress, on dynamic and static balance scores as well as to present the results caused by high levels of stress. METHODS: In this study, 107 healthy medicine faculty students in their second year (who will take the same committee exam) aged between 19 and 23 years were included. The first balance measurements and saliva samples were taken 40 days before the committee exam, and this period was acknowledged as the relaxed period. The same students were considered for balance measurements again on the day of committee exam; saliva samples were collected, and cortisol concentration was determined. This period was acknowledged as the stressful period. The State-Trait Anxiety Inventory (STAI) was given to the participants in their relaxed and stressful periods. Dynamic balance scores were measured with Star Excursion Balance Test (SEBT). Static balance scores were measured with One Leg Standing Balance Test (OLSBT). RESULTS: The mean cortisol level was found to increase approximately 9 times in stressful periods compared with that in relaxed periods. STAI, which shows state anxiety, showed an increase supporting this increase. In stressful periods, dynamic balance scores showed obvious decrease in all directions. In addition, in stressful periods, an obvious decrease was observed in static balance scores compared with those in relaxed periods. CONCLUSION: This study showed that stress negatively affected dynamic and static balance, even for short periods of time. We believe that our study will form a positive source and basis when correlated with long terms stress and balance measurements.Öğe Effects of Prenatal Education and Type Of Delivery On Stress Axes(2021) Uçar, Cihat; Bülbül, Mehmet; Yıldız, SedatBackground: Training received during pregnancy may alter the prenatal stress level. The purpose of this study was to investigate the effects of prenatal education on the stress axis of the body, namely the hypothalamo- pituitary adrenal axis (HPA) and autonomic nervous system (ANS) in different delivery types (vaginal or caesarean section). Materials and Methods: In this prospective study, women who were going to have caesarean or vaginal delivery were compared in terms of whether they undertook prenatal education (PNE) in pregnancy school or not. Among those of women having PNE, twenty women had caesarean delivery and, there- fore, the number of women in other groups was decided accordingly. As a result, a total of 4 groups were formed as follows: women having PNE/caesarean delivery (n=20), having PNE/vaginal delivery (n=20), not having PNE/having caesarean delivery (n=20) and not having PNE/having vaginal delivery (n=20). In these women, the prenatal HPA and ANS activities were measured non-invasively with saliva cortisol and heart rate variability (HRV), respectively. HRV was measured by 5-min electrocardiogram recording and time- and frequency-domains parameters were calculated. Results: The (PNE) did not affect the prenatal cortisol and HRV parameters in none of the delivery types (vaginal and caesarean) (p>0.05). HRV parameters were higher in women having vaginal delivery than those of caesarean delivery (P<0.05). No correlations were observed between the cortisol and HRV pa- rameters (P>0.05). Conclusion: The prenatal education had no effect on HPA and ANS; however, the delivery type altered the HRV parameters. Saliva cortisol and HRV may be useful parameters in terms of examining the phys- iology of the birth processÖğe Kalp Hızı Değişkenliği, Müteakip Gece Uyku Parametreleri ve Kortizol Uyanma Yanıtı ile İlişkili Değildi(2020) Uçar, Cihat; Özgöçer, Tuba; Yıldız, SedatAmaç: Uyku bozukluğu ve uyku düzeninin değişmesi hipotalamus-hipofiz-adrenal aksı (HPA) ve otonom sinirsistemini (OSS) etkilediği bildirilmiştir. Ancak