İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi Koleksiyonu

Bu koleksiyon için kalıcı URI

https://hdl.handle.net/11616/104764

Listeleniyor 1 - 20 / 88

Spora Katılım Güdüsü; Okul Sporlarında Görev Alan Lise Öğrencilerinin Spor ve Egzersize Katılım Sebepleri
(2021) Temel, Veysel; Nas, Kazım
Bu çalışmanın amacı, okul sporlarının bazı branşlarında görev alan lise öğrencilerinin spora katılma güdülerinin bazı değişkenler açısından bir fark olup olmadığını belirlemektir. Araştırma, tarama modellerden nicel bir çalışmadır. Araştırmanın örneklem grubunu Karaman İl Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı liselerde öğrenim gören 96 erkek ve 54 kadın olmak üzere toplam 150 öğrenci (Ort.:16,053±1,211) oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan katılımcıların spora katılım güdü seviyelerini belirlemek için Gill ve ark. (1983) ile geliştirilmiş ve Oyar ve ark. (2001) ile geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan “Spora Katılım Güdüsü Ölçeği” nden yararlanılmıştır. Verilerin analizinde normal dağılım göstermediği için non parametrik testlerden Kruskal Wallis-H testi ve Mann Whitney-U testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre Katılımcıların spora katılım güdü genel ortalaması, ölçeğin alt boyutlarını oluşturan başarı, fiziksel uygunluk, takım ruhu, arkadaş, eğlence, yarışma, beceri gelişimi ve aktif olma puanı ortalaması orta seviyenin üzerinde olup, bağımsız değişkenler açısından lise sporcularının cinsiyet, branş, sınıf, boş zamanları yeterli mi? ve boş zaman harcamada zorluk durumu değişkenleri açısından anlam ifade eden bir fark olduğu, yaş ve aktif sporun içinde bulunma süre değişken açısından anlam ifade eden fark bulunmamıştır.
Spor Yöneticiliği Bölümü Öğrencilerinin Spora Yönelik Tutumları
(2021) Turhan, Fatih Harun; İnce, Uğur; Aydogmuş, Mert; Yalçın, İlimdar
Bu araştırma, Spor Yöneticiliği Bölümü’nde okuyan öğrencilerin spora yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın evrenini, Karabük Üniversitesi, Hasan Doğan Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, Spor Yöneticiliği Bölümü’nde 2018 yılında öğrenim gören toplam 378 kişi oluştururken, örneklemi ise araştırmaya katılmayı kabul eden 224 kişi oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu ve Şentürk (2014) tarafından geliştirilen ”Spora Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. 5’li likert tipi ölçeğin; Spora ilgi, sporla yaşama ve aktif spor yapma düzeylerini sorgulayan 3 alt boyutu bulunmaktadır. Verilerin analizinde SPSS paket programı kullanılmıştır. Verilerin normalliği için skewness ve kurtosis değerleri kontrol edilmiş, verilerin normal dağıldığı tespit edilmiştir. Normal dağılım gösteren bu veriler için, independent t test ve One-way ANOVA testi kullanılmıştır. Araştırmada anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edilmiştir. Bulgulara göre, sporla yaşama düzeyi açısından haftada bir gün spor yapan öğrencilerle üç ve beş gün spor yapan öğrenciler arasında anlamlı farklılık görülmüştür (F: 4,284; p: 0,002). Aktif spor yapma düzeyi açısından bir gün spor yapanlarla üç ve beş gün spor yapanlar arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir (F: 4,956; p: 0,002). Ailesinde lisanslı sporcu olanların spora ilgi düzeyi ile olmayanlar arasında anlamlı farklılık görülmüştür (t: 2,83, p: 0.005). Ailesinde lisanslı sporcu olanların aktif spor yapma düzeyi ile olmayanlar arasında anlamlı farklılık görülmüştür (t: 1,99, p: 0,04). İncelenen diğer bağımsız değişkenler ile ölçekten alınan puan ortalamaları arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Sonuç olarak, öğrencilerin spora yönelik tutum ortalamaları düşük derecede olup, kadın öğrencilerin spora ilgi düzeyleri erkeklere göre daha yüksek çıktığı görülmüştür. Haftada spor yapma gün sayısı arttıkça sporla yaşama ve aktif spor yapma düzeyleri de artmaktadır. Ailesinde lisanslı sporcu olanların aktif spor yapma ve spora ilgi düzeyleri olmayanlardan yüksek çıkmıştır.
SERBEST ZAMAN ETKİNLİKLERİNE KATILAN BİREYLERİN YALNIZLIK DÜZEYLERİ İLE DOYUM DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ
(2021) Siyahtaş, Anıl; Donuk, Bilge
Bu araştırmanın amacı üniversitede öğrenim gören bireylerin serbest zaman doyumları ile yalnızlık durumları arasındaki ilişkiyi tespit etmektir. Araştırma tarama modellerinden ilişkisel tarama desenine uygun yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa’da öğrenim gören 169 öğrenci ile İstanbul Esenyurt Üniversitesi’nde öğrenim gören 131 öğrenci olmak üzere toplam 300 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada kişisel bilgi formunun yanı sıra, Russell, Peplau & Ferguson (1978) tarafından geliştirilen, Türkçe uyarlaması Demir (1989) tarafından yapılan “UCLA Yalnızlık Ölçeği (UYÖ) ile Beard & Raghep (1980) tarafından geliştirilen, Gökçe & Orhan (2011) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Serbest Zaman Doyum Ölçeği (SZDÖ)” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin Kolmogorov-Smirnov testi sonucunda normal dağılım göstermesinin ardından analizlerde parametrik testler kullanılmıştır. Araştırma bulgularında; bireylerin cinsiyetlerine göre yalnızlık durumları arasında anlamlı farklılık belirlenmezken; cinsiyete göre SZDÖ “psikolojik” alt boyut arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda serbest zaman doyumu ile yalnızlık arasında negatif yönlü anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Bu sonuçla üniversite öğrencilerinin serbest zamanlarında elde ettikleri doyumun arttıkça yalnızlık durumlarının azalacağı söylenebilir.
ORTAÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİNİN BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR ÖĞRETMENLERİNİN YETERLİKLERİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ (MERKEZ BATTALGAZİ İLÇESİ ÖRNEĞİ)
(2021) Selçuk, Mehmet Hasan; Taşkıran, Celal
Bu araştırmada, öğrencilerin beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin yeterliklerine ilişkin görüşlerini çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın genel amacına bağlı olarak araştırmada nedensel karşılaştırma modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Malatya merkez Battalgazi ilçesinde bulunan resmi ortaöğretim kurumlarında öğrenime devam eden 1759 öğrenci oluşturmaktadır. Verilerin analizinde betimsel analiz, t-testi ve ANOVA (varyans analizi) kullanılmıştır. Cinsiyet değişkenine göre kız öğrencilerin erkek öğrencilere göre beden eğitimi öğretmenlerini öğretim yeterliği ve diğer boyutlarda daha yeterli olarak algıladıkları sonucuna ulaşılmıştır. Okul türü değişkenine göre, Anadolu liselerinde öğrenim gören öğrencilerin beden eğitimi öğretmenlerinin yeterliklerini diğer türdeki liselerde öğrenim gören öğrencilerden daha yüksek düzeyde algıladıkları belirlenmiştir. Gelir düzeyine göre, öğrencilerin ailelerinin gelirine göre anlamlı şekilde farklılaştığı belirlenmiştir. Gelir düzeyi incelendiğinde tüm boyutlarda öğrencilerin görüşlerinin değiştiği görülmüştür. Spor yapma durumuna göre, öğrencilerin beden eğitimi öğretmenlerinin yeterliklerine ilişkin görüşlerinin sadece öğretim yeterliği boyutunda anlamlı bir farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Diğer boyutlarda ise öğrenci görüşlerinin değişmediği görülmüştür. Okul takımına katılma durumuna göre, okul takımına katılan öğrencilerin öğretim yeterliği boyutu ve yeterlik ölçeğinin geneli açısından beden eğitimi öğretmenlerine karşı algılarının daha yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir. Diğer boyutlarda ise, okul takımına katılıp katılmama durumuna bağlı olmaksızın öğrencilerin beden eğitimi öğretmenlerinin yeterliklerine ilişkin görüşlerinin benzer düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Araştırma sonuçları ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin yeterliklerine ilişkin görüşlerinin cinsiyet, okul türü, gelir düzeyi, okul takımına katılma durumu ve spor yapma alışkanlığına göre anlamlı yönde farklılıklar olduğunu göstermiştir. Yaş ve sınıf değişkenine göre ise anlamlı farklılık çıkmamıştır.
Covid-19 Sürecinde Spor Bilimler Fakültesi Öğrencilerinin Belirsizliğe Tahammülsüzlük Düzeylerinin İncelenmesi
(2021) Şahinler, Yunus
Bu araştırmada; covid-19 sürecinde evde kal çağrısı ile uzaktan eğitim gören spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin belirsizliğe tahammülsüzlük düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma betimsel tarama modeli kullanılarak yapılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiyi bulmak için ilişkisel tarama modelinden faydalanılmıştır. Örneklem grubunu 2019-2020 bahar döneminde İç Anadolu bölgesinde farklı illerde (Konya, Niğde, Nevşehir) uzaktan eğitim gören 130’u kadın, 138’i erkek olmak üzere 268 spor bilimleri fakültesi öğrencileri oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak, Carleton, Norton ve Asmundson (2007) tarafından geliştirilen ve Sarıçam, Erguvan, Akın ve Akça (2014) tarafından Türkçe’ ye uyarlanan “Belirsizliğe Tahammülsüzlük Ölçeği (BTÖ-12)” kullanılmıştır. Ölçek 12 madde 5 likert 2 alt boyutlardan “İleriye Yönelik Kaygı” ve “Engelleyici Kaygı’dır. Ölçekten alınabilecek toplam puanlar 12 ile 60 arasında değişim göstermektedir. Ölçeğin Cronbach Alpha iç tutarlık güvenirlik katsayısı .80 olarak hesaplanmıştır. Yapılan analiz sonucu elde edilen bulgulara göre; spor bilimler fakültesi öğrencilerin belirsizliğe tahammülsüzlük düzeyleri ile cinsiyet, yaş, spor yapmanın salgının kişi üzerinde oluşturduğu olumsuz etkiyi azalttığını düşünme durumu ve genel sağlık durumu arasında anlamlı farklılar tespit edilmiştir. Pandemi öncesi spor yapma durumları, pandemi sürecinde fiziksel aktivite yapma durumları arasında yapılan karşılaştırmada spor bilimler fakültesi öğrencilerin ile belirsizliğe tahammülsüz düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki olmadığı saptanmıştır. Sonuç olarak öğrencilerin belirsizliğe tahammülsüzlük düzeylerinin orta seviyede olduğu tespit edilmiştir.
