Stratejik yönetim kapsamında en iyi değer (best value) yaklaşımı: Türkiye'de yerel yönetimlere uygulanabilirliği

Abstract

Kamu kurumları 20. ve 21. yüzyıllarda ortaya çıkan bazı gelişmelere paralel olarak örgütsel işleyişlerini sorgulamış ve kurumsal değişimin yollarını aramıştır. Bu kapsamda modern yönetim yaklaşımları gündeme gelmiş, bireye ve toplumsal yapılara yönelik sorumluluk alanları genişlemiştir. Bu yaklaşımlardan biri olan ve ortaya çıkışı kamu sektöründe gerçekleşen En İyi Değer (Best Value) Yaklaşımı, İngiltere'de 2000 yılında kamusal ve yerel hizmetlerin temini kapsamında kamu sektörü-vatandaş ilişkisini güçlendirme gayesiyle yasal bir zorunluluk haline dönüşmüştür. Tüm yerel-kamusal hizmetleri vatandaş taleplerine ve beklentilerine göre yeniden şekillendirme esası taşıyan bu yaklaşım yasal boyut kazandığı ilk yıllarda oldukça temkinli ve bürokratik süreçlerin ağır bastığı bir süreç imajı çizse de ilerleyen yıllarda stratejik performans yönetimi, sürekli iyileştirme ve yerel yönetimlerde rekabet edebilirliğin sağlanması gibi güçlü ilkeler vurgulamıştır. Yaklaşımın etkinlik, verimlilik, ekonomiklik ve stratejik farkındalık gibi birçok ilkesi başta Stratejik Yönetim olmak üzere özel sektör orijininde ortaya çıkmış olan modern yönetim yaklaşımlarının ilkeleriyle aynı paraleldedir. En İyi Değer (Best Value) yaklaşımının Türk Kamu Yönetimi literatüründeki yeri oldukça sınırlıdır. Bu kapsamda araştırmanın amacı modern yönetim yaklaşımlarının bir kamu sektörü biçimi olarak karşımıza çıkan En İyi Değer (Best Value) Yaklaşımının genel özelliklerini tanıtmak, incelemek ve Türkiye'de yerel yönetimlerde uygulanabilirliğinin değerlendirmektir. Araştırmanın yöntemi ise olgular, olaylar ve yaklaşımlar arası ilişkiyi tanımlamayı, açıklamayı ve çözümlemeyi mümkün kılan nitel araştırmaya dayanmaktadır.

In parallel with some developments in the 20th and 21st centuries, public institutions questioned their organizational functioning and sought ways of institutional change. In this context, modern management approaches have come to the fore, and the areas of responsibility for the individual and social structures have expanded. One of these approaches, The Best Value Approach, which emerged in the public sector, turned into a legal obligation in the England in 2000 with the aim of strengthening the public sector-citizen relationship within the scope of the provision of public and local services. Although this approach, which is based on reshaping all local-public services according to the demands and expectations of the citizens, portrayed a very cautious and bureaucratic process in the first years when it gained a legal dimension, in the following years, it was strongly emphasized such as strategic performance management, continuous improvement and ensuring competitiveness in local governments, demonstrated a focus on strong principles. Many principles of the approach, such as effectiveness, efficiency, economy and strategic awareness, are in parallel with the principles of modern management approaches that emerged in the private sector, especially in Strategic Management. The place of the Best Value approach in Turkish Public Administration literature is quite limited. In this context, the purpose of the thesis is to introduce and examine The Best Value Approach, which emerges as a form of public sector of modern management approaches, and to evaluate its applicability in local governments in Turkey. The method of the thesis is based on qualitative research that enables to define, explain and analyze the relationship between phenomena and approaches.