Osmanlı İmparatorluğu'nda başlayan modernleşme çabası ve süreci, imparatorluğun pek çok yerinde yaşanan olayların da etkisiyle toplumsal anlamda büyük değişimlere sebep olmuştur. Bu durum genellikle "devlet"i kurtarma çabaları sonucunda farklı entellektüel çevrelerde, farklı şekillerde yorumlanmıştır. Bu sürece paralel olarak Osmanlıcılık, İslamcılık ve en nihayetinde de Türkçülük ideolojileri hakim kılınmak istenmiştir. Hem tarihsel hem de siyasi olarak yaşanan pek çok hadise imparatorluğun dağılma sürecinde birbiriyle dirsek temasındaydı denilebilir. İmparatorluğun siyasi, kültürel, toplumsal ve de örgütsel temelleri üzerine kurulan Türkiye Cumhuriyeti'nde ise Kemalizm hakim ideoloji olarak konumlandırılmıştır. Bununla birlikte Kemalist ideolojinin araçsal olarak milliyetçiliği kullandığı görülmektedir. İmparatorluktan alınan miras ve cumhuriyeti kuran kadronun geçmişi göz önünde bulundurulduğunda, bu kadronun halk için halka rağmen anlayışıyla gerçekleştirdiği bir toplumsal inşa söz konusudur. Milliyetçiliğin ulus-inşa sürecinde işlevsel ve araçsal rolünün farkında olan Kemalistler de aynı yöntemi kullanmışlardır. Dolayısıyla milliyetçiliğin Batı'daki gelişme sürecinde geleneksel-modern ayrımı ile bulduğu anlam, "muhafazakar modern" sıfatıyla Türk milliyetçiliğinin dışında değil bilakis ona içsel halde görülmektedir. Bu çalışma da cumhuriyetin kuruluşundaki ulus inşa sürecinde kullanılan Türk milliyetçiliğini; milliyetçilik-muhafazakarlık bağlamında, dönemin dinamikleri ile ortaya koymayı ana hedef olarak belirlemiştir. Bu maksatla nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi ile eleştirel literatür taraması yapılarak mevcut kaynaklar üzerinden tarihsel karşılaştırma ve betimleyici teknikler ile incelemeye çalışacaktır. Bu çalışma 1923'te kurulan Türkiye Cumhuriyeti'nin temeli olan Türk milliyetçiliğinin modern bir milliyetçillik tarzı olarak konumlandırılmasının yerine, muhafazakar modern bir milliyetçilik anlayışı olarak değerlendirilebileceğini ortaya koymaktadır.
The modernization efforts and processes that began in the Ottoman Empire caused great social changes due to the events that took place in many parts of the empire. This situation has been interpreted in different ways in different intellectual circles, usually as a result of efforts to save the "state". In parallel with this process, the ideologies of Ottomanism, Islamism and, finally, Turkism were wanted to dominate. It can be said that many events, both historical and political, were in close contact with each other during the disintegration of the empire. Kemalism is positioned as the dominant ideology in the Republic of Turkey, which is based on the political, cultural, social and organizational foundations of the empire. However, it seems that Kemalist ideology uses nationalism as an instrumental tool. Considering the heritage taken from the empire and the history of the staff who founded the republic, there is a social construction that this staff performs for the people with the understanding of the people. Kemalists, aware of the functional and instrumental role of nationalism in the process of nation-building, used the same method. So; the meaning that nationalism has found with the traditional-modern distinction in the process of development in the West is not seen outside of Turkish nationalism with the adjective "conservative modern", but rather internal to it. In this study, the main goal is to reveal the Turkish nationalism used in the nation-building process in the establishment of the republic in the context of nationalism-conservatism with the dynamics of the period. For this purpose, content analysis and critical literature review of qualitative research methods are carried out; he will try to study it with historical comparison and descriptive techniques from available sources. This study reveals that instead of positioning Turkish nationalism as a modern style of nationalism, which is the basis of the Republic of Turkey established in 1923, it can be considered as a conservative modern understanding of nationalism.