Geleneksel Oyun Kültüründe Yer Alan Topaç Oyunu ve Çeşitleri
(2021) Böke, Hulusi; Doğan, Abdullah; Tüfekçi, Şakir
Bu çalışmayla, Türkiye’deki geleneksel oyun kültüründe önemli bir yere sahip olan topaç oyunu ve bu oyunun çeşitleri açıklanarak; bu çeşitliliğin kural ve yöresel adlandırılma açısından karşılaştırılması yapılarak çocuk oyun kültürüne katkı sağlamak amaçlanmıştır. Araştırmada nitel yaklaşımlardan doküman toplama ve inceleme yöntemi kullanılarak veriler elde edilmiştir. Ayrıca çalışmada çevrimiçi veri tabanları, kitap, dergi vb. veri toplama araçları kullanılarak alan yazın taraması yapılmıştır. Türkiye’nin farklı bölgelerinde develeme, kökleme, koçek, fırıldak, gatır, mici, deveme, kamçılı fırça, fırfara, hol, fırfıra, bommaç, daire, dilliç vb. atlar adı altında oynanan, oyun kuralları ve oynanış biçimi farklı olan 18 çeşit topaç oyununa rastlanılmıştır. Bu oyunlar içerisinde topacın yerde döndürme süresi baz alınarak oynanan oyun, Türkiye’nin birçok bölgesinde oynanmıştır. Araştırma sonucunda topaç oyununa ilişkin olarak; teknoloji ve değişen yaşam koşullarının etkisiyle insanların bu oyunu oynamaktan uzak kaldığı, oyun kültürünün ve alışkanlıkların farklılaşma süreci yaşadığı kanısına varılmıştır. Oyunun günümüzde nadiren de olsa oynandığı, fakat kurallarıyla oynanmasından ziyade sadece döndürme amacıyla oynandığı tespit edilmiştir.
SPOR EĞİTİMİ ALANINDA ÖĞRENİM GÖREN ÖĞRENCİLERİN GİRİŞİMCİLİK DÜZEYLERİ İLE KARİYER FARKINDALIKLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ
(İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2020) Ertekin, Alpaslan Baki
Araştırmanın amacı, spor eğitimi alanında öğrenim gören öğrencilerin değişkenlerine göre girişimcilik düzeyleri ve kariyer farkındalıklarını tespit etmek ayrıca girişimcilik ile kariyer farkındalığı arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul Gelişim Üniversitesi’nde öğrenim gören tesadüfi örnekleme yöntemiyle seçilmiş 112 erkek (%66,3) ve 57 kadın (%33,7) olmak üzere toplam 169 öğrenci gönüllü katılım göstererek oluşturulmuştur. Araştırmada kişisel bilgi formunun yanı sıra Yılmaz ve Sünbül (2009) tarafından üniversite öğrencilerinin girişimciliklerini ölçmek için geliştirilen “Girişimcilik Ölçeği (GÖ)” ve Yaşar ve Sunay (2019) tarafından spor bilimleri alanında eğitim alan üniversite öğrencilerinin kariyer farkındalığını ölçmek için geliştirilen “Kariyer Farkındalığı Ölçeği (KFÖ)” kullanılmıştır. Verilerin normal dağılım göstermesinin ardından veriler T-testi, ANOVA ve Pearson Korelasyon testleriyle analiz edilmiştir. Sonuç olarak, spor eğitimi alanında öğrenim gören öğrencilerin değişkenlerine göre girişimcilikleri ve kariyer farkındalıklarının değiştiği ve kariyer farkındalığının arttıkça girişimciliğinde artacağı sonucuna varılmıştır.
Üniversite Öğrencilerinin Sportmenlik Düzeylerinin İncelenmesi
(İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2020) Çetinöz, Fırat; Yurtcu, Eda; Üstgörül, Yunus Emre
Bu çalışmada, lisans düzeyinde spor eğitimi alan ve alamayan örgün üniversite öğrencilerinin demografik değişkenlere göre sportmenlik düzeyleri ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırmaya, seçkisiz örneklem yöntemlerinden kolayda örnekleme yoluyla belirlenen 118 erkek (%59) ve 82 kadın (%41) olmak üzere toplam 200 üniversite öğrencisi katılmıştır. Veri toplama araçları olarak Vallerand ve ark. (1997) tarafından geliştirilen Balçıkanlı (2010) tarafından Türkçe’ ye uyarlanan Çok Boyutlu Sportmenlik Yönelim ölçeği ile katılımcıların demografik özellikleri tanımlamak için 5 adet soru yöneltilmiştir. Verilerin analizinde demografik değişkenleri tanımlamak için frekans değeri testleri, Mann-Whitney u testi uygulanmıştır. Analizler neticesinde Mann-Whitney testinde hem ölçek genelinde hem de ölçeğin alt boyutlarının hepsinde kadın katılımcıların erkek katılımcılara göre sportmenlik düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı olmadığı görülmüştür. Ayrıca gerçekleştirilen Mann-Whitney testinde hem ölçek genelinde hem de ölçeğin alt boyutlarının hepsinde okul düzeyinde Spor Bilimleri Fakültesi (SBF) ‘ nin sportmenlik düzeyi Yabancı Diller Yüksekokulu (YDY) göre istatistiksel olarak yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ek olarak 1. ve 3. sınıflar ile 1. ve 4. sınıflar arasında gerçekleştirilen Mann-Whitney testi neticesinde 3.sınıf öğrencileri ile 4.sınıf öğrencilerinin sportmenlik düzeyi istatiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür. Lisans düzeyinde alınan spor eğitiminin sportmenlik ya da centilmenlik düzeyini pozitif yönde etki ettiği düşünülebilir.
