Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı Koleksiyonu

Bu koleksiyon için kalıcı URI

Güncel Gönderiler

Listeleniyor 1 - 5 / 5
  • Öğe
    İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerinin dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve duygu düzenleme güçlükleri açısından değerlendirilmesi
    (İnönü Üniversitesi, 2022) Akan, Ayşe
    Amaç: Bu araştırmada, İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerinin dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) ve duygu düzenleme güçlükleri açısından değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın hipotezi duygu düzenleme güçlüklerinin, yüksek olasılıklı DEHB olan öğrencilerde, DEHB olmayan öğrencilere göre daha yüksek bulunacağı şeklindedir. Materyal ve Metod: Araştırma, 20.10.2021-20.11.2021 tarihleri arasında İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi' nde yapıldı. Tıp fakültesi öğrencilerine sosyodemografik veri formu, Erişkin DEHB Kendi Bildirim Ölçeği (Adult ADHD SelfReport Scale, ASRS) ve Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği (Difficulties in Emotion Regulation Scale, DERS) online olarak dağıtıldı. Katılımcılar ASRS kesme puanına göre yüksek olasılıklı DEHB (AGYOD) grubu, olası DEHB (AGOD) grubu ve DEHB olmayan (AGDO) grup şeklinde gruplandırıldı. Ölçek puanları, klinik ve sosyodemografik özellikler gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: AGYOD grubunda 76, AGOD grubunda 239, AGDO grubunda 237 katılımcı olduğu tespit edildi. Gruplar yaş, cinsiyet, fiziksel hastalık öyküsü açısından birbiri ile benzerdi. DERS toplam puanı AGYOD grubunda AGOD grubuna göre (p<0.001), AGOD grubunda AGDO grubuna göre anlamlı şekilde daha yüksek saptandı (p<0.001). Sonuç: Duygu düzenleme güçlükleri erişkin DEHB' de çekirdek belirtiler kadar önemlidir. DEHB ve erişkindeki klinik yansımalarına yönelik geniş kapsamlı daha ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
  • Öğe
    İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezinde çalışan araştırma görevlisi hekimlerin tükenmişlik ve depresyon düzeyleri ve ilişkili faktörlerin incelenmesi
    (İnönü Üniversitesi, 2021) Fidanlıgül, Esra
    Amaç: Hekimler mesleklerinin zorluğu ve yoğunluğu nedeniyle ruhsal problemler ile karşı karşıya kalabilmektedir. Bunlardan en önemlisi depresyon ve tükenmişliktir. Bu çalışmada İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Fakültesi'nde çalışan araştırma görevlisi hekimlerin tükenmişlik ve depresyon düzeyleri ve ilişkili faktörlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipte olan araştırmamızın evrenini, İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi'nde dahili ve cerrahi branşlarda uzmanlık eğitimi alan araştırma görevlisi hekimler oluşturmaktadır. %95 güven aralığında ve %5 hata payı ile evreni temsil edecek örneklem büyüklüğü minimum 191 kişi olarak hesaplanmış olup 202 hekim dahil edilmiştir. Örneklem basit rastgele seçim metoduyla oluşturulmuştur. Çalışmamıza katılan hekimlere tamamına anket uygulanmıştır. Verilerin toplanmasında, araştırmacı tarafından ilgili literatür araştırması sonucu oluşturulan kişisel bilgilerin sorgulandığı form, Beck Depresyon Ölçeği ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği'ni içeren anket formu kullanılmıştır. Analizler SPSS (Statistical Package for Social Sciences; SPSS Inc., Chicago, IL) 22 paket programında değerlendirilmiştir. Çalışmada tanımlayıcı veriler kategorik verilerde n, % değerleri, sürekli verilerde ise ortalama±standart sapma (Ort±SS) ve medyan interquartile range (25-75 persantil değerleri) değerleri ile gösterilmiştir. Çalışmada kikare, student t testi, Mann Whitney U-testi, One Way ANOVA analizi, Kruskal Wallis testi, Pearson ve Spearman korelasyon testinden yararlanılmıştır. Analizlerde istatistiksel anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edilmiştir. Bulgular: Katılımcıların %44,6'sı kadın; %55,4'ü erkek olup yaş ortalaması 30,7±5,1'tir. Kadınların depresyon puanı erkeklerin depresyon puanından anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur (p=0,04). Meslek ile ilgili gelecek kaygısı olmayanların depresyon puanı anlamlı şekilde düşük bulunmuştur (p<0,001). Nöbet sayısı arasında depresyon puanı açısından anlamlı farklılık görülmüştür (p=0,005). Hasta/hasta yakını tarafından fiziksel şiddete maruz kalanların depresyon puanı anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur (p<0,001). Cerrahi tıp bilimlerindekilerin duyarsızlaşma puanının dahili tıp bilimlerinde olanların duyarsızlaşma puanından anlamlı şekilde yüksek olduğu görülmüştür (p=0,048). Meslekler ilgili gelecek kaygısı yaşayanların duygusal tükenme (p<0,001), duyarsızlaşma puanı kaygı yaşamayanların puanından anlamlı şekilde yüksek bulunmuşken (p=0,001); kişisel başarı puanı (p=0,011) ise gelecek kaygısı yaşamayanlarda daha yüksek bulunmuştur. Nöbet tutanların duygusal tükenme (p=0,042) puanı nöbet tutmayanlardan anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur. Hasta/hasta yakını tarafından fiziksel şiddete maruz kalanların duygusal tükenme (p<0,001) ve duyarsızlaşma (p=0,003) puanları anlamlı şekilde yüksek bulunmuşken; kişisel başarı (p=0,017) ise anlamlı şekilde düşük bulunmuştur. Depresyon ile duygusal tükenme ve duyarsızlaşma puanı arasında pozitif yönde; depresyon ile kişisel başarı puanı arasında ise negatif yönde anlamlı bir ilişki görülmüştür. Sonuç: Bu çalışmada meslek ile ilgili gelecek kaygısı olanların depresyon ve tükenmişlik düzeyinin yüksek olduğu, nöbet tutanların tükenmişlik düzeyinin daha yüksek olduğu, hasta/hasta yakınları tarafından fiziksel şiddete maruz kalanların hem depresyon hem de tükenmişlik düzeylerinin fazla olduğu bulunmuştur. Çalışma koşullarının iyileştirilmesinin, şiddet konusunda gerekli yaptırımların yapılarak azaltılmasının hekimlerde ruhsal problemlerin daha az görülmesine yardımcı olacaktır denebilir.
