Yazar "Yiğit, Eren" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Acil servise travma sonrasında başvuran çocuk hastaların retrospektif incelenmesi
    (İnönü Üniversitesi, 2018) Yiğit, Eren; Turtay, Muhammet Gökhan
    Amaç: Acil servise başvuran çocuk travmaların retrospektif incelenmesini yaparak yaş, cinsiyet, zaman, oluş yeri ve travma mekanizması gibi demografik bilgilerini saptamak, ayrıca bu veriler arasında herhangi bir ilişki olup olmadığını tespit etmektir. Materyal ve Metod: Çalışmamız, 01 Ocak 2013 ile 31 Aralık 2013 tarihleri arasında İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim dalına başvuran 0-16 yaş grubu pediatrik travma olgularının retrospektif olarak bilgisayar kayıt sisteminden dosyalarının incelemesiyle yapılmıştır. Toplam 573 hastanın incelenmesi yapılmıştır. Hastaların yaş, cinsiyet gibi demografik özelliklerinin yanında aylara göre hastaların başvuru sayısı, travma mekanizması, travmanın olduğu mekan, istenilen konsültasyonlar, hastaların takip edildikleri servisler, travmaya maruz kalan vücut bölgesi, radyolojik ve laboratuar olarak saptanan bulgular ve verilen tedaviler incelenmiştir. Laboratuar bulguları (Hgb, Hct, MCV, PLT, WBC, RDW, Cr, BUN, AST, ALT, glikoz, aPTT, INR, idrarda eritrosit ve lökosit), yaş ile yaralanan vücut bölgeleri arasındaki ilişki incelendi. Bulgular: Çalışmamızda travma ile başvuran çocuk hastalar içinde erkek hastaların sayısının kız hastaların sayısından fazla olduğu saptandı. Çocuk travmalarında mortalite oranının %0.87 olduğu saptandı. Çocuk travmalarının temmuz, ağustos, eylül, ekim aylarında diğer aylara göre daha fazla olduğu saptandı. Düşme ve çarpma travma etiyolojileri arasında en sık saptanan mekanizmadır. Travmaya maruz kalınan bölge incelendiğinde birinci sırada baş-boyun yaralanması saptandı. En sık ortopedi ve travmatoloji bölümünden, ikinci sıklıkla beyin cerrahisi bölümünden konsültasyon istendiği saptandı. Travma sebebi ile başvuran çocuk hastaların, yatış ve takip kararı alınanların büyük bir kısmının acil serviste takip edildiği saptandı. Baş-boyun yaralanmasının, yaşa bağlı olarak yaş küçüldükçe daha arttığı anlamlı olarak saptandı. Baş-boyun yaralanması olan hastaların baş-boyun yaralanması olmayanlara göre Hgb, Hct değerlerinin anlamlı olarak düşük olduğu saptandı. BUN ve RDW'nin baş-boyun yaralanması olan hastalarda anlamlı olarak daha yüksek olduğu saptandı. Baş-boyun yaralanması olanlarda olmayanlara göre MCV değerinin daha yüksek olduğu saptandı. Yaş küçüldükçe hastaların karın travmasının daha fazla olduğu saptandı. Karın yaralanması olan hastaların olmayanlara göre, Hgb ve Htc değerinin anlamlı olarak daha düşük olduğu saptandı. Karın travması olan hastaların karın travması olmayanlara göre, AST ve ALT değerlerinin anlamlı olarak daha yüksek olduğu saptandı. Yaşın büyümesi ile ekstremite yaralanmasının anlamlı olarak arttığı saptandı. Sonuç: Pediatrik travmaların görülme sıklığı açısından farklı etiyolojik sebeplerinin olduğu, mevsimsel olarak görülme sıklıklarının değiştiği, acil servise başvuru sürelerinin travma türlerine göre farklı olması yanında yaralanan vücut bölgesinin genellikle baş-boyun bölgesi olduğu saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Acil servis, görüntüleme, laboratuvar, pediatri, tetkik, travma