GELİŞİM LİGİ FUTBOLCULARININ AHLAKİ KARAR ALMA TUTUMLARININ İNCELENMESİ
(İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2020) Sivrikaya, Mehmet Haluk; Sivrikaya, Ahmet Haktan
Bu çalışmanın amacı, gelişim ligi futbolcuların ahlaki karar alma tutumlarının incelenmesidir. Tanımlayıcı tipte bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini Balıkesirspor alt yapı sporcuları oluşturmuştur. Örneklem seçimine gidilmeyip 2016-2017 yılında araştırmaya katılmayı kabul eden 104 futbolcu üzerinde yapılmıştır. Araştırmada Lee ve ark.(2007) tarafından geliştirilen, Gürpınar (2014) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Altyapı Sporlarında Ahlaki Karar Alma Tutumları Ölçeği ile araştırmacı tarafından oluşturulan “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Ölçek 3 alt boyutludur ve 9 maddeden oluşmuştur. Araştırmadan elde edilen veriler SPSS 22.0 istatistik paket programında analiz edilmiştir. Yapılan normalite testinde (Shapiro Wilk Testi) veriler normal dağılım göstermediği için non-parametrik analizlerle (Mann Whitney-U ve Kruskal Wallis testleri) incelenmiştir. İstatistiksel testlerin anlamlılık düzeyi olarak p<0.05 değeri kabul edilmiştir. Futbolcular en yüksek ortalama puanı adilce kazanmayı korumak boyutunda, en düşük ortalama puanı ise yarışma severliği benimsemek boyutunda almışlardır. 13 yaş grubunda bulunan futbolcuların hileyi ve yarışma severliği benimsedikleri bulunmuştur. 19 yaş grubunda ki futbolcuların adilce kazanmayı korumayı tercih ettikleri, 14 yaş grubundaki futbolcuların ise adilce kazanmayı korumayı tercih etmedikleri bulunmuştur. Antrenörlerini örnek alan sporcuların hileyi benimsedikleri bulunmuştur. Baba eğitim seviyesinin yükselmesi futbolcuların olumlu ahlaki davranış puanlarının artmasına sebep olmaktadır.
KAMU KURUMLARININ TAŞRA TEŞKİLATLARINDA REKREASYON BİRİMİ KURULMASI GEREKLİLİĞİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA
(İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2020) Birol, Sefa Şahan; Birol, Elif
Bireylerin boş zamanlarını daha nitelikli geçirmelerine yönelik kendi çabalarının yanısıra devlet tarafından da vatandaşlara bu tür hizmetlerin sunulmasının gerekliliği sosyal devlet yükümlülüğü altında ön plana çıkmaktadır. Çalışmanın amacı, kent merkezlerinde halka hizmet veren kamu kurumların üst düzey yöneticilerinin, kurumları içerisinde bir rekreasyon birimi kurulmasına dair görüşlerini tespit edebilmektir. Çalışma; Belediye Başkanlığı, Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü, İl Sağlık Müdürlüğü ve Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü ile sınırlandırılmış nitel bir çalışmadır. Çalışmada betimsel analiz yaklaşımı benimsenmiş ve yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Görüşmeci tarafından hazırlanan on adet soru katılımcılara sözel olarak yöneltilmiştir. Çalışma kapsamında görüşme gerçekleştirilen katılımcılardan İl Sağlık Müdürlüğü yöneticisi hizmet verdikleri grupların farklı ihtiyaçlar göstermesinden kaynaklı olarak rekreasyon biriminin kurulmasının kurumu adına gerekli olmadığını ancak kurum personelinin kaynaşması adına faydalı olabileceğini; Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü ve Belediye Başkanlığı yöneticileri kurumları dahilinde rekreasyon biriminin kurulmasını hizmetlerinin mevcut şartlarda öncelikli hizmetleri içerisinde olmamasından kaynaklı olarak gerekli görmediklerini belirtmelerine rağmen kurulması halinde faydalı olacağını; Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü yöneticisi kurum içerisinde özellikle gençlik hizmetleri kapsamında bir rekreasyon biriminin kurulmasının mutlak gerekli olacağı yönünde görüşünü ifade etmiştir. Sonuç olarak, Belediye Başkanlığı, İl Sağlık Müdürlüğü ve Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü’nde rekreasyon biriminin kurulmasının gerekli olmadığı fakat faydalı olabileceği, buna karşın Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü’nde bu biriminin kurulmasının gerekliliği tespit edilmiştir. Bu doğrultuda ülkemiz rekreasyon bölümü mezunlarına yeni bir istihdam alanı yaratılacak olmasının yanı sıra kurulması planlanan rekreasyon birimlerinde alan uzmanlarının çalışacak olmasının verilecek hizmet ve planlamalarda üst düzey verimliliğe de imkan tanıyacağı düşünülmektedir.
