Yazar "YILDIRIM, Hilal" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    HEMŞİRELERDE KENDİNİ GERÇEKLEŞTİRME, PALYATİF BAKIMA YÖNELİK TUTUM VE DAVRANIŞLARI NASIL ETKİLER?
    (2020) CENGİZ, Zeliha; YILDIRIM, Hilal; KÖMÜRKARA, Sema
    Hastanın hayatının son bulduğu günlerde, hastanın ihtiyacı olan desteğin sunulması ve etkili iletişim kurulması önemlidir. Hemşirenin değişen şartlara hızla uyum sağlaması, kendini geliştirmesi ile profesyonelleşme çabaları ancak kendini gerçekleştirme basamağına ulaşıldığı zaman mümkün olabilir. Bu araştırma; hemşirelerde yaşam sonu bakıma ilişkin tutum ve davranışları belirlemek, hemşirenin kendini gerçekleştirme durumunun bu tutum ve davranışlar üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. İlişkisel tanımlayıcı tipte olan araştırmanın verileri “Tanıtıcı Bilgi Formu, Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Kendini Gerçekleştirme Alt Ölçeği ve Yaşam Sonu Bakıma Yönelik Tutum ve Davranışlar Ölçeği” kullanılarak toplandı. Hemşirelerin kendini gerçekleştirme puan ortalamasının 36.47±6.37, yaşam sonu tutum ve davranış ölçeği puan ortalamasının 53.79±7.23 olduğu belirlendi. Cinsiyet, medeni durum ve çalışılan klinik gibi değişkenlerin ölçek puanları üzerinde etkili olmadığı tespit edildi. Mesleği isteyerek seçme, mesleği sevme ve yaptığı işten memnun olma gibi durumların hem yaşam sonu bakım tutum ve davranışları hem de kendini gerçekleştirme puanlarında istatistiksel olarak önemli bir artışa neden olduğu belirlendi. Hemşirelerin yaşam sonu bakıma yönelik tutum ve davranışları ile bireysel gelişimleri arasında pozitif yönde güçlü bir ilişki olduğu, kendini gerçekleştiren hemşirelerin yaşam sonu bakıma yönelik daha olumlu tutum ve davranışlara sahip olduğu belirlendi.
  • Küçük Resim
    Öğe
    HEMŞİRELERDE KENDİNİ GERÇEKLEŞTİRME, PALYATİF BAKIMA YÖNELİK TUTUM VE DAVRANIŞLARI NASIL ETKİLER?
    (2020) CENGİZ, Zeliha; YILDIRIM, Hilal; KÖMÜRKARA, Sema
    Hastanın hayatının son bulduğu günlerde, hastanın ihtiyacı olan desteğin sunulması ve etkili iletişim kurulması önemlidir. Hemşirenin değişen şartlara hızla uyum sağlaması, kendini geliştirmesi ile profesyonelleşme çabaları ancak kendini gerçekleştirme basamağına ulaşıldığı zaman mümkün olabilir. Bu araştırma; hemşirelerde yaşam sonu bakıma ilişkin tutum ve davranışları belirlemek, hemşirenin kendini gerçekleştirme durumunun bu tutum ve davranışlar üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. İlişkisel tanımlayıcı tipte olan araştırmanın verileri “Tanıtıcı Bilgi Formu, Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Kendini Gerçekleştirme Alt Ölçeği ve Yaşam Sonu Bakıma Yönelik Tutum ve Davranışlar Ölçeği” kullanılarak toplandı. Hemşirelerin kendini gerçekleştirme puan ortalamasının 36.47±6.37, yaşam sonu tutum ve davranış ölçeği puan ortalamasının 53.79±7.23 olduğu belirlendi. Cinsiyet, medeni durum ve çalışılan klinik gibi değişkenlerin ölçek puanları üzerinde etkili olmadığı tespit edildi. Mesleği isteyerek seçme, mesleği sevme ve yaptığı işten memnun olma gibi durumların hem yaşam sonu bakım tutum ve davranışları hem de kendini gerçekleştirme puanlarında istatistiksel olarak önemli bir artışa neden olduğu belirlendi. Hemşirelerin yaşam sonu bakıma yönelik tutum ve davranışları ile bireysel gelişimleri arasında pozitif yönde güçlü bir ilişki olduğu, kendini gerçekleştiren hemşirelerin yaşam sonu bakıma yönelik daha olumlu tutum ve davranışlara sahip olduğu belirlendi.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Psychometric evaluation of the Hospitalisation-Related Stressors Questionnaire for Elderly Patients
    (Wiley, 2021) YILDIRIM, Hilal; ISIK, Kevser
    Background Stress can threaten the health and recovery of patients, and determining the level of stress can be an important factor in curing illnesses. The aim was to adapt the Hospitalisation-Related Stressors Questionnaire for Elderly Patients (HRSQ-EP) and perform its psychometric evaluation. Methods In the study, the method of developing a scale and determining the construct validity and reliability of this scale was used. The research was carried out with elderly patients who were hospitalised. The research was conducted in two main phases; in the first phase, after providing expert opinion for the language validity of the scale, the content and face validity were confirmed and then confirmatory and exploratory factor analyses were applied for content validity and reliability in the second phase. Results The new scale, which was formed as a result of evaluating the construct validity, consisted of three factors and 15 items, and all factors explained 67.1% of the total variance. Kaiser-Meyer-Olkin, which determined the suitability of the measurement tool for factor analysis, was determined as 0.901 and Bartlett test 0.000. The adapted short form is a simple and easy-to-understand tool for determining the stress levels of hospitalised elderly individuals. HRSQ-EP provided evidence that it demonstrates adequate internal consistency, reliability and construct validity. Conclusion The results suggested that the adapted measurement tool will be useful. The scale is recommended to be evaluated in different populations to determine cultural differences.