gün içerisindeki otonom sinir sistemi aktivitesinin gece uykusuna vebir sonraki gün HPA aksına etkisi bilinmemektedir. Bu nedenle, mevcut çalışmanın amacı, OSS aktivitesininbelirteci olan kalp hızı değişkenliğinin (KHD), gece uyku parametreleri ve bir sonraki gün HPA aksının belirteciolan kortizol uyanma yanıtına (KUY) olan etkisini incelemekti.Materyal ve Metod: Bu çalışmada 48 sağlıklı Tıp Fakültesi öğrencilerinden KHD belirlemek için 5 dakikalıkelektrokardiyografi (EKG) kaydı alındı. Takip eden gece normal uyku düzenlerinde uyumaları sağlandı. Uykuverilerini elde etmek için uyku ölçekleri dolduruldu (Karolinska uyku günlüğü ve ölçeği). KUY ölçümü için sabahuyandıktan 0, 15, 30 ve 60 dakika sonra tükürük örnekleri toplandı. Tükürük örneklerinde kortizol konsantrasyonuenzim immunoassay yöntemiyle belirlendi. Korelasyonlar Spearman Rho ile bakıldı. P < 0.05 değerleri anlamlıkabul.edildi.Bulgular: Katılımcıların çoğunda (%80) zaman bağımlı değişimlerin normal sınırlar içerisindeydi ve bu kişiler uykubozukluğu yaşamamışlardı. Gün içerisinde elde edilen KHD’nin zaman ve frekans bağımlı parametrelerinin, takipeden gün içerisindeki uyku parametreleri (uyanma ve uyku süresi, uyku bozukluğu, uyanma problemleri) ve KUY(ortalama, eğri altında kalan alan) ile bir korelasyon bulunmadı (p>0.05).Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları gösteriyor ki; OSS aktivitesi üzerinde derin etkileri olmayan koşullar altında neuyku parametrelerinin ne de ertesi sabah kortizol yanıtlarının KHD'den etkilenmediğini göstermektedir. Buna ekolarak, kaliteli bir gece uykusu hem önceki günlerin otonom baskılarının olası etkilerini hem de ertesi sabahınkortizol tepkilerini dengeleyebilir.Öğe Otonom Sinir Sistemi Aktivitesinin Premenstrual Sendromla İlişkisi(2020) Özgöçer, Tuba; Uçar, Cihat; Yıldız, SedatAmaç: Çalışmanın amacı, premenstrual sendromlu bayanlarda menstrual siklusun menstrual ve premenstrualdönemlerinde kalp hızı değişkenliği ölçülerek, premenstrual stresin otonom sinir sistemi aktivitesi ile ilişkisiniaraştırmaktır.Materyal ve Metod: Çalışmaya premenstrual sendrom tanı ölçeği (ACOG) krtiterlerine göre premenstrualsemptom yaşadığı belirlenen ve yaşları 18-30 arasındaki İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencileri veasistanlarından oluşan gönüllü bayanlar (n=68) dahil edilmiştir. Katılımcılara menstrual döngünün menstrual (1-3gün) ve premenstrual (24-27 gün) dönemlerde bir gün kalp hızı değişkenliği analizi için 5 dakikalık EKG çekimiyapılmış ve kan basıncı ölçümleri yapılmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde normal dağılım testi uygulanmıştır.Normal dağılım varsayımı sağlayan verilerin tekrarlı ölçümlerinde Paired t testi, normal dağılım varsayımısağlamayan verilerin analizinde ise Friedman testi kullanılarak iki dönem karşılaştırılmıştır. p<0.05 değerlerianlamlı kabul edilmiştir.Bulgular: Zaman bağımlı parametrelerden iki kalp atımı arasındaki süre ve QRS kompleksi aralıkları süresininmenstrual döneme göre premenstrual dönemde istatistiksel olarak daha düşük olduğu tespit edilmiştir (p<0.05).Frekans bağımlı parametrelerden ise yüksek frekans (normalize) ve % yüksek frekans premenstrual dönemdeistatistiksel olarak daha düşük iken, düşük frekans (normalize) ve düşük frekans/ yüksek frekansın logaritmasınınpremenstrual dönemde istatistiksel olarak daha yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0.05).Sonuç: Sempatik aktiviteyi yansıtan kalp hızı değişkenliği parametreleri menstrual döngünün premenstrualdöneminde yükselmiştir. Elde edilen bulgulara göre sempatik aktivitede görülen değişiklikler premenstrualsemptomların oluşmasına etken olabilmektedir.Öğe Poster Communications(Acta Physiologica, 2016) Çay, Mahmut; Yılmaz, Nesibe; Şenol, Deniz; Çevirgen, Furkan; Uçar, Cihat; Özbağ, DavutÖğe Sleep restriction suppresses the activity of the hypothalamo-pituitary-adrenal axis but does not affect the autonomic nervous system(2022) Uçar, Cihat; Ucar, Cihat; Yıldız, SedatSleep restriction is likely to affect the activities of stress axes, namely the hypothalamic-pituitary-adrenal axis (HPA) and the autonomic nervous system (ANS). Sleep restriction is likely to be experienced by everybody, yet the number of studies on that subject is very scarce. The current study aimed to examine the effects of sleep restriction on cortisol awakening response (CAR) as an indicator of HPA and heart rate variability (HRV) as an indicator of ANS activity. Participants (second-year medical students) were divided into two groups as sleep restricting group (n=27, sleeping at 02:00 p.m., waking up at 06:30 a.m.) and normal sleep duration group (n=25, sleeping at 11:00 p.m., waking up at 06:30 a.m.). The participants who filled in sleep dairies provided salivary samples (taken at 0, 15, 30, and 60 min post-awakening) for measurement of CAR and had an electrocardiogram recording (for 5 min) for determination of HRV. Mann-Whitney U test was used for statistical analyses. Sleep restriction reduced cortisol concentrations 15 and 30 minutes following awakening (p<0.05) but it did not affect time- and frequency-domain parameters of HRV (p>0.05). Sleep diaries showed that awakening problem scores were higher but daily disturbed sleep score was lower in the restricted sleep group (p<0.05). Results of the current study suggest that sleep restriction suppresses HPA and causes awakening problems. On the other hand, ANS activity, as assessed by HRV, is not affected by sleep restrictionÖğe Uyku, kortizol uyanma yanıtı ve otonom sinir sistemi aktivitesi(İnönü Üniversitesi, 2017) Uçar, CihatAmaç: Modern yaşamdaki değişimler (uyku düzenin değişmesi, geç saatlerde yüksek kalorili diyet tüketilmesi, multimedya kullanılması, egzersiz yapılması v.s.) uyku kalitesini etkileyerek normal günlük işlevlerin yerine getirilmesinde organizmayı baskı altında bırakabilir. Bu durum, otonom sinir sistemi (OSS) ve hipotalamo-pituiter-adrenal (HPA) eksen aktivitelerini artırarak organizmada çeşitli fizyopatolojik değişimlere yol açabilir. Bu nedenle, tezin amacı, modern yaşamdaki değişikliklerin uyku ve stres eksenleri (OSS ve HPA) üzerine etkilerini kısa vadeli olarak ortaya koymaktı. Materyal ve Metot: HPA eksen aktivitesi sabah uyandıktan sonraki 0, 15, 30 ve 60. dakikalarda tükürük kortizol düzeyi ölçülerek belirlendi (kortizol uyanma yanıtı, KUY). OSS aktivitesini belirlemek için elektrokardiyogram kayıtlarında (5 dak) kalp hızı değişkenliği (KHD) hesaplandı. Tez kapsamında 6 deneme yapılarak, KUY ve KHD üzerine: (1) Uyku süresi kısıtlamasının (n=52) ve (2) uyuma periyodu değişmesinin (n=42) etkileri ile uykudan önce (3) egzersiz yapılmasının (n=20) veya (4) yüksek kalorili diyet tüketilmesinin (n=17) veya (5) ekran seyredilmesinin (n=22) etkileri belirlendi ve ayrıca (6) KHD-uyku-KUY ilişkileri (n=48) incelendi. Bulgular: KUY, uyku süresi kısıtlandığında düşük iken uyuma periyodu geciktiğinde veya uykudan önce yüksek kalorili diyet tüketildiğinde yüksek bulundu (p<0.05). Egzersiz yapılması veya ekran seyredilmesi ise KUY'u etkilemedi (p>0.05). KHD genel olarak değişiklik göstermedi fakat egzersiz sonrasında azaldı (p<0.05). Sempatik aktivite uyku bozukluğu ile pozitif ilişkili (R2=0.284) iken uyku bozukluğu da KUY'la pozitif (R2=0.278) ilişkiliydi (p<0.05). Sonuç: Modern yaşamdaki değişimler, her iki stres ekseninin fonksiyonunda sapmalara yol açtığından, günümüz hastalıklarının (örn. obezite, uyku sorunları, kardiyovasküler hastalıklar) fizyopatolojik mekanizmalarının incelenmesinde bu parametrelerin önemli belirteçler olabileceği değerlendirildi.