SPOR EĞİTİMİ VEREN KADIN AKADEMİSYENLERİN KARİYER ENGELLERİNDE DEMOGRAFİK VE MESLEKİ ÖZELLİKLERİN ETKİSİ
(İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2021) Bingöl, Hülya; Gündoğdu, Cemal
Bu araştırma spor eğitimi veren kadın akademisyenlerin kariyer engellerinin demografik ve mesleki göre incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı türdeki araştırmanın evreni Türkiye’de BESYO ve Spor Bilimleri Fakültelerinde görev yapan 371 kadın öğretim elemanı oluşturmuştur. Örneklem seçimine gidilmeden evrenin tamamına ulaşılmaya çalışılmış ve 310 kişi ile araştırma tamamlanmıştır. Araştırmanın kapsayıcılık oranı %83.8’dir. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ile Kadın Akademisyenlerin Kariyer Engelleri Ölçeği (2015) kullanılmıştır. Veriler sayı, yüzde ve ortalama olarak ifade edilmiş, analizde bağımsız gruplarda t testi ve ANOVA kullanılmıştır. Kadın akademisyenlerin kariyer engelleri algıları yaşa, medeni durum, çocuk durumu, mesleki unvan ve idari görev durumuna göre incelenmiş; yaşın, unvanın ve idari görevin ölçeğin tüm alt boyutlarında anlamlı farklılık oluşturduğu görülmüştür (p<0.05). Medeni durum ve çocuk durumu ölçeğin örgütsel koşullar ve kalıplaşmış önyargılar alt boyutlarında etkili olmakla birlikte, çocuğu olan ve bekar olan akademisyenlerin kariyer engeli algıları daha yüksek bulunmuştur (p<0.05).
Kick Boks Sporcularının Öz Liderlik Algıları İle Sporda Kişiler Arası Davranış Düzeylerinin İncelenmesi
(2019) Mutlu, Tonguç Osman; Algül, Murat
ÖZET Bu araştırma, Kick Boks sporcularının öz liderlik algıları ile sporda kişiler arası davranış düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya 2019 yılı Kick Boks Türkiye Şampiyonasında mücadele eden 18 yaş üstü 115’i kadın ve 125’i erkek sporcu olmak üzere toplam 240 sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcılara araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu yanında, Anderson ve Prussia (1997) tarafından geliştirilen Öz Liderlik Ölçeği, Sporda Kişiler Arası Davranış Düzeylerini belirlemek için ise Rocchi, Pelletier ve Desmarais (2017) tarafından geliştirilen Sporda Kişiler Arası Davranışlar Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, tek örneklem t-testi ile Anova testi, Pearson korelasyon ve regresyon analizi kullanılmıştır. , Kick Boks sporcularının, öz liderlik algıları ile sporda kişiler arası davranış düzeyleri cinsiyet değişkenine göre Doğal Ödüller, Davranış Odaklı, Yapıcı Düşünme, Özerklik Destekleyici, Özerklik Engelleme, İlişkililik Destekleyici, İlişkililik Engelleyici alt boyutlarında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Katılımcıların cinsiyet değişkenine göre, Özerklik engelleme ve İlişkililik engelleyici Alt boyutlarında kadın lehine, diğer alt boyutlarda erkekler lehine anlamlı farklılık olduğu görülmektedir. Öz liderlik algıları ile sporda kişiler arası davranış düzeyleri spora başlama nedenleri değişkenine göre katılımcıların özerklik destekleyici, özerklik engelleme, yeterlilik engelleyici, doğal ödüller, davranış odaklı, yapıcı düşünme modeli alt boyutlarında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Öz liderlik algıları ile sporda kişiler arası davranış düzeyleri, spora başlama nedenleri değişkenine göre katılımcıların özerklik destekleyici, özerklik engelleme, yeterlilik engelleyici, doğal ödüller, davranış odaklı, yapıcı düşünme modeli alt boyutlarında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Öz liderlik algıları ile sporda kişiler arası davranış düzeyleri ile büyüdüğü sosyal çevre değişkenine göre katılımcıların yeterlilik engelleyici, ilişkilik engelleyici alt boyutlarında anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Sonuç olarak; Kick Boks sporcularının öz liderlik algıları ile sporda kişiler arası davranış düzeyleri arasında anlamlı bir etkiye sahip olduğu görülmüştür.
Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmeni Adaylarının Bilinçli Farkındalık Düzeyleri İle Kendilerine İlişkin Yeterlik Algıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Bir Yem Analizi Örneği
(İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2019) Esentürk, Oğuz Kaan; Yalçın, Simge
ÖZET Bu araştırmanın amacı, beden eğitimi ve spor öğretmeni adaylarının bilinçli farkındalık düzeyleri ile kendilerine ilişkin yeterlik algıları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırma ilişkisel tarama modeline göre desenlenmiştir. Amaçlı örnekleme yöntemlerinden ulaşılabilirlik ilkesi ve gönüllü katılım ile seçilen çalışma grubu, Ankara ilinde bulunan 2 farklı üniversitenin beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümünde öğrenim gören 147’si (%62,8) erkek, 87’si (%37,2) kadın öğrenci olmak üzere toplam 234 beden eğitimi ve spor öğretmeni adayından oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Türkçe uyarlaması Özyeşil, Arslan, Kesici ve Deniz (2011) tarafından gerçekleştirilen Bilinçli Farkındalık Ölçeği ile Çakır ve diğ. (2000) tarafından aday öğretmenlerin kendilerine ilişkin mesleki yeterlik inançlarını ölçmek amacıyla geliştirilen Aday Öğretmenin Kendine İlişkin Yeterlik Algısı Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde öğretmen adaylarının bilinçli farkındalık düzeyleri ile öğretmen kendilerine ilişkin yeterlik algıları arasındaki ilişki Pearson Momentler Çarpımı Korelasyonu ile incelenmiş olup, öğretmen adaylarının bilinçli farkındalık düzeyinin kendilerine ilişkin yeterlik algıları üzerindeki yordayıcı rolü yol (path) analizi kullanılarak incelenmiştir. Araştırmanın sonucunda, BİFÖ ile AÖKİYAÖ arasında orta düzeyde pozitif yönlü ve anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Katılımcıların Bilinçli Farkındalık düzeyinin Kendilerine İlişkin Yeterlik Algısı düzeyini doğrudan ve pozitif yönde etkilediği belirlenmiştir. Ayrıca öğretmen adaylarının Kendilerine İlişkin Yeterlik Algısındaki değişimin %30’unun Bilinçli Farkındalık Düzeyi tarafından açıklandığı görülmüştür.
