Yazar "Uçkun, Miraç" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Rastgele mutasyonla yüksek L-asparajinaz aktivitesine sahip Enterobacter aerogenes suşlarının eldesi(İnönü Üniversitesi, 2006) Uçkun, MiraçÖZET Yüksek Lisans Tezi RASTGELE MUTASYONLA YÜKSEK L-ASPARAJÎNAZ AKTİVİTESİNE SAHİP ENTEROBACTER AEROGENES SUŞLARININ ELDESİ Miraç UÇKUN İnönü Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı 55 + ix sayfa 2006 Danışman: Doç. Dr. Hikmet GEÇKÎL DNA mutasyonları organizma veya hücrede kanserleşme ve çeşitli metabolik bozukluklar gibi bozuk fonksiyonlarla kendini gösterebildiği gibi, mutasyonlar aynı zamanda bu organizma veya hücrelerin değişen ortamlara uyum sağlayarak nesillerinin devam ettirilmesinde en önemli rolü oynayabilirler. Mutasyonlar, bir organizmanın genomunu oluşturan nükleotid dizisinde kendiliğinden veya çeşitli kimyasal ve fiziksel ajanlarla indüklenerek meydana gelen kalıtlanabilir değişikliklerdir. DNA sentezi (replikasyonu) kusursuz bir olay değildir. Esherichia colfde kendiliğinden mutasyon oranı zincire giren her 1 milyon nükleotitten yaklaşık birine tekabül eder. Bu tür bir değişiklik (mutasyon) tamamen rasgele olup genomun herhangi bir yerinde olabilir. Ancak, bu çeşit bir rastgele mutasyon oram çeşitli kimyasal veya fiziksel ajanlarla önemli ölçüde arttırılabilir. Bu çalışmada, kimyasal bir mutajenik ajan olan etilmetan sülfonat (EMS) kullanılarak gram-negatif bir bakteri olan Enterobacter aerogenes'in L-asparajinaz enzimini yüksek düzeyde üreten mutantları seçilmiştir. İnsanlarda bulunmayan bu enzim kanser kemoterapisinde yaygın kullanımı ile bilinmekte olup, E. aerogenes ve diğer birkaç gram-negatif bakteri kullanılarak üretilmektedir. Bu çalışmada, mutant eldesi için optimal EMS konsantrasyonu belirlenerek, mutantların seçilimi ve enzim düzeyindeki değişimler yabanıl tip bakteri ile kıyaslanmıştır. EMS ile mutasyona tabi tutulmuş bakteri hücrelerinden L-asparajinaz mutantlarının seçilimi için indikatör ortam kullanılmış ve yaklaşık 100,000 koloni arasından 3 adet koloninin L- asparajinaz düzeyinde belirgin bir artış görülmüştür. Bu 3 koloni izole edilerek araştırmanın ileri safhalarında kullanılmışlardır. Genel olarak, bu 3 mutantın, değişik oranlarda olmakla beraber (% 30-65) yabanıl tipe göre daha yüksek düzeyde L-asparajinaz enzimi akti vitesine sahip olduğu belirlenmiştir. Mutantlar arasında ise en yüksek enzim seviyesi E. aerogenes ansmu-2 mutantı için belirlenmiştir. Bununla birlikte, EMS mutagenez'i ile elde edilmesi bütün mutantların yüksek L-asparajinaz seviyesi yoktur. Ancak, EMS ile elde edilen mutantların çoğunda L-asparajinaz seviyesi orijinal yabanıl tipten daha düşük olduğundan bu tür mutantlar çalışmanın ileri safhalarına dahil edilmemişlerdir. ANAHTAR KELİMELER: Raslantısal Mutagenez; Etilmetan sülfonat (EMS); L-asparajinaz; kemoterapötik enzimler ııÖğe Xenopus laevis iribaşlarına thiakloprid ve trifloksistrobin'in akut toksik etkilerinin araştırılması(İnönü Üniversitesi, 2013) Uçkun, MiraçDünyada en fazla kullanılan tarımsal mücadele yöntemleri, kimyasal yöntemlerdir. Kimyasal mücadelenin temelinde pestisit olan sentetik zirai maddeler vardır. Bu çalışmada Xenopus laevis'in (Afrika Pençeli Kurbağası) erken gelişim evrelerinde neonikotinoid grubu insektisitlerden thiakloprid, strobilurin grubu fungusitlerden trifloksistrobin'in ticari formlarının ve bunların karışımlarının toksik etkilerinin çeşitli biyokimyasal belirteçler kullanılarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. 96 saatlik test sonucunda thiakloprid ve trifloksistrobinin ortalama öldürücü konsantrasyon (LC50) değerleri, sırasıyla 13.41 mg AI/L ve 0.09 mg AI/L olarak tespit edildi. Seçilen pestisitlerin uygulama konsantrasyonları 96 saatlik LC50 değerlerine göre belirlendi. 50-58. evredeki Xenopus laevis iribaşları, thiakloprid ve trifloksistrobinin ayrı ayrı LC50, LC50/2, LC50/10, LC50/20, LC50/50 ve LC50/100 konsantrasyonlarına ve bu konsantrasyonların ikili karışımlarına (1:1) 96 saatlik statik yenilemeli test sisteminde maruz bırakıldı. Bunun dışında, pestisitlerin 96 saatlik LC50, LC50/2, LC50/10, LC50/20, LC50/50 ve LC50/100 değerleri karışımlarına 24 saat süresince maruz bırakıldılar. Ayrıca, amfibi iribaşlarında pestisitlerin etkisi, glutatyon S-transferaz (GST), glutatyon redüktaz (GR), asetilkolinesteraz (AChE), karboksilesteraz (CaE), glutatyon peroksidaz (GPx), katalaz (CAT), alanin amino transferaz (ALT), aspartat amino transferaz (AST), laktat dehidrogenaz (LDH), Na+/K+-ATPaz, Ca+2-ATPaz, Mg+2-ATPaz ve toplam ATPaz biyobelirteçleri kullanılarak incelenmiştir. Pestisitlerin ve karışımlarının 96 saatlik uygulamaları sonucunda, thiakloprid ve trifloksistrobin'in LC50 değerleri karışımının bütün iribaşları öldürdüğü belirlenmiştir. Her iki pestisitin ayrı ayrı uygulama değerlerinin ve pestisit karışımına ait en düşük konsantrasyonların seçilen biyobelirteç enzimleri (aktivasyon/inhibisyon) önemli düzeyde etkilediği saptanmıştır. Pestisit karışımlarının 96 saatlik LC50, LC50/2, LC50/10, LC50/20, LC50/50 ve LC50/100 uygulama değerlerine 24 saat boyunca maruz kalan iribaşlarda da enzim aktivitelerinin önemli düzeyde etkilendiği belirlenmiştir. Araştırma sonuçları, seçilen pestisitlerin 50-58. evredeki X. laevis iribaşlarında toksik potansiyele sahip olduğunu göstermiştir. Ayrıca, pestisitlerinlerin karışım olarak uygulandıklarında, LC50/2 ve LC50 değerlerinden çok daha düşük konsantrasyonlarda etki gösterdiği belirlenmiştir. Ayrıca sonuçlarımız, X. laevis iribaşlarının sucul ekosistemlerde, pestisit kirliliğinin belirlenmesini amaçlayan çalışmalar için uygun bir test organizması olduğunu ve seçilen biyokimyasal belirteçlerin de pestisit toksisitesini iyi bir şekilde yansıttığını göstermektedir.
