Vekâlet sözleşmesi, Roma Hukuku sözleşmeler sisteminde dostluğa
dayanan ve ücretsiz yapılan bir sözleşme olması nedeniyle özel bir yere
sahiptir. Bu sözleşmede tarafların sorumluluklarının hangi ölçütlere göre
belirleneceği ise ayrıca önemli bir husustur. Vekâlet sözleşmesinde
tarafların sorumlulukları, Roma Hukuku’nda farklı sorumluluk
prensiplerinin uygulandığı dönemler olan Klasik Hukuk Dönemi ve
Iustinianus Dönemi’ne göre iki açıdan incelenmesi gereken bir konudur.
Söz konusu dönemlerde hangi sorumluluk prensiplerinin uygulandığı ve
hangi ölçütlerden yararlanıldığı konusunda bilgi verilecek olan bu
çalışmada, dönemlere ilişkin ölçütlerden vekâlet sözleşmesinin ne
derecede etkilendiği konusu aydınlatılmış olacaktır.
As the contract of mandate is based on friendship and is gratuitous,
it has a special place in the contracts system of the Roman Law. Whithin
this contract, liabilities of parties are determined by criterias that, is another important point. Liabilities of the parties in contract of mandate
should be analysed in two topics; classical law period and Justinian’s Law
period, in which different principles of liability were applied. In this
article, information will be given on how the principles of liability were
applied and which criteria were benefited from and how the contract of
mandate was affected by the criteria of the periods, will be clarified.