Oryantiring Sporu Yapan Lise Öğrencilerinin Sporda Güdülenme Düzeylerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi
(İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2019) Akman, Kaan; Can, Hasan Ceyhun
ÖZET Bu araştırmanın amacı, Türkiye Oryantiring Federasyonu’na bağlı olarak Oryantiring yapan lise öğrencilerinin sporda güdülenme düzeylerinin farklı değişkenler açısından incelenmesidir.Betimsel türde tarama modeli kullanılan araştırmanın hedef kitlesini 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Türkiye Oryantiring Federasyonu bünyesindeki yarışmalara katılan lise öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örnekleminde toplam 182 öğrenci çeşitli değişkenler açısından incelenmiştir. Araştırmanın verileri; araştırmacı tarafından geliştirilen Demografik Bilgi Formu, Pelletier, Fortier, Vallerand, Tuson, Briere ve Blais (1995) tarafından geliştirilen ve Kazak, Z. (2004) tarafından Türkçe’ye uyarlanarak geçerlilik ve güvenirlik çalışması yapılan ‘’Sporda Güdülenme Ölçeği’’ ile toplanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS 20 paket programında çözümlenmiştir. Verilerin analizinde demografik özelliklerin belirlenmesinde frekans dağılımı, iki bağımsız değişken ile sporda güdülenme düzeyi arasındaki ilişkiyi incelemek için T testi ve ikiden fazla değişken ile sporda güdülenme düzeyi arasındaki ilişkiyi incelemek için ise Anova Varyans analizi testleri kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki fark P; 0,05 anlamlılık düzeyi esas alınarak yorumlanmıştır. Bu araştırmada, sporda güdülenme düzeyleri incelenen oryantiring sporu yapan lise öğrencilerinin, oryantiring sporunu kaç yıldır ve haftada kaç saat yaptığı ile güdülenme düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık bulunduğu, cinsiyet, yaş ve sınıf düzeyleri ile güdülenme düzeyleri arasında ise anlamlı bir farklılık bulunmadığı ortaya çıkmıştır.
Öğretmen Adaylarının Egzersiz Kavramına İlişkin Metaforik Algılarının İncelenmesi
(İnönü Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri, 2019) Türkeli, Anıl
ÖZET Bu çalışmanın amacı, beden eğitimi ve spor bölümünde öğrenim gören öğretmen adaylarının egzersiz kavramına ilişkin metaforik algılarının belirlenmesidir. Bu çalışmada nitel araştırma desenlerinden biri olan fenomenoloji (olgu bilim) kullanılmıştır. Çalışma grubunu 2019-2020 eğitim ve öğretim yılında Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Beden Eğitimi ve Spor bölümünde öğrenim gören 136 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırma verileri öğrencilerin “Egzersiz …… gibidir; çünkü …...” cümlelerini tamamlamaları ile elde edilmiştir. Araştırma verileri içerik analizi yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin analizi sırasıyla adlandırma, eleme, kategori geliştirme, geçerlik ve güvenirliğin sağlanması, elde edilen metaforların frekanslarının hesaplanması ve yorumlanması aşamalarından oluşmaktadır. Verilerin analizi sonucunda; toplam 6 farklı kavramsal kategori (sağlık kaynağı (f=34), olmazsa olmaz (f=31), ilgi/özveri (f=15), gelişim aracı (f=8), değer (f=7) ve eğlence (f=7)) oluşturulmuş ve öğretmen adayları egzersiz kavramına ilişkin 102 farklı metafor üretmişlerdir. Kodların önem sayısına göre egzersiz kavramı için sağlıklı yaşam (f=26), su (f=14), yemek (f=10), nefes (f=7), vücut geliştirme (f=4), ağaç (f=4), kitap (f=4), okul (f=4), altın (f=4), vitamin (f=3), can simidi (f=3), demir (f=3), rahatlık (f=3), ve gümüş (f=3) metaforlarını kullandıkları tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Öğretmen Adayı, Egzersiz, Metafor
Doğa etkinliklerine katılan çocukların “doğa” kavramına ilişkin metaforik algılarının incelenmesi
(İnönü Üniversitesi, 2019) Ceylan, Merve
Günümüzde birçok araştırmacı doğa deneyimlerinin, çocukların düzenli olarak doğal açık alanlara erişiminin ve buralarda geçirdikleri zamanın, onların doğaya olumlu yönde yönelimlerini etkileyen faktörler olduğunu vurgulamıştır. Küçük yaşlardan itibaren doğayla temas halinde olmak aynı zamanda çocuklarda doğa zekasının da gelişmesine yardımcı olmaktadır. Bu araştırma, hayatlarında ilk defa doğa etkinliklerine katılan çocuklarda, etkinliklerin doğa zekâsı üzerindeki etkisini ve çocukların doğayla ilgili oluşturdukları metaforları incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın evrenini 2016- 2017 eğitim öğretim yılı yaz tatilinde aileleri tarafından 5 hafta (haftada 3 gün) sürecek doğa aktiviteleri eğitimi kursuna gönderilen çocuklar, örneklemini ise bu çocukların içinden seçilen, daha önce hiçbir doğa etkinliğine katılmamış 15 çocuk oluşturmaktadır. Araştırma iki aşamada gerçekleştirilmiştir. İlk aşamada katılımcıların “doğa