Özet:
Kur’an ile ilgili herhangi bir konudan, meseleden bahsedildiğinde, o meselenin Kur’an ve sünnette dayanağının olup olmadığına bakılır. İlkesel planda bahsi geçen meselenin Kur’ânî olduğunu destekleyen her türlü delile başvurulur. Bu durum Kur’an’ı anlama ve yorumlama ile ilgili ortaya çıkan her türlü kavram ve mesele için geçerlidir. Kur’an’ın psikolojik tefsirinden söz edilebildiğinde de bunun başta Kur’an’da olmak üzere dayanağının olması zorunludur. Kur’an’da doğrudan ya da dolaylı olarak insan psikolojisini konu edinen bütün âyetler psikolojik tefsire dayanak oluşturdukları gibi, öncelikle, genel olarak insan psikolojisi üzerinde durmayı tavsiye eden “enfüs delili”yle ilgili âyetler (41/53; 51/20-21; 30/8) Kur’an psikolojisi çalışmalarının temelini oluştururlar. Psikolojik tefsirin Kur’an dışındaki bazı delillerini de tespit etmek mümkündür. Buna Hz. Peygamberin, sahabenin yaklaşımlarından deliller getirebiliriz. Yine ilâhî metnin psikolojik muhtevasının, onu derinlemesine ve doğru anlamak isteyenlere psikolojik okuma yükümlülüğü getirmesi, insan aklının varacağı sonuçlardan birisidir.
