Yazar "Yoloğlu, Ertan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Bir kayısı bahçesinde mevsimlik düzenli pestisit uygulamasının toprak solucanlarına Lumbricus sp. etkisinin izlenmesi
    (İnönü Üniversitesi, 2006) Yoloğlu, Ertan
    Bu çalışmada, kayısı yetiştiriciliğinde yaygın olarak kullanılan metil paratyon (insektisit), bakır oksiklorür (fungusit), tebukonazol (fungusit) ve thiram'ın (fungusit) tarımsal amaçlı olarak kullanımı sonucu neden olduğu toprak kirliliğinin, hedef olmayan toprak canlıları üzerindeki etkilerinin saptanması amaçlandı. Bu amaçla bir kayısı bahçesinde ağaçlara düzenli mevsimsel ilaçlamanın toprak solucanı (Lumbricus sp.) üzerine etkileri, biyokimyasal belirteçler kullanılarak izlendi. Çalışma alanı bölgelere ayrılarak (Ana uygulama alanı, fungusit alanı, insektisit alanı ve insektisit + fungusit alanı), 2005 ilkbahar döneminde ilaçlama yapıldı. Mart 2005'de yapılan ilk uygulamada metil paratyon + bakır oksiklorür karışımı kullanıldı. Nisan 2005'de yapılan ikinci uygulamada ise tebukonazol uygulandı. Mayıs 2005'de yapılan üçüncü uygulamada ise metil paratyon + thiram karışımı spreylendi. Her uygulamadan sonra çalışma alanından 1., 3., 5., 7. ve 10. günlerde periyodik olarak alınan toprak solucanı örneklerinde mikrozomal bir enzim olan etoksiresorufin-O-deetilaz (EROD) ve sitozolik enzimler olan glutatyon-S-transferaz (GST), karboksilesteraz (CE) ve asetilkolinesteraz (AChE) aktiviteleri saptandı. Bütün pestisit uygulamalarını takip eden 1. günde bütün bölgelerde bazı enzim aktivitelerinde değişiklikler saptandı. Araştırma sonuçlarımız, pestisit karışımının toprak solucanları üzerine, pestisitlerin tek tek uygulanmasından daha etkili olduğunu göstermektedir. Mikrokosm düzeyinde değerlendirilen ekotoksikolojik etkilerin sonucunda biyobelirteç olarak seçilen EROD, AChE ve CE enzimlerinin uygun belirteçler olduğu sonucuna da varılmıştır. Ayrıca, kullanılan pestisitlerin toprak kirliliğine neden olduğu, toprakta hedef olmayan organizmalar açısından olumsuz etkilere yolaçtığı belirlenmiştir. ANAHTAR KELİMELER: pestisit, toprak solucanı, Lumbricus sp., toksik etki
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kadmiyum, kurşun, bakır ve kombinasyonlarının Xenopus laevis iribaşlarında bazı biyobelirteçler üzerine etkileri
    (İnönü Üniversitesi, 2012) Yoloğlu, Ertan
    Bu çalışmada, kadmiyum (Cd), kurşun (Pb), bakır (Cu) ve bu metallerin karışımlarının Xenopus laevis iribaşları üzerine etkilerinin saptanması amaçlandı. Bu amaçla, seçilen metallerin uygulama konsantrasyonları Avrupa Birliği (AB) içme suları yönetmeliğinde belirtilen kabul edilebilir sınır değerler ve 96 saatlik test sonucu elde edilen ortalama öldürücü konsantrasyon (LC50) değerlerine göre belirlendi. Buna göre, 46. evredeki Xenopus laevis iribaşları 0.005 (AB değeri), 0.52 (LC50/10), 2.59 (LC50/2) ve 5.18 mg/L (LC50) Cd; 0.01 (AB değeri), 12.3 (LC50/10), 61.53 (LC50/2) ve 123.05 mg/L (LC50 değeri ) Pb; 0.01, 0.085 (LC50/10), 0.425 (LC50/2) ve 0.85 mg/L (LC50) Cu ve bu metallerin belirlenen konsantrasyonlarının ikili karı?ımlarına (1:1) ve üçlü karı?ımına (1:1:1) 96 saatlik statik yenilemeli test sisteminde maruz bırakıldı. Bunun dı?ında, metallerin 96 saatlik LC50 ve LC50/2 değerleri karı?ımlarına 24 saat süresince maruz bırakıldılar. Amfibi iribaşlarında metallerin, glutatyon S-transferaz (GST), glutatyon redüktaz (GR), asetilkolinesteraz (AChE), karboksilesteraz (CaE), glutatyon peroksidaz (GPx), katalaz (CAT) enzimleri ve metallotiyonein (MT) miktarı üzerine etkileri saptandı. Metallerin ve karı?ımlarının 96 saatlik uygulamaları sonucunda, Pb ve Cd?un LC50 değerleri karı?ımının ve Pb+Cu, Cd+Cu ve Pb+Cd+Cu karı?ımlarında ise metallerin LC50 ve LC50/2 değerleri karı?ımlarının bütün iriba?ları öldürdüğü belirlendi. Metallerin tek ba?larına LC50/2 ve LC50 değerleri ile dü?ük metal konsantrasyonları karı?ımlarının seçilen biyobelirteç enzimleri önemli düzeyde etkilediği ve MT miktarının konsantrasyonla ili?kili olarak arttığı saptandı. Metallerin 96 saatlik LC50 ve LC50/2 değerleri karışımlarına 24 saat süresince maruz bırakılan iribaşlarda GST, GR ve CAT enzimlerinin önemli düzeyde etkilendiği ve MT miktarının önemli düzeyde arttığı saptandı. Araştırma sonuçları, metallerin 46. evredeki X. laevis iriba?larında toksik potansiyele sahip olduğunu göstermiştir. Ayrıca, metallerin karışım olarak uygulandıklarında, LC50/2 ve LC50 değerlerinden çok daha dü?ük konsantrasyonlarda toksik etki gösterdiği belirlenmiştir. Ayrıca sonuçlarımız, X. laevis iribaşlarının sucul ekosistemlerde, metal kirliliğinin belirlenmesini amaçlayan çalı?malar için uygun bir test organizması olduğunu ve seçilen biyokimyasal belirteçlerin de metal toksisitesini iyi bir şekilde yansıttığını göstermektedir.