zekâsı” düzeylerini belirleyebilmek için Seber (2001) tarafından geliştirilen “Çoklu Zekâ Alanlarında Kendini Değerlendirme Ölçeği” nin yalnızca 8 maddelik “doğa zekâsı” alt boyutu, ikinci aşamasında ise bir nitel araştırma modeli olan olgu bilim (fenomenolojik) yaklaşımı kullanılmıştır. Nicel verilerin analizi için ön test – son test karşılaştırmalarında eşleştirilmiş t testinden, nitel verilerde ise içerik analizinden yararlanılmıştır. Araştırmadan elde edilen nicel veriler değerlendirildiğinde katılımcıların son test doğa zekâsı (t=-8,46; p<0,05) puanlarının, ön test puanlarından anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu, doğa etkinliklerine katılımın, doğa zekâsı üzerinde doğrudan ve pozitif bir etkisi olduğu, doğayla ilgili ifade ettikleri metaforlar incelendiğinde ise 4 tema altında 12 metaforik ifadenin yer aldığı görülmüştür. Bunlar; Tema 1- Yaşayarak Öğrenme (%33,3): Deniz, Sürpriz Kutusu, Macera Adası, Oyun Parkı, Tema 2- Yaşamsal Gereklilik (%25): Nefes, Bebek, Yaprağın Damarları, Tema 3- Bilgi Edinme (%25): Anne, Öğretmen, Ansiklopedi ve Tema 4- Çevresel Değerler (%16,7): Cennet, Uçurtma şeklindedir. Anahtar Kelimeler: Doğa, Doğa Zekâsı, Metafor, Metaforik Algı
Hokey antrenörlerinin liderlik tarzlarının incelenmesi
(İnönü Üniversitesi, 2019) Yıldırım, Ali; Dinç, Zeynep Filiz
ÖZET Liderlik son yıllarda üzerinde en çok araştırma yapılan konulardan biridir. Bunun nedeni hemen herkesin bir gruba liderlik etme isteği duyması ve bunun insanlara cazip gelmesidir. Bu çalışma hokey antrenörlerinin liderlik tarzlarının incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma, Antalya-Alanya’da yapılan hokey antrenör ve hakem gelişim seminerine katılan 29’u erkek 11’i kadın toplam 40 kişi ile yapılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, Davit R.Frew (1977)’in liderlik sitili anket formu kullanılmıştır. Ölçeklerden elde edilen veriler istatistiksel olarak incelenmiştir. İkili grupların karşılaştırmasında t-testi, çoklu grupların karşılaştırmasında One Way Anova testleri yapılmıştır. Araştırma sonucunda, hokey antrenörlerinin liderlik tarzları ile cinsiyetleri, yaş durumları, eğitim durumları, antrenörlük yaşları, antrenörlük kademeleri ve şampiyonluk yaşama durumları açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Ancak tercih edilen liderlik tarzları açısından farklılık tespit edilmiştir. Sonuç olarak, incelenen değişkenler açısından anlamlı farklılık bulunmamasına rağmen, tercih edilen liderlik tarzlarının çoğunlukla otokratik liderlik tarzı ile durumsal liderlik tarzı olduğu görülmektedir. Anahtar Kelimeler: Hokey, Antrenör, Liderlik
Kırkpınar beden eğitimi ve spor yüksek okulunda öğrenim gören öğrencilerin zaman yönetimi ve planlama davranışlarının incelenmesi
(İnönü Üniversitesi, 2019) Alizade, Bahlool; Demiral, Şengül
Bu çalışmada Trakya Üniversitesi Kırkpınar Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulunda öğrenim gören öğrencilerin zaman yönetimi ve planlama davranışlarını incelenmesi amaçlandı. Araştırma örneklemini, 2018- 2019 eğitim-öğretim yılında Kırkpınar Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulunda eğitim alan 150 erkek 138 kadın olmak üzere, toplam 288 öğrenci oluşturuldu. Araştırma verilerinin belirlenmesi Britton ve Tesser (1991) tarafından geliştirilen ve daha sonra Alay, S ve Koçak, S. (2002) ve Başak vd. (2008) tarafından Türkçeye uyarlanan, 27 soru ve üç bölümden oluşan “Zaman Yönetimi” envanteri kullanılmıştır. Toplam 288 öğrenciye uygulandı. Elde edilen veriler SPSS paket programı ile analiz edilerek değerlendirilmiştir. Veri setinin analizi öncesinde, kullanılacak istatistiksel yöntemin belirlenmesi için ilgili değişkenlerin normal dağılıma uyum sağlayıp sağlamadıkları test edildi. Bu aşamada Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro-Wilk testlerinden yararlanıldı. Kritik değer olarak p=0,05 alındı. Katılımcıların “Zaman Yönetimi Ölçeği (Toplam)” puanları 1,63-4,93 aralığında değişmekte olup, ortalaması 3,23’tür. “Cinsiyet” değişkenine göre katılımcıların ortalama “Zaman Yönetimi Ölçeği (Toplam)” puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır (p>0,05).“Bölüm” değişkenine göre katılımcıların ortalama “Zaman Yönetimi Ölçeği (Toplam)” puanları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmaktadır (p<0,01). “Sınıf” değişkenine göre katılımcıların ortalama “Zaman Planlaması” puanları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmaktadır (p<0,05. Bu çalışma, farklı meslek gruplarında öğrenim gören öğrenciler üzerinde uygulanabileceği alana dönük yeni çalışmaların yapılmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Zaman, Zaman Yönetimi, Öğrenci, Spor Yönetimi.
Uyluk bölgesinde korse ve bandaj kullanımının izokinetik bacak kuvvetine etkisi
(İnönü Üniversitesi, 2019) Kılıç, Ali; Çetin, Ebru
Amaç: Çalışmanın amacı, sağlıklı bireylerde uyluk bölgesine yapılan korse ve bandaj uygulamalarının izokinetik bacak kuvvetine etkisinin araştırılması ve karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Gazi Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinden 19-23 yaş aralığında 44 kadın ve 25 erkek olmak üzere toplam 69 gönüllü çalışmaya katıldı. Deneklere her biri farklı günlerde olmak kaydıyla 3 farklı protokol (a-5 dakika süreli hafif koşu sonrası izokinetik sağ bacak ölçümü, b-5 dakika süreli hafif koşu sonrası elastik bandaj sarılıp izokinetik sağ bacak ölçümü, c-5 dakika süreli hafif koşu sonrası sağ bacağa uygun olan korse giydirilerek izokinetik sağ bacak ölçümleri) uygulandı ve her protokolden sonra Isomed 2000 izokinetik cihazıyla hamstring ve kuadriseps izokinetik kuvvetleri ile hamstring/kuadriseps izokinetik kuvvet oranı değerleri kaydedildi. Bulgular: Araştırmada elde edilen verilerin istatistiksel analizi SPSS 20 paket programı kullanılarak yapıldı. Analizler sonucunda a-b, ac, a-b-c ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar tespit edildi. Sonuç: Bandajlama ve korse kullanımının hamstring ve kuadriseps izokinetik kuvvetini düşürdüğü gözlemlendi. Bandajlama, korse uygulamasına göre izokinetik kuvveti daha fazla düşürdü. Bununla birlikte bandajlama ve korse kullanımı, hamstring/kuadriseps oranında istatistiksel olarak anlamlı bir değişikliğe neden olmadı. Anahtar Kelimeler: Bandajlama, izokinetik kuvvet, korse
Öğretmen adaylarının özel gereksinimli bireylere yönelik tutumlarının öğretmenlik branşları ve cinsiyetleri açısından incelenmesi: anadolu üniversitesi örneği
(İnönü Üniversitesi, 2019) Uçar, Dilara Ebru; Yıldızer, Günay; Özböke, Caner; Yılmaz, İlker; Kocaekşi, Serdar
Bu çalışmanın amacı, farklı branşlarda eğitim alan öğretmen adaylarının, özel gereksinimli bireylere yönelik tutumlarının, cinsiyet ve öğretmenlik eğitimi alınan bölüm değişkenleri açısından incelenmesidir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, “Yetersizlikten Etkilenmiş Kişilere Yönelik Tutum Ölçeği – O Formu” kullanılmıştır. Verilerin analizi için, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve bağımsız gruplarda t-testleri kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre özel gereksinimli bireylere yönelik tutumun erkek öğretmen adayları lehine anlamlı şekilde kadın öğretmen adaylarından farklılaştığı görülmüştür (p<0.05). ANOVA test sonuçları da benzer şekilde farklı öğretmenlik eğitimi programlarında öğrenim gören öğretmen adaylarının özel gereksinimli kişilere yönelik tutumları arasında anlamlı farklılıklar olduğunu ortaya koymuştur (p<0.05). Tanımlayıcı istatistik verileri Beden Eğitimi ve Resim-İş öğretmenlik programında öğrenim gören öğretmen adaylarının, özel gereksinimli bireylere yönelik tutumlarının normal gelişim gösteren bireylere yönelik tutumlarıyla oldukça benzer olduğunu göstermiştir. Sonuçlar, özel gereksinimli bireyleri tanımaya yönelik daha fazla ders içeren bölümlerdeki öğrencilerin bu bireylere yönelik tutumlarının normal gelişim gösteren bireylerden farklılaştığını göstermektedir. Öğretmen eğitim programlarının içeriğine özel gereksinimli bireylere yönelik kuramsal ve uygulamalı derslerin eklenmesi ve etkili şekilde uygulanması, olumlu tutum gelişimini desteklerken, özel gereksinimli bireylerin özel gereksinime ihtiyacı olmayan bireylerden farklılıklarının da anlaşılmasının önünü açarak, öğretmenlik uygulama sürecinin kalitesini arttırabilir. Anahtar kelimeler: Tutum, Öğretmen adayı, Özel gereksinimli bireyler

Güncel Gönderiler