  • Öğe
    Evaluatıon of sunbathıng and protectıon awareness accordıng to thesocıodemographıc characterıstıcs of ındıvıduals aged above 65 years
    (GUNES KITABEVI LTD STI, M RAUF INAN SOK NO 3, ANKARA, SIHHIYE 06410, TURKEY, 2018) Kayhan Tetik, Burcu; Saraç, Gülbahar; Mete, Burak; Şener, Serpil; Kalem, Hülya; Kılıç, Evrim
    Introduction: Because excessive exposure to solar radiation contributes to the aging of skin and the risk of skin cancer, protection from sunlight has become an important public health problem. This study aims to assess the knowledge level of individuals aged > 65 years regarding sun exposure and their current use of sunscreen products. Materials and Method: A questionnaire consisting of 22 questions was prepared to measure sun protection awareness and use of sunscreen products by individuals aged > 65 years. Between July and August 2017, the questionnaire was administered to 603 patients who presented to outpatient clinics. The data were analyzed using SPSS 22 software; a p-value of. < 0.05 was considered significant. Results: The average age of the 603 participants was 67.8 years; 202 (33.5%) of them stated that they generally remained in the sun for 4-6 h, and 518 (86.3%) indicated that they had not received any information about sun protection. Conclusion: We found that individuals aged >= 65 years had insufficient knowledge of the dangers of excessive sun exposure and were not protected from it. In order to reduce the risk of skin cancer in Turkey, education regarding lifestyle modification, sun protection, and use of sunscreen should be provided and relevant health policies should be formulated for these trainings to become a part of lifestyle there.
  • Öğe
    Evaluation of the effects of digital play addiction on eating attitudes
    (Professıonal medıcal publıcatıons, panorama centre, rm 522, 5th floor, bldg 2, raja ghazanfar alı rd, po box 8766, saddar, karachı 00000, pakıstan, 2018) Tetik, Burcu Kayhan; Kayhan, Duygu; Sertkaya, Serap; Sandikci, Kamuran Bahar
    Objective: To evaluate the impact of digital game addiction on the eating habits of adolescents aged between 9 and 15. Methods: This cross-sectional study was conducted as a survey of 972 middle school students. All data was evaluated with SPSS 22 software, and p<0.05 was accepted as statistically significant. Results: The mean age of the students was 12.0 +/- 1.29. It was found that male students spent more time playing digital games than the females and the more they played, the higher the risk level of their Eating Habit Index became, and the difference for both groups was statistically significant (p<0.001). It was also determined that students from the houses with easy access to internet tend to play digital games for longer periods of time (p<0.001). Conclusion: As a result, children at adolescence age need to be taught which games, how long and when to play and be able to limit them instead of getting banned from playing. We are of the opinion that subjects of digital game addiction and appropriate and efficient use of computers need to be included in the curriculum within the scope of Media Literacy and Information Technologies and Software lessons in order to raise the children's awareness.
  • Öğe
    Evaluatıon of sunbathıng and protectıon awareness accordıng to thesocıodemographıc characterıstıcs of ındıvıduals aged above 65 years
    (Gunes kıtabevı ltd stı, m rauf ınan sok no 3, ankara, sıhhıye 06410, turkey, 2018) Kayhan Tetik, Burcu; Sarac, Gulbahar; Mete, Burak; Sener, Serpil; Kalem, Hulya; Kilic, Evrim
    Introduction: Because excessive exposure to solar radiation contributes to the aging of skin and the risk of skin cancer, protection from sunlight has become an important public health problem. This study aims to assess the knowledge level of individuals aged > 65 years regarding sun exposure and their current use of sunscreen products. Materials and Method: A questionnaire consisting of 22 questions was prepared to measure sun protection awareness and use of sunscreen products by individuals aged > 65 years. Between July and August 2017, the questionnaire was administered to 603 patients who presented to outpatient clinics. The data were analyzed using SPSS 22 software; a p-value of. < 0.05 was considered significant. Results: The average age of the 603 participants was 67.8 years; 202 (33.5%) of them stated that they generally remained in the sun for 4-6 h, and 518 (86.3%) indicated that they had not received any information about sun protection. Conclusion: We found that individuals aged >= 65 years had insufficient knowledge of the dangers of excessive sun exposure and were not protected from it. In order to reduce the risk of skin cancer in Turkey, education regarding lifestyle modification, sun protection, and use of sunscreen should be provided and relevant health policies should be formulated for these trainings to become a part of lifestyle there.