Bu çalışma ile pandemi döneminde eğitim alanında aktif rol alan öğretim üyelerinin uzaktan eğitim sürecinde karşılaştıkları sorunlara ilişkin düşünceleri ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda bir nitel araştırma yapılmıştır. Bu çalışma, nitel araştırma yaklaşımlarından biri olan fenomenoloji (olgu bilimi) yaklaşımına dayalı olarak tasarlanmıştır. Verileri elde etmek için yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Çalışmaya İnönü Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi'nde görev yapmakta olan öğretim üyeleri dâhil edilmiştir. Görüşme sonucunda elde edilen verilere içerik analizi uygulanmıştır. Araştırma bulguları sonucunda eğitim alanında uygulanan uzaktan eğitim sürecinde sistemsel sorunların yaşandığı, öğrencilerin katılım oranının düşük olduğu, karşılıklı etkileşim eksikliğinden dolayı iletişim bozukluğunun olduğu, bilgisayar eksikliği ve sınavlarda başarı oranının yüksek görüldüğü ancak bu başarının bilgi düzeyinde olmadığı tespit edilmiştir. Buna bağlı olarak uzaktan eğitimin sürekli olmaması gerektiği ve yüz yüze eğitimin uygulanmasının daha uygun olacağı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara bağlı olarak önerilerde bulunulmuştur.
With this study, it is aimed to reveal the thoughts of the faculty members who take an active role in the field of education during the pandemic period, about the problems they encounter in the distance education process. For this purpose, a qualitative research was conducted. This study was designed based on the phenomenology approach, which is one of the qualitative research approaches. A semi-structured interview form was used to obtain the data. Faculty members working at the Faculty of Economics and Administrative Sciences of İnönü University were included in the study. Content analysis was applied to the data obtained as a result of the interview. As a result of the research findings, it has been determined that there are systemic problems in the distance education process applied in the field of education, the participation rate of the students is low, there is communication disorder due to the lack of mutual interaction, the lack of computers and the success rate in the exams are high, but this success is not at the level of knowledge. Accordingly, it was concluded that distance education should not be continuous and it would be more appropriate to apply face-to-face education. Suggestions were made depending on the results obtained in